Marie-France Pisier (1940-2011): regie, cast en scenario.
Er zijn 67 films gevonden.

Miroir, mon beau miroir

2008 |

Frankrijk 2008. Serge Meynard. Met o.a. Marie-France Pisier, Émilie Dequenne en Malik Zidi.

Marie-Line heeft een obsessie: een schilderij terugkrijgen dat eigendom was van haar familie. Haar man is net overleden en zij heeft een huis geërfd, waarvan de verkoop het mogelijk maakt om het schilderij te kopen. Maar het huis wordt bewoond door Marion, haar schoondochter, die niet wil vertrekken.

Dombais et fils

2007 | Drama

Frankrijk 2007. Drama van Laurent Jaoui. Met o.a. Christophe Malavoy, Déborah François en Marie-France Pisier.

Marie-Line heeft een obsessie: een schilderij terugkrijgen dat eigendom was van haar familie. Haar man is net overleden en zij heeft een huis geërfd, waarvan de verkoop het mogelijk maakt om het schilderij te kopen. Maar het huis wordt bewoond door Marion, haar schoondochter, die niet wil vertrekken.

Inch'Allah dimanche

2001 | Drama

Frankrijk​/​​Algerije​/​​Marokko 2001. Drama van Yamina Benguigui. Met o.a. Fejria Deliba, Zinedine Soualem, Marie-France Pisier, Mathilde Seigner en Rabia Mokedem.

Ahmed werkt sedert 1964 in Noord-Frankrijk in een fabriek. Hij is getrouwd met met Zouina (Deliba) en af en toe bezoekt hij haar in Algerije. Het stel heeft drie kinderen, maar Zouina kent haar echtgenoot nauwelijks. Tien jaar later mogen Noord- Afrikaanse arbeiders hun familie laten overkomen. Zouina arriveert met haar kinderen en haar bazige schoonmoeder A[KA3]icha (Mokedem), die een giftige tong heeft. De buren aan de ene kant van het bescheiden bakstenen huurhuis, kijken met argwaan naar hen, maar de gescheiden, zelfstandige Briat (Seigner) aan de andere kant is nimmer te beroerd om te helpen. Behalve haar schoonmoeder, bepaalt vooral Ahmed hoeveel bewegingsvrijheid Zouina heeft. Bij de minste of geringste aanleiding slaat hij haar. Zouina ziet dat Franse vrouwen niet zo onder de plak zitten als hun islamitische collega`s. Haar pad wordt gekruist door Madame Manant (Pisier), de weduwe van een officier die het leven liet in de Algerijnse oorlog. Tezamen met anderen haar eveneens welwillend gestemd zijn, besluit Zouina `s zondags (zie de titel) er tussenuit te knijpen. Het scenario van regisseuse Benguigui is gedeeltelijk autobiografisch. De hoofdrollen worden zeer geloofwaardig ingevuld en de kijker krijgt een helder beeld van het onvrije leven van de vrouw uit de Maghreblanden in het koele, ongastvrije Europa. De heimwee die ze hebben naar hun zonnige geboorteland, voel je als het ware. De film werd meervoudig bekroond en kijkers die zich in dit onderwerp willen verdiepen, worden op hun wenken bediend. Het camerawerk is van Antoine Roch.

Sur un air d'autoroute

2000 | Komedie, Fantasy

Frankrijk 2000. Komedie van Thierry Boscheron. Met o.a. Sacha Bourdo, Aure Atika, Philippe Nahon, Marc Berman en Marie-France Pisier.

