De weg naar het Avondland: Egypte
Egypte
Jan is aangekomen in het zuiden van Egypte. Aan de oever van de Nijl ligt Luxor, een stadje waar jaarlijks miljoenen westerse toeristen op afkomen. Ze komen voor de indrukwekkende tempels die de Egyptische farao's lieten bouwen. Maar hoe zijn Luxor en de rest van het land er eigenlijk vandaag aan toe? Jan ontmoet George Matta, een gepensioneerde ingenieur. George kan zich herinneren dat de Egyptenaren in de jaren zestig droomden van welvaart en vooruitgang. Maar van dat optimisme blijft vandaag bitter weinig over. Corruptie en een gebrek aan democratie doen George verlangen naar een Egyptische Stalin, een nieuwe sterke farao. Bij aankomst in Caïro vallen vooral de uitgestrekte wijken in aanbouw op. De stad barst langs alle kanten uit zijn voegen. Maar in Caïro is nog iets vreemds aan de hand. Hoewel er acht miljoen mannen en evenveel vrouwen wonen, kunnen de geslachten elkaar alsmaar moeilijker vinden en blijven steeds meer mensen ongetrouwd. Jan ontmoet een jonge vrouw, Ghada, die als noodkreet een boek schreef over haar vergeefse pogingen om aan een man te raken. Haar boek Ik wil trouwen veroorzaakte een nationaal schandaal in Egypte. In Egypte zijn de regels streng en de druk van de traditie groot, maar toch beweegt er iets in Caïro. Wat ooit absoluut taboe was, wordt mondjesmaat bespreekbaar. Zelfs op televisie. De 43-jarige seksuologe Heba Kotb beantwoordt vragen van kijkers die met een slaapkamerprobleem zitten. Jan zoekt Heba Kotb op in haar praktijk en vraagt haar met welk probleem ze het vaakst te maken krijgt. Zijn laatste afspraak in Caïro heeft Jan in Café Riche, ooit de favoriete ontmoetingsplaats van Egyptische kunstenaars en revolutionairen. Hij praat er met schrijver Khaled al-Khamissi over het verschil tussen het westerse en het oosterse denken. Jan steekt de grens met Israël over en houdt halt bij het bedoeïenendorp van Al-Sayed. Voor de bedoeïenen zijn landen en grenzen vreemde concepten. De woestijn is hun wereld en de enige grens waarmee ze rekening houden is die tussen de eigen familieclan en de vreemdelingen daarbuiten. Die avond vindt in het dorp een trouwfeest plaats. Naar aloude traditie is de hele familieclan uitgenodigd. Trouwen, scheiden, hertrouwen, kinderen krijgen verloopt in het dorp van Al-Sayed zoals het altijd is gegaan. Zonder dat iemand er zich vragen bij stelt en zonder dat er seksuologen of zelfhulpgroepen aan te pas komen.