een verhaal van de vpro gaat altijd verder

help ons vooruit!

profielen overzicht

In memoriam: Wim Brands

5 april 2016

Op 4 april 2016 overleed Wim Brands. Op deze pagina herdenken we hem, kijken we naar zijn werk en lezen we zijn gedichten.
Profiel: Jelle Brandt Corstius

Moeilijke landen, vreemde anekdotes, ingetogen commentaar. Dat is de kenmerkende stijl van Jelle Brandt Corstius. De jonge journalist werd bekend met zijn reisverslagen uit Rusland, maar hij heeft inmiddels ook VPRO-series in India en de Kaukasus opgenomen. Op deze pagina hebben we een aantal bijzondere fragmenten uit zijn werk uitgelicht.
Profiel: Adriaan van Dis

Als schrijver weet hij als geen ander dat grote verhalen en kleine details altijd samengaan. Als interviewer weet hij op eigenzinnige wijze beschaafdheid met brutaliteit te combineren. En als programmamaker kan hij putten uit een grote hoeveelheid reiservaring, maar weet hij ook zijn jeugdige nieuwsgierigheid altijd te behouden. Dit is Adriaan van Dis. Lees, bekijk en beluister hier enkele hoogtepunten uit zijn werk voor de VPRO.
Profiel: Joris Luyendijk

Joris Luyendijk (1971) wil geen journalist genoemd worden, 'noem me liever praatjesmaker'. Feit is wel dat hij met zijn antropologische visie de Nederlandse journalistiek een aantal keer flink op zijn kop heeft gezet. Van zomer 2011 tot herfst 2013 was Luyendijk werkzaam bij de Britse krant The Guardian, waarvoor hij verslag deed van de financiële wereld in Londen. Lees, luister en kijk hier terug wat Luyendijk voor de VPRO heeft gedaan.
Profiel: Sunny Bergman

Sunny Bergman maakte naam als feministische documentairemaker, won nog meer bekendheid met haar anti-zwartepietactivisme, maar waar begon ze nu eigenlijk?
Profiel: Frans Bromet

De man met de nasale, trage, dragende stem. Die doorbrak bij het grote publiek met Buren. De man die vertelt via de camera op zijn schouder en enscenering heeft afgezworen. ‘Er zit geen verschil tussen het leven en de film’, zegt filmmaker Frans Bromet (1944) in een van zijn films. En exact dat is wat Frans Bromet al ruim vijftig jaar laat zien in zijn werk