Hoe de Zuidas zelf worstelt met het verspillen van talent

Hoe de Zuidas zelf worstelt met het verspillen van talent

Een goed inkomen, een mooie auto, status en een baan die het uiterste van je vraagt. Zuidassers hebben niets te klagen, toch? Niets blijkt minder waar.

Britta Hosman

‘De mensen die bij mij komen, zijn mensen die zich alleen voelen,’ zegt Oscar Westra van Holthe. Westra van Holthe is psycholoog op de Zuidas en spreekt dagelijks werknemers. ‘Ze doen mee aan het systeem, maar ze voelen zich niet gezien.’ 

Professionals in het zakendistrict van Amsterdam zijn slim en kunnen heel goed reflecteren, zegt de systeemcoach. Ze zien goed aan welk spel ze meedoen. De grote vraag die ze dan ook hebben is: ben ik nou gek of niet?

De Zuidas werd in de jaren negentig ontwikkeld als business district voor financiële en zakelijke diensten. Gentrificatie van steden werkte concentraties van ‘geslaagden’ in de hand – bubbels op zichzelf. Het zorgt voor een uniek beeld tussen de winderige hoge gebouwen. Bankiers, advocaten, consultants: netjes verzorgd, altijd gehaast.

ze doen mee aan het systeem, maar voelen zich niet gezien

over je eigen grens

Westra van Holthe denkt dat veel Zuidassers emotioneel achtergesteld zijn, omdat op die plek succes het enige is dat telt. Het is up or out.  ‘Veel mensen hier zijn heel goed in één ding,’ zegt hij. ‘Daar willen ze de beste in zijn. Je wordt hier afgerekend op resultaat. Daar zit een bepaald plezier in. Maar het is ook een overlevingsmechanisme. Die nauwe taakgerichtheid gaat ten koste van veel andere dingen.’ 

‘Er bestaat ook zoiets als relatie, zoiets als voelen, zoiets als dingen niet weten. Door de focus op succes kan dat verwaarloosd worden.’

Wat is de voornaamste reden dat mensen bij een coach als Westra van Holthe komen? ‘Toch wel de burn-outs. Of dat ze eigenlijk weg willen. Dan hebben ze bijvoorbeeld drie maanden lang met het team geknald en alles op alles gezet om dat resultaat te behalen. Maar wat ze dan hebben opgetuigd vlak voor een deadline, blijkt anderhalf jaar later nog niet geïmplementeerd te zijn. Dan vragen ze zich af waarvoor ze het eigenlijk doen. Mensen gaan constant over hun eigen grenzen heen. Op een gegeven moment kan dat niet meer.’

om het systeem te veranderen, heb je elkáár nodig

welke prijs heeft jouw succes?

Het systeem is momenteel niet optimaal ingericht, zegt Westra van Holthe. ‘Dat we de knapste koppen in de wereld gebruiken voor zoekmachineoptimalisatie, betekent dat we echt iets fout doen in deze samenleving. We hebben onze prioriteiten niet op orde.’ 

De problemen worden intussen alleen maar groter. Talent zou gebruikt kunnen worden voor het verkleinen van de kloof tussen de winnaars en de verliezers, voor het oplossen van alle natuur- en klimaatproblemen. In plaats daarvan komt het talent terecht bij commerciële partijen. ‘Commerciële partijen voegen waarde toe, maar ook niet altijd evenveel waarde, laat ik het zo zeggen,’ zegt Westra van Holthe voorzichtig.

Hoe kan het dan anders? ‘Wat je wil is dat al dat talent op natuurlijke wijze richting de kant van de problemen van de samenleving stroomt. Daarvoor heb je toch contact nodig. Om het systeem te veranderen, heb je elkáár nodig.’

'Waar het uiteindelijk om gaat is of je kunt toegeven dat jouw succes een prijs heeft. Sta je daarvoor open? Ben je bereid om daarnaar te kijken en er verantwoordelijkheid voor te nemen. Om dat te doen, moet je gaan voelen.’

 

Regie
Britta Hosman
Research
Fleur Amesz
Camera
Maarten Kramer
Productie
Marie Schutgens
Montage
Reinier Zoutendijk