Een van mijn favoriete afleveringen uit Seinfeld is die waarin George Costanza een bed onder zijn bureau bouwt. Het is een klassiek houten bureau, met een dichte achterkant.
George is klein, en past precies in een soort bedlade die hij onder dat bureau heeft weten te installeren. Waarom? Om even lekker een tukje te doen, zouden we in mijn familie zeggen. Geen idee of er een speciaal genetisch ‘defect’ aan ten grondslag ligt, maar laat de mannelijke tak vijf minuten met rust, beetje zon erbij, stilte… Terwijl ik dit schrijf, zou ik al zomaar weg kunnen zijn. Zelf noemen we het een van onze grote talenten, al mijn zoons zijn ook fameuze tukkers, maar andere mensen hebben er nog wel eens last van wanneer een van onze tukjes uitmondt in urenlange afwezigheid of onvindbaarheid.
Meestal gevolgd door totale ontkenning van de slaper die zich niets herinnert van de inmiddels verstreken uren. Tegenwoordig heet een tukje powernap, en zou ik mijn talent ook op mijn werk in kunnen zetten. De powernap is bij moderne bedrijven onderdeel van het pakket secundaire arbeidsvoorwaarden, waaronder ook de bijvoorbeeld de tafeltennistafel, de yogalessen en de stoelmassages vallen. Een tafeltennistafel hebben we hier al in de tuin staan naast de drol van Wim T. Schippers, dus die powernap kan er ook nog wel bij.
Maar eerst nog even die ene aflevering van Seinfeld erbij pakken om te zien hoe George het ook alweer oplost wanneer hij net lekker onzichtbaar in zijn bureaubed ligt en zijn baas binnenkomt. Dat kan vanaf 2021 bij Netflix, dat onlangs de streamingrechten van de hele serie Seinfeld (negen seizoenen, 180 afleveringen) kocht voor 500 miljoen dollar. Een serie die nota bene eindigde in 1998. Er wordt iemand slapend rijk.