Het sluitstuk van dit seizoen Zomergasten is niemand minder dan minister-president Mark Rutte; de man die het land leidt. Mocht dat feit nog niet voldoende reden zijn om in te tunen, hier nog vijf redenen waarom je beslist moet kijken.

1. Het wordt GEEN zendtijd voor politieke partijen

Afgelopen weekend stond hij prominent in de Telegraaf (hij zei ‘sorry’), begin deze week zat hij aan tafel bij Matthijs, en nu zit ‘ie ook nog eens een hele avond in Zomergasten – dit alles binnen een week. Volgend jaar zijn er landelijke verkiezingen en de politieke campagnes zijn van start. U denkt vast: waarom geeft de VPRO Rutte een avond lang free publicity? Want dat dacht schrijver dezes eerlijk gezegd ook. Totdat hij Thomas Erdbrink tegenover Abou Jahjah zag, en zag hoe de presentator hem het vuur aan de schenen legde. Kortom, wees gerust: Rutte krijgt geen gratis zendtijd om zijn verkiezingsriedel af te draaien, tegenover hem zit zondag een journalist die hem kritisch kan en zal bevragen – daar waar het nodig is. 

2. Heel veel muziek in de uitzending

Rutte’s liefde voor klassieke muziek is bekend. Eigenlijk wilde hij concertpianist worden, maar hij verkoos de politiek toen docenten hem er op wezen dat hij onvoldoende talent had om er heel ver mee te komen. Van het instrument zelf nam hij geen afscheid, in zijn bovenwoning aan het Haagse Benoordenhout neemt de piano naast een volle boekenkast een prominente plaats in. Hij speelt klassiek, met een voorkeur voor de sonates van Mozart, Bach en Schumann. Zijn grote held is de overleden pianist Vladimir Horowitz. Ieder jaar wanneer hij naar zijn favoriete stad New York gaat, bezoekt hij het huis van Horowitz.

Maar net zoals Rutte met souplesse bruggen slaat tussen uiteenlopende politieke partijen met diverse ideologieën, is hij ook niet vies van een vette cross-over op muzikaal gebied – van klassiek naar low culture, van Concertgebouw naar kitsch in het kwadraat. Dit jaar werd Rutte on camera vastgelegd bij een concert van de Toppers. Voor deze gelegenheid passend uitgedost met glitterbretels, verklaarde hij: ‘Ik hou inderdaad van Bach, Mozart en historische boeken. Maar ik hou ook ontzettend van zo’n avond’ – refererend aan het festijn in de AmsterdamArena. ‘Ik heb genoten. We zijn echt uit ons dak gegaan.’

3. Het gaat over macht

De Minister-President niet over macht laten praten is net zoiets als Sergio Herman niet over eten laten vertellen. Hoe krijg je macht, hoe werkt de macht en hoe ga je ermee om? Middels diverse fragmenten zal Rutte hier iets over vertellen.

Via een fragment uit de Engelse serie House of Cards bijvoorbeeld, en  via de speech waarmee de Brit Neil Kinnock in 1985 de macht binnen zijn Labourpartij naar zich toetrok. Om de politieke macht over het land te krijgen moet je eerst de macht binnen je partij verwerven, en daar weet Rutte na zijn strijd met Rita Verdonk ook alles van.

4. Hij neemt ons mee naar zijn jeugd

Rutte werd bijna vijftig jaar geleden geboren als nakomertje in een gezin van zes. Zijn vader is inmiddels overleden, bij zijn moeder eet hij nog iedere week. Ruttes vader was directeur van een handelsonderneming in Nederlands-Indië, totdat Indonesië in 1958 alle bedrijven van hun voormalig kolonisator nationaliseerde en hij het land uit moest. Hoe dit alles Rutte heeft gevormd, zal in de uitzending aan bod komen, net als waar Rutte als kind op tv naar keek.

5. Ruttes keuzefilm: Intouchables

Deze filmhuishit en kassakraker uit 2011 gaat over de onwaarschijnlijke vriendschaptussen een fysiek gehandicapte Parijse miljonair (Philippe) en een uit een banlieue afkomstige Frans-Senegalees (Driss). Driss komt tegen wil en dank werken als persoonlijk verzorger van de aan een rolstoel gekluisterde Philippe en ondanks de grote klasse- en cultuurverschillen ontstaat er een hechte en bijzondere vriendschap.