Overal in Argentinië verzinnen mensen allerlei creatieve oplossingen om op één of andere manier met de crisis om te gaan. Op de televisie verschijnen programma’s als ‘menselijke grondstoffen’ en de reality-serie ‘chaos in de stad’. Op straat verkopen mensen eigengemaakte producten, en worden kabels, verkeersborden en zelfs putdeksels gesloopt en verkocht.
Ook de Argentijnse ondernemers proberen met veel moeite het hoofd boven water te houden. Dat gebeurt op allerlei manieren, en er worden zelfs producten ontwikkeld die geheel zijn aangepast aan de huidige crisissituatie. Zo kwamen we in een speelgoedwinkel het spel Deuda Eterna (‘Eeuwige Schuld’) tegen, een heus familiespel over de Argentijnse crisis.

'Deuda Eterna': gezelschapsspel in crisistijd

Navraag leerde dat het spel een aantal maanden geleden werd ontwikkeld door de Argentijnse spelletjesfabrikant Ruibal. Het bedrijf had het financieel moeilijk in het failliete land. Maar wie denkt er nu aan het kopen van een spel, wanneer er al geen geld voor de eerste levensbehoeften is?

Toch is het de fabrikant gelukt om een spel te ontwikkelen dat in Argentinië aanslaat, waarschijnlijk vooral omdat het spel nauw aansluit bij de huidige frustraties van de Argentijnen. Alle vooroordelen over de internationale monetaire instanties en de positie die Argentinië in de huidige wereld inneemt zijn erin verwerkt. De Argentijnen leren via dit spel hoe de wereld er voor hen werkelijk uitziet en hoe je als Zuid-Amerikaanse ondernemer door het westen benadeeld wordt.

Het spel lijkt een beetje op Monopolie. Het doel is om gebruik te maken van de grondstoffen die Zuid-Amerika produceert, deze te industrialiseren en als verwerkte producten te introduceren op de grote markten van het Noorden, te weten Azië, Europa en De Verenigde Staten. Om dit voor elkaar te krijgen moet je als Latijns-Amerikaanse ondernemer alle hindernissen die het spel opwerpt zien te overwinnen. Het (start)kapitaal wordt geleend door het IMF onder een hele lijst van voorwaarden. Er zijn allerlei beperkingen, rentebetalingen en devaluaties, net als in het echt dus.

Het speelveld is in tweeën verdeeld, het Noorden en het Zuiden (zie de afbeelding van het speelbord hiernaast, klik om deze groter te maken). In het Noorden bevinden zich de rijke ontwikkelde landen, een dozijn sterke industrieën en het IMF die het kapitaal beheert. In het Zuiden, bevindt zich Latijns-Amerika met grondstoffen als graan, koper en vlees die zonder toegevoegde waarde worden geëxporteerd. Het spelen zelf lijkt verder veel op een potje Monopolie. Het einddoel van het spel is alle hindernissen te overwinnen en weer geheel onafhankelijk te worden van het IMF.

Het bijzondere aan het spel is dat het de Argentijnen werkelijk confronteert met de nieuwe positie die ze innemen in de internationale gemeenschap. De droom van Argentinië als welvarend eerste wereldland is definitief voorbij. Sinds de crisis een jaar geleden uitbrak hoort het land, op het spelbord én in de harde realiteit, definitief tot de onderontwikkelde landen.

Kijk voor meer informatie over het spel op de website van de ontwerpers, zie de link hiernaast