Waar loop je als nieuwkomer tegenaan, van azc naar baan? Tamer (33), die in 2015 van Syrië naar Nederland vluchtte, heeft hier inmiddels werk als community manager en onderzoeker. Welke adviezen heeft hij voor zowel nieuwkomers als ondernemers, om de kloof te dichten?

In 2015 liet Tamer zijn vrouw, twee dochters en studie internationaal recht achter zich, op zoek naar veiligheid en dus, een betere toekomst voor zijn gezin. Inmiddels woont Tamer Alalloush met zijn vrouw en kinderen in Utrecht, werkt hij als commity manager bij Open Embassy, een organisatie die nieuwkomers in Nederland de weg wijst, en organiseert hij met zijn stichting Dreaming of Syria allerlei activiteiten om mensen te laten kennismaken met ‘zijn’ Syrië.

Hoe kwam hij aan werk en welke tips en adviezen heeft hij voor zowel nieuwkomers als ondernemers, zodat de kloof ertussen wordt gedicht?

'ik ben gelijk aan de slag gegaan met vrijwilligerswerk'

© Jelle Verhoeks / VPRO

‘Ik kwam in september 2015 naar Nederland, vanuit Hama, Syrië. Ik heb in twaalf asielzoekerscentra gezeten, maar uiteindelijk niet lang: in totaal ongeveer negen maanden. Dat is supersnel vergeleken met andere nieuwkomers.’

‘Met werk heb ik eigenlijk nooit gewacht. Althans, betaald werk. Daarvoor moet je een half jaar wachten en heb je een BSN-nummer nodig. Wel ben ik gelijk aan de slag gegaan met vrijwilligerswerk. Na een half jaar heb ik m’n status gekregen, en ging ik praten met een casemanager voor hoogopgeleide nieuwkomers.’ 

‘Ik heb een master internationaal recht gedaan in Syrië, en ging in Nederland onder andere werken als online community manager. Daarnaast deed ik nog steeds vrijwilligerswerk. In het begin konden de begeleiders geen baan voor me vinden die bij me paste, er waren alleen baantjes in de horeca. Maar ik wilde meer.'

'Gelukkig heb ik via vrijwilligerswerk veel nieuwe contacten opgedaan, onder andere bij KRO-NCRV, waar ik de afgelopen jaren drie contracten heb gekregen. Dat was een heel goede ervaring.’ 

‘Goede integratie gaat niet alleen om mensen aan ‘een’ baan helpen: het gaat ook om de juiste baan. En werk is niet alleen genoeg om te integreren: het gaat ook om participatie.'

'De meeste gemeenten willen nieuwkomers uit de bijstand halen, maar als zij een baan ver onder hun niveau uitvoeren, stoppen ze en raken ze gedemotiveerd. Ze hebben ook uitdaging en ontwikkeling nodig om van het werk te genieten.'

'Stel je was dokter. Dan heb je tien jaar in je eigen land gestudeerd, vijftien jaar gewerkt, en dan zeggen ze hier: ga maar naar de universiteit, en studeer nog maar even vier jaar…’

‘mijn tip? Wacht niet op hulp van andere mensen, of instanties'

‘Voor lageropgeleiden is het denk ik wat makkelijker; voor hen is meer werk. Als ze een beetje de taal spreken, lukt het ze denk ik wel een baan te vinden.’ 

‘Mijn tip? Wacht niet op hulp van andere mensen, of instanties. Neem zelf het initiatief. Doe wat, probeer, at least try.’ Vrijwilligerswerk is altijd goed, maar wel maar voor een bepaalde tijd.’

‘Vrijwilligerswerk zit echt in de Nederlandse cultuur. Daarom is dat ook heel goed voor een nieuwkomer: laten zien dat je openstaat voor een nieuwe cultuur.' 

'Wij hebben dit ook in onze cultuur, maar in Syrië noem je het niet zo, haha. Je doet het gewoon vanuit je hart, je helpt anderen. Je helpt je buurman, of een stichting. Het wordt geen ‘werk’ genoemd.’ 

‘Bedrijven en ondernemers kunnen zeker meer doen. Wij hadden een vacature openstaan voor community manager. Dertig mensen reageerden, waarvan twintig mensen met een migrantenachtergrond.'

'Natuurlijk, wij houden ons bezig met integratie; onze missie ís een inclusieve samenleving. Niet voor nieuwkomers, maar mét nieuwkomers. En toch: iedereen praat wel over diversiteit, maar niet iedereen doet het supergoed.’ 

bekijk ook deze afleveringen