Ahmed werkt sedert 1964 in Noord-Frankrijk in een fabriek. Hij is getrouwd met met Zouina (Deliba) en af en toe bezoekt hij haar in Algerije. Het stel heeft drie kinderen, maar Zouina kent haar echtgenoot nauwelijks. Tien jaar later mogen Noord- Afrikaanse arbeiders hun familie laten overkomen. Zouina arriveert met haar kinderen en haar bazige schoonmoeder A[KA3]icha (Mokedem), die een giftige tong heeft. De buren aan de ene kant van het bescheiden bakstenen huurhuis, kijken met argwaan naar hen, maar de gescheiden, zelfstandige Briat (Seigner) aan de andere kant is nimmer te beroerd om te helpen. Behalve haar schoonmoeder, bepaalt vooral Ahmed hoeveel bewegingsvrijheid Zouina heeft. Bij de minste of geringste aanleiding slaat hij haar. Zouina ziet dat Franse vrouwen niet zo onder de plak zitten als hun islamitische collega`s. Haar pad wordt gekruist door Madame Manant (Pisier), de weduwe van een officier die het leven liet in de Algerijnse oorlog. Tezamen met anderen haar eveneens welwillend gestemd zijn, besluit Zouina `s zondags (zie de titel) er tussenuit te knijpen. Het scenario van regisseuse Benguigui is gedeeltelijk autobiografisch. De hoofdrollen worden zeer geloofwaardig ingevuld en de kijker krijgt een helder beeld van het onvrije leven van de vrouw uit de Maghreblanden in het koele, ongastvrije Europa. De heimwee die ze hebben naar hun zonnige geboorteland, voel je als het ware. De film werd meervoudig bekroond en kijkers die zich in dit onderwerp willen verdiepen, worden op hun wenken bediend. Het camerawerk is van Antoine Roch.

Le temps retrouvé

1999 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1999. Drama van Raoul Ruiz. Met o.a. Catherine Deneuve, Marcello Mazzarella, John Malkovich, Pascal Greggory en Marie-France Pisier.

Ahmed werkt sedert 1964 in Noord-Frankrijk in een fabriek. Hij is getrouwd met met Zouina (Deliba) en af en toe bezoekt hij haar in Algerije. Het stel heeft drie kinderen, maar Zouina kent haar echtgenoot nauwelijks. Tien jaar later mogen Noord- Afrikaanse arbeiders hun familie laten overkomen. Zouina arriveert met haar kinderen en haar bazige schoonmoeder A[KA3]icha (Mokedem), die een giftige tong heeft. De buren aan de ene kant van het bescheiden bakstenen huurhuis, kijken met argwaan naar hen, maar de gescheiden, zelfstandige Briat (Seigner) aan de andere kant is nimmer te beroerd om te helpen. Behalve haar schoonmoeder, bepaalt vooral Ahmed hoeveel bewegingsvrijheid Zouina heeft. Bij de minste of geringste aanleiding slaat hij haar. Zouina ziet dat Franse vrouwen niet zo onder de plak zitten als hun islamitische collega`s. Haar pad wordt gekruist door Madame Manant (Pisier), de weduwe van een officier die het leven liet in de Algerijnse oorlog. Tezamen met anderen haar eveneens welwillend gestemd zijn, besluit Zouina `s zondags (zie de titel) er tussenuit te knijpen. Het scenario van regisseuse Benguigui is gedeeltelijk autobiografisch. De hoofdrollen worden zeer geloofwaardig ingevuld en de kijker krijgt een helder beeld van het onvrije leven van de vrouw uit de Maghreblanden in het koele, ongastvrije Europa. De heimwee die ze hebben naar hun zonnige geboorteland, voel je als het ware. De film werd meervoudig bekroond en kijkers die zich in dit onderwerp willen verdiepen, worden op hun wenken bediend. Het camerawerk is van Antoine Roch.

La patinoire

1999 | Komedie

Italië​/​​België​/​​Frankrijk 1999. Komedie van Jean-Philippe Toussaint. Met o.a. Tom Novembre, Mireille Perrier, Marie-France Pisier, Bruce Campbell en Dolorès Chaplin.

Ahmed werkt sedert 1964 in Noord-Frankrijk in een fabriek. Hij is getrouwd met met Zouina (Deliba) en af en toe bezoekt hij haar in Algerije. Het stel heeft drie kinderen, maar Zouina kent haar echtgenoot nauwelijks. Tien jaar later mogen Noord- Afrikaanse arbeiders hun familie laten overkomen. Zouina arriveert met haar kinderen en haar bazige schoonmoeder A[KA3]icha (Mokedem), die een giftige tong heeft. De buren aan de ene kant van het bescheiden bakstenen huurhuis, kijken met argwaan naar hen, maar de gescheiden, zelfstandige Briat (Seigner) aan de andere kant is nimmer te beroerd om te helpen. Behalve haar schoonmoeder, bepaalt vooral Ahmed hoeveel bewegingsvrijheid Zouina heeft. Bij de minste of geringste aanleiding slaat hij haar. Zouina ziet dat Franse vrouwen niet zo onder de plak zitten als hun islamitische collega`s. Haar pad wordt gekruist door Madame Manant (Pisier), de weduwe van een officier die het leven liet in de Algerijnse oorlog. Tezamen met anderen haar eveneens welwillend gestemd zijn, besluit Zouina `s zondags (zie de titel) er tussenuit te knijpen. Het scenario van regisseuse Benguigui is gedeeltelijk autobiografisch. De hoofdrollen worden zeer geloofwaardig ingevuld en de kijker krijgt een helder beeld van het onvrije leven van de vrouw uit de Maghreblanden in het koele, ongastvrije Europa. De heimwee die ze hebben naar hun zonnige geboorteland, voel je als het ware. De film werd meervoudig bekroond en kijkers die zich in dit onderwerp willen verdiepen, worden op hun wenken bediend. Het camerawerk is van Antoine Roch.

