Volgens het NPT (Nuclear Non-Proliferation Treaty), een internationaal verdrag dat de verspreiding van atoomwapens inperkt, is het bezit van nucleaire wapens voorbehouden aan de Verenigde Staten, Groot Brittanië, Frankrijk, Rusland en China. Intussen is er in het illegale circuit een bloeiende handel in nucleaire kennis en technologie ontstaan. Is het NPT wel effectief?

Het verdrag is door 187 landen ondertekend. Cuba, Israël, India en Pakistan staan buiten het NPT. Op Cuba na hebben deze landen allemaal een atoom arsenaal. India en Pakistan geven dat toe, Israël doet dat niet. Sinds de onthullingen door Mordechai Vanunu (voormalig Israëlisch atoomdeskundige) in 1986 is het echter een publiek geheim dat Israël beschikt over een groot aantal nucleaire wapens.

Iran die beschuldigd wordt van het opbouwen van een illegaal kernwapenprogramma doet deze beschuldigingen af als lastering. Hun atoomprogramma zou uitsluitend vreedzame doeleinden dienen. Inspecteurs van IAEA (International Atomic Energy Agency, een controlerend orgaan van de VN) bewijzen het tegendeel, maar de diplomatieke druk lijkt niet voldoende om het nucleaire programma van Iran een halt toe te roepen. Bovendien, wie beslist dat Iran niet en landen als de Verenigde Staten en China wel bij de ‘Nuclear Club’ van het NPT mogen?

Het Nuclear Non-Proliferation Treaty dat in 1968 is opgemaakt, geldt als het meest succesvolle verdrag voor wapencontrole. Het zou er ten eerste op moeten toezien dat de kennis voor de ontwikkeling van atoomwapens beperkt blijft tot een handvol landen. Ten tweede zou het de illegale bouw van atoomwapens moeten kunnen voorkomen. In Noord-Korea, Pakistan, India en Iran is geen van beide gelukt. Is het tijd voor een andere aanpak?

Vermoedelijk nucleair wapenbezit wereldwijd.
Totaal strategische en niet-strategische nucleaire wapens per land:
(bron: The Center for Defense Information)

China: ~400
Frankrijk: 350
India:~60+?
Israel: 200+?
Pakistan: 24-48
Rusland: ~7,200
Engeland: 185
Verenigde Staten: ~5,300