Een verblijf in de isoleercel wordt na afloop het liefst door iedereen verzwegen en vergeten. De schrijvers Wouter Kusters en Sam Gerrits doorbreken in Alleen het zwijgen over het ultieme alleen-zijn. Ze vormden hun eigen ervaringen in de isoleercel om tot verhalen en deden daarmee iets bijna onmogelijks: ze geven de waanzin een stem.

In de isoleercel, of prikkelarme ruimte, komt de waanzin van psychiatrische patiënten op de puurste wijze tot uiting, vinden Kusters en Gerrits. En ze kunnen het weten, want ze brachten er allebei een tijd door. In hun boek gunnen ze de lezer een blik in het hoofd van een ‘waanzinnige’ en proberen op deze manier de wereld van de isoleercel een beetje toegankelijk te maken voor iedereen. Ze worden in hun boek ondersteund door illustraties van beeldend kunstenares Jannemiek Tukker.