Toen ik net aankwam zag ik enorme chaos. Mensen zijn geschokt en weten niet wat ze moeten doen. Nu, weken later, zie ik nog steeds dezelfde hoeveelheid leed. Mensen zijn echt uitgeput. Ik ben daar nu non-stop, ik ben praktisch een inwoner van Medyka geworden.
Wat mijn opvalt is dat mensen die ten minste twee talen spreken, Russisch en Oekraïens of Pools en Engels, nog enigszins begrijpen wat er gebeurt, maar dat heel veel mensen in het duister tasten. Grensovergangen beschikken nog steeds niet over fulltime vertalers, terwijl mensen dit dringend nodig hebben. Door de taalbarrière hebben ze geen idee wat ze kunnen verwachten. Daardoor zie je ook dat veel mensen lijden onder paniekaanvallen. Er komen bussen, maar niemand vertelt mensen dat deze gratis zijn of waar ze naartoe gaan. We hebben tolken nodig en psychologen die gespecialiseerd zijn in PTSS. Bij voorkeur willen we dat de overheid ze betaalt. Vrijwilligers hebben dit systeem van binnenuit opgezet. In feite doen zij nu gratis het werk van de overheid.