In De Pers schetste je onlangs een satirisch toekomstbeeld van een technocratisch Nederland.
Was je verrast door de benoemingen van Mario Monti en Mario Draghi, beiden ex-Goldman Sachs?
Wat me het meest verbaast, is dat zulke benoemingen zo kritiekloos kunnen plaatsvinden. Goldman Sachs is onbetwist de belangrijkste zakenbank ter wereld. Wanneer die naam bij beide mannen op het CV staat, weerspiegelt dat een voorkeur omtrent een bepaalde afkomst. Er zijn genoeg competente kandidaten zonder een geschiedenis met Goldman Sachs – academici, oud-ministers, toezichthouders, noem maar op. Voor bepaalde posities zullen oud-bankiers zeker geschikt zijn; met boeven vang je boeven. Maar nu nemen mannen als Monti en Draghi telkens de belangrijkste posities in. Zonder meteen in complotten te vervallen, nodigt zo’n situatie uit tot nader onderzoek.
Het schijnt dat (ex-)Goldman Sachs-topmensen wereldwijd belangrijke posities bekleden. Hoe zit dat in Nederland: hebben wij onze eigen Mario?
Dan doemt meteen Victor Halberstadt op. Hij is sinds ’91 internationaal adviseur bij Goldman Sachs, net als Mario Monti. Halberstadt (CV) was kroonlid van de Sociaal-Economische Raad, is een vertrouwenspersoon van het Koninklijk Huis en is nu ook één van Rutte’s adviseurs. Dat maakt hem de ideale Goldman Sachs-lobbyist in Nederland.
Hoewel het in Nederland natuurlijk nooit zover zal komen dat we onze eigen bankiersregering krijgen, is het interessant om te constateren dat ook Nederland invloedrijke sleutelfiguren herbergt. Victor Halberstadt is zo’n onzichtbare macht.