Pourquoi pas moi ?

1998 | Komedie

Frankrijk 1998. Komedie van Stéphane Giusti. Met o.a. Amira Casar, Julie Gayet, Bruno Putzulu, Johnny Hallyday en Alexandra London.

Ahmed werkt sedert 1964 in Noord-Frankrijk in een fabriek. Hij is getrouwd met met Zouina (Deliba) en af en toe bezoekt hij haar in Algerije. Het stel heeft drie kinderen, maar Zouina kent haar echtgenoot nauwelijks. Tien jaar later mogen Noord- Afrikaanse arbeiders hun familie laten overkomen. Zouina arriveert met haar kinderen en haar bazige schoonmoeder A[KA3]icha (Mokedem), die een giftige tong heeft. De buren aan de ene kant van het bescheiden bakstenen huurhuis, kijken met argwaan naar hen, maar de gescheiden, zelfstandige Briat (Seigner) aan de andere kant is nimmer te beroerd om te helpen. Behalve haar schoonmoeder, bepaalt vooral Ahmed hoeveel bewegingsvrijheid Zouina heeft. Bij de minste of geringste aanleiding slaat hij haar. Zouina ziet dat Franse vrouwen niet zo onder de plak zitten als hun islamitische collega`s. Haar pad wordt gekruist door Madame Manant (Pisier), de weduwe van een officier die het leven liet in de Algerijnse oorlog. Tezamen met anderen haar eveneens welwillend gestemd zijn, besluit Zouina `s zondags (zie de titel) er tussenuit te knijpen. Het scenario van regisseuse Benguigui is gedeeltelijk autobiografisch. De hoofdrollen worden zeer geloofwaardig ingevuld en de kijker krijgt een helder beeld van het onvrije leven van de vrouw uit de Maghreblanden in het koele, ongastvrije Europa. De heimwee die ze hebben naar hun zonnige geboorteland, voel je als het ware. De film werd meervoudig bekroond en kijkers die zich in dit onderwerp willen verdiepen, worden op hun wenken bediend. Het camerawerk is van Antoine Roch.

Eine Frau nach Mass

1998 | Komedie

Frankrijk​/​​Duitsland 1998. Komedie van Detlef Rönfeldt. Met o.a. Gérard Klein, Marie-France Pisier en Marianne Sägebrecht.

Marguerite, een volslanke vrouw die samenwoont met een kunstschilder, wordt ontslagen als postbode vanwege haar proporties. Ze wordt naar een kuuroord gestuurd, waar ze Tony ontmoet, een vrouwelijke impressario die haar zangtalent opmerkt. Ze besluiten samen te stoppen met kuren en verder probleemloos door het leven te gaan

Marion

1997 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1997. Drama van Manuel Poirier. Met o.a. Coralie Tetard, Pierre Berriau, Elisabeth Commelin, Marie-France Pisier en Jean-Luc Bideau.

Marguerite, een volslanke vrouw die samenwoont met een kunstschilder, wordt ontslagen als postbode vanwege haar proporties. Ze wordt naar een kuuroord gestuurd, waar ze Tony ontmoet, een vrouwelijke impressario die haar zangtalent opmerkt. Ze besluiten samen te stoppen met kuren en verder probleemloos door het leven te gaan

La Gazelle

1997 | Komedie

Frankrijk​/​​Duitsland 1997. Komedie van Detlef Rönfeldt. Met o.a. Marianne Sägebrecht, Marie-France Pisier, Gérard Klein, Vanessa Guedj en Joachim Jung.

Marguerite, een volslanke vrouw die samenwoont met een kunstschilder, wordt ontslagen als postbode vanwege haar proporties. Ze wordt naar een kuuroord gestuurd, waar ze Tony ontmoet, een vrouwelijke impressario die haar zangtalent opmerkt. Ze besluiten samen te stoppen met kuren en verder probleemloos door het leven te gaan

Eine Frau nach Maß

1997 | Drama, Komedie

Duitsland​/​​Frankrijk 1997. Drama van Detlef Rönfeldt. Met o.a. Marianne Sägebrecht, Gérard Klein, Marie-France Pisier, Vanessa Guedj en Joachim Jung.

Marguerite, een volslanke vrouw die samenwoont met een kunstschilder, wordt ontslagen als postbode vanwege haar proporties. Ze wordt naar een kuuroord gestuurd, waar ze Tony ontmoet, een vrouwelijke impressario die haar zangtalent opmerkt. Ze besluiten samen te stoppen met kuren en verder probleemloos door het leven te gaan

Le fils de Gascogne

1995 | Komedie, Romantiek

Rusland​/​​Frankrijk 1995. Komedie van Pascal Aubier. Met o.a. Jean-Claude Dreyfus, Dinara Droukarova, Grégoire Colin, Pascal Bonitzer en Gérard Cherqui.

De jonge Harvey (Colin) moet een groep Georgische zangers begeleiden die een drietal dagen in Parijs zal verblijven. Tussen hem en de achttien-jarige tolk Dinara (Droukarova) ontluikt een romance. Door een toeval ontmoet het stel Marco Garciano (Dreyfus), een werkloze acteur, die iedereen onder tafel kan praten. Marco beweert dat Harvey sprekend lijkt op een zekere Gascogne, een overleden dichter en musicus, die vooral bekend werd omdat hij een speelfilm gemaakt zou hebben die niemand ooit heeft gezien. Onder het mom dat Harvey de zoon van deze Gascogne is, gaan ze op zoek naar die legendarische film. Hun speurtocht brengt hen in contact met een resem bekende regisseurs, schrijvers, technici en acteurs, die allemaal hun eigen rol spelen. Op de manier van Robert Altman`s THE PLAYER (1992) werden veel mensen, die naam in de Franse film hadden gemaakt, bereid gevonden een rolletje te vertolken in deze sympatieke rolprent die ons een beeld van de hedendaagse Franse filmwereld geeft, gekoppeld aan een tournee van een zanggroep uit Georgië, waarin twee tegengestelde culturen met elkaar worden geconfronteerd. Het scenario is van regissieur Aubier en Patrick Mondiano. Het camerawerk is van Jean-Jacques Flori.

La vérité est un vilain défaut

1995 | Komedie

Frankrijk 1995. Komedie van Jean-Paul Salomé. Met o.a. Sam Karmann, Marie-France Pisier, Philippine Leroy-Beaulieu, Natalia Dontcheva en Jean-François Balmer.

Denis (Karmann) heeft als kind al gezworen altijd de waarheid te spreken. Dat is niet zo eenvoudig. Vooral niet als hij zijn vrouw Isabelle (Leroy-Beaulieu) moet bekennen dat hij tijdens een feestje op kantoor te diep in het glaasje heeft gekeken en vervolgens met Marie (Devos), de secretaresse, de koffer is ingedoken. Hij moet opkrassen van Isabelle. Ze blijft alleen met haar zoontje en het au-pair meisje Mina (Dontcheva) uit Estland. Denis komt echter nog regelmatig over de vloer. Zeer platvloerse relatiekomedie die echter heel aardig vertolkt wordt, maar elke diepgang mist. Na een uitstekend begin zakt de film als een pudding in elkaar. Léon Noel, Claude Lerist en Salomé schreven het scenario dat door Jean-Claude Larrieu in beelden werd omgezet.

La fidèle infidèle

1995 | Komedie

Zwitserland​/​​Frankrijk 1995. Komedie van Jean-Louis Benoît. Met o.a. Marie-France Pisier, François Berléand, Clotilde Courau, Jacques Toja en Karen Rencurel.

Robert (Berl[KA1]eand) is een succesvolle schrijver die zelden zijn landhuis in Bordeaux verlaat. Hij is al jaren gehuwd met Claire (Pisier) en heeft er zich al lang bij neergelegd dat ze regelmatig een slippertje maakt. Het zijn trouwens deze escapades van zijn vrouw die meestal zijn bron van inspiratie vormen. Robert beseft echter niet dat Claire al sinds geruime tijd, onterecht, jaloers is op zijn secretaresse C[KA1]ecile (Courau). Ouderwetse boulevard-komedie met enkele leuke dialogen en wendingen, maar in wezen weinig origineel. De drie hoofdacteurs beleven duidelijk plezier aan hun rol, maar de regisseur kan dit niet steeds overbrengen op de kijker. Pascal Lainé en Benoît baseerden hun scenario op het verhaal Deux oiseaux bleus uit de bundel L'amazone fugitive van D.H. Lawrence. Fotografie is van Dominique Le Rigoleur.

Seven Sundays

1994 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1994. Komedie van Jean-Charles Tacchella. Met o.a. Thierry Lhermitte, Maurizio Nichetti, Rod Steiger, Marie-France Pisier en Molly Ringwald.

Screwball-comedy [KA2]a la fran[KA10]caise met een flinterdun scenario van regisseur Tacchella dat dankzij het spel van Lhermitte als Dodo en Nichetti als Jesus als tijdsvuller nog net te genieten is. Al springt de film van de hak op de tak, je schiet af en toe flink in de lach. Als hij voorbij is, vraag je je af waar het eigenlijk over ging. Dodo is een werkschuwe Fransman die in Sarasota in Florida leeft van de centjes van een rijke verovering. De ware bewonderaar is echter de Italiaan Jesus die al zijn spaarcentjes bijeengaart en afreist naar Amerika om daar... de in de steek gelaten Dodo aan te treffen. Vervolgens helpt kleine oplichter Benjamin (Steiger) Jesus snel van diens geld af. Dodo en Jesus vormen daarop een onafscheidelijk stel, die samen op het veroveringspad gaan. Grotendeels in het Engels gedraaide film (dat geeft nogal eens wat vuurwerk voor Europeanen die moderen talen machtig zijn), waarachter de motor uitvoerend producent Daniel - Unifrance - Toscan Du Plantier was die later in het nieuws zou komen door de geheimzinnige moord op zijn jonge vrouw in Ierland (1996). Toscan Du Plantier deed dit met het oog op het jaarlijks terugkerende Franse filmfestival in Amerika. Ringwald is even te zien als vrouwelijke smeris en Pisier is de eigenaresse van een schoonheidssalon die door haar vele huwelijken eelt op haar ziel heeft. Camerawerk met de Franse slag (evenals de produktiewaarden) van Martial Thury.

Pourquoi maman est dans mon lit ?

1994 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1994. Familiefilm van Patrick Malakian. Met o.a. Gérard Klein, Marie-France Pisier, Jean-Michel Dupuis, Sophie Desmarets en Consuelo De Haviland.

Tijdens een stormachtige nacht ontwaakt de kleine Georges (Dupuis) met naast zich zijn moeder (Pisier). Waarom ligt mama in zijn bed? Omdat papa (Klein) niet in het zijne ligt. Drie weken geleden bleef hij weg. Georges peinst na over de oorzaak. Het begon allemaal ongeveer een jaar geleden toen hij betrapt werd op de diefstal van een leren jekker die zijn ouders niet konden betalen. Uit een soort schuldgevoel besluit mama V[KA1]eronique (Pisier) uit werken te gaan. Tot groot ongenoegen van papa Pierre (Klein) vindt ze een job als telefoniste. Hierdoor verandert er heel wat in de gezinssituatie. Onsamenhangende, verwarde komedie over gezinswaarden en kinder-en ouderliefde. Regisseur Malakian tracht de stijl te benaderen van TOTO LE HÉROS maar slaagt er niet in dit tot het einde toe vol te houden. Het scenario van Catherine Hertault en Jean-Luc Seigle wordt verteld vanuit het standpunt van de jongen wat tot enkele gemakkelijke komische situaties leidt. Fotografie van Régis Blondeau. Gedraaid in Panavision.

Notre homme

1994 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1994. Drama van