Geef je spullen nog een kans, voor je ze op Koningsdag de deur uit doet. Een lege kast is lekker, maar niet zo duurzaam als-ie lijkt. Duurzame style coach Chiara Spruit leert ons hoe je vooruit kan met wat je al hebt.

© Fotograaf: Rosa van Ederen

Als Chiara Spruit bij je langskomt, sta je al snel in je onderbroek. ‘Zo doe ik dat’, zegt ze. ‘Ik kom gewoon je slaapkamer binnen. En ik pel de ui helemaal af.’ Als spreker en coach pakt ze het kledingprobleem aan: we kopen, kopen, en kopen, maar willen de meeste spullen snel weer kwijt: een broek die toch niet zo lekker zit, een bloemetjesblouse waar geen flamingo’s op staan, of een jurk in een kast vol broeken, die er ook niets aan kan doen dat hij een jurk is.

Wat we niet meer willen, gooien we weg.

Wie slim is, zegt bij elke zak kleding die hij de container in zwiept: ‘Zo, KonMari.’ Dat hebben we geleerd van televisie-opruimgoeroe Marie Kondo (‘I love mess!’). Voor wie een jaar achterloopt: volgens Kondo is opruimen leven, en leven doe je zo: houd je spullen een voor een in je handen en vraag je af: ‘Geeft dit me een spark of joy?’ Zo ja: houden (mits netjes opgerold). Zo nee: weg ermee, na een kort maar gemeend bedankje voor de service. (‘Dank je wel, sok met gat. Wat hebben wij meegemaakt samen.’) 

Volgens mij is het een manier om de helft van je spullen weg te gooien zonder je daar rot over te voelen. De sok gaat het vagevuur in, en jij kunt werken aan DE NIEUWE JIJ. Dat het af en toe tijd is voor DE NIEUWE JIJ hebben we geleerd van de mannen van make-over-programma Queer Eye, die je huis, je kledingkast, je kapsel, je boodschappenlijst, en je mindset leegruimen en opnieuw vullen.

Daar gaat wat mis, denkt Chiara. Het leven bestaat uit vele fasen, maar je hoeft niet radicaal ruimte te maken voor verandering. Je kunt ook vooruit met de spullen die je al hebt.

'Jeetje, ik heb zo’n opgeruimde kast! Daar kan wel weer wat bij.'

‘Ik heb niets tegen Marie Kondo, hoor’, zegt Chiara. ‘Ze is waanzinnig leuk! Maar ik vind dat een spark of joy niet genoeg is. Ik zie in mijn werk dat het zo clean kan zijn als je een heleboel wegdoet, dat mensen denken: “Jeetje, ik heb zo’n opgeruimde kast! Daar kan wel weer wat bij.”

We moeten lange termijn leren denken. Zonder dat je het doorhebt, ontstaat er een patroon in je koopgedrag. Denk je echt dat je dat in een dag opruimen kunt veranderen?’ Als je dezelfde verkeerde keuzes blijft maken, zit je kast in no time weer bommetje vol. ‘Daarom wil ik echt heel goed weten waarom iets weg wordt gedaan’, zegt Chiara. ‘En waarom iets wordt aangeschaft.’ Dus nee, bedenk je niet op de dag voor Koningsdag dat je voor het gemak de helft van je spullen op een kleedje legt. ‘Precies. Dat is een momentopname. Stel jezelf de vraag: waarom maak ik nu deze keuze? Wat denk ik daar over een half jaar van? Ik hoor vaak dat mensen ineens geen zin meer hebben in bloemetjes, bijvoorbeeld. Dan gooien ze items met bloemetjes weg, terwijl ik denk: gooi het in een verfbad, vervang de knopen, maak er een haarband van.’ Want volgens Chiara ligt er geen kleding in je kast, maar lappen stof. ‘Het is inderdaad een soort lapjesmarkt, waar je kunt winkelen. Die kleding die je niet meer wilt, is misschien kwalitatief nog goed. Kijk goed: wat hangt daar? Kan ik het vermaken? Of ken ik iemand die dat kan?’ Wat in je kast ligt, zijn bouwstenen. ‘Als je het goed doet, bouw je ermee als je 28 jaar bent, en 38, en 48.’

'Tel al je miskopen maar eens bij elkaar op: dan komen veel mensen wel aan 150 euro!'

Als je goed hebt nagedacht over je kledingkast en er blijven spullen over die je echt (echt!) niet wilt, gooi ze niet weg. Ook niet nadat je ze hebt bedankt voor hun service. ‘Licht jezelf voor’, zegt Chiara. ‘Ik heb echt onderzoek gedaan naar waar ik mijn kleding naartoe kan brengen. Ik probeer eerst te bedenken wie ik er blij mee kan maken. Het kan zo simpel en dichtbij zijn: is er iemand die ik ken, die van een bepaald merk houdt? Wordt er een kledingruil georganiseerd? Dat is onwijs leuk: dan zie je wat andere mensen doen met jouw kleding. Soms houd ik even mijn shirt omhoog en dan roep ik: van wie is dit? En dan praten we er even over. Dan krijgt zo’n kledingstuk een verhaal. Of ik breng mijn kleding naar een blijf-van-mijn-lijfhuis. Ik weet dat vrouwen soms midden in de nacht aankomen, met twee shirts en twee kinderen. Bel even of ze erop zitten te wachten, dat wel.’

‘Ah, gooi het niet zomaar in zo’n kledingbak. Daarvan weet ik dat het uiteindelijk naar landen gaat waar mensen met een overschot aan tweedehands kleding zitten. Lokale mensen, die zelf kleding maken, komen dan in de problemen.’

Loop je na deze wijze les liever langs andermans kleedje? Wees dan ook streng voor jezelf. ‘Neem een lijstje mee met wat je echt mist. Als je nooit rokken draagt, waarom zou je dan een rok kopen, ook al is-ie heel goedkoop? Zonde. Tel al je miskopen maar eens bij elkaar op: dan komen veel mensen wel aan 150 euro. Dat zijn veel bioscoopkaartjes! Je had er ook een vriendin van mee uit eten kunnen nemen. Of een treinkaartje naar Parijs kunnen kopen.’

Maak op Koningsdag vooral ‘een kletsje’ met de verkoper, raadt Chiara aan. Zoek uit waarom het item gekocht is en waarom het nu weg mag. ‘Ik heb daar wel een antenne voor. En vraag je af, bij wat je ook koopt – ook al is dat een roze tutu, een paarse legging, en een paarse blouse, dat maakt niet uit – ben ik dit? Ja? Nou, own it!’

bekijk ook deze afleveringen