VPRO Marathoninterview
Wijnie Jabaaij deel 4
Dordse Wijnie was de eerste die ooit hardop “kut” in het parlement zei. En niet om te schelden maar omdat een aantal Tweede Kamerheren een debat voerden over de toestemming voor vaginale visitatie van rijksgenoten uit de West. Omdat deze dames misschien heur paspoorten in heur dozen verstopten… Lida Iburg was goed ingevoerd in de Partij van de Arbeid en wist dat er nog meer pittige damesverhalen over de politiek waren te bespreken. Meer dan in vier uur paste!
Biografie Wijnie Jabaaij
Helper in nood
Wijnie Jabaaij werd op 13 april 1939 in Dordrecht geboren. Toen ze in 1991 te gast was bij de VPRO was ze net twee jaar gestopt als Kamerlid van de PvdA. Ze was van 1979 tot 1989 lid van de Kamer. In het jaar voordat ze stopte, begon ze met een stok te lopen. Ze dacht toen nog dat ze door een virus was geïnfecteerd. Een jaar later bleek het multiple sclerose te zijn en hield ze noodgedwongen op met haar werk als parlementariër. Ze wilde haar collega-kamerleden niet langer tot last zijn met het werk dat ze van haar moesten overnemen.
Voor haar kamerlidmaatschap was Jabaaij onderwijzeres en assistente van een kinderarts. In Dordrecht was ze van 1970 tot 1978 lid van de gemeenteraad. Ze was zeventien jaar getrouwd met Rob Giphart en kreeg met hem twee kinderen: zoon Ronald, de schrijver en dochter Karin, de schrijfster. Eenmaal in de Kamer maakte zich met name sterk voor vrouwen en minderheden. Binnen de minderheden ging haar hart uit naar de Antillianen. Een Antilliaans vriendje uit haar schooltijd had de liefde voor het eiland en haar bewoners opgewekt.
Jabaaijs stijl was ongekunsteld. Dat kwam vooral goed naar voren in het kamerdebat over de uitzetting van zigeunerinnen. Het gerucht deed de ronde dat zij hun paspoort in hun vagina’s verstopten, waarop de voornamelijk mannelijke kamerleden doorfantaseerden over het onderwerp. Mochten de dames op Schiphol op paspoorten in hun vagina’s gecontroleerd worden? Jabaaij stapte naar de interruptiemicrofoon en sprak de legendarische zin: “Jongens, jongens, denken jullie nou werkelijk dat het mogelijk is een paspoort in je kut te steken?” Een politiek novum – plus een rel – was geboren.
Na haar afscheid van de kamer bleef Jabaaij zich maatschappelijk inzetten. Ze vond dat er een MS-onderzoekscentrum moest komen. Een jaar na haar dood, in 1995, was het centrum in Nijmegen er. De laatste jaren van haar leven werd ze verzorgd door vrienden en familie. Een hersenbloeding verslechterde haar toestand nog meer. Op 7 juni 1995 overleed ze in haar geboortestad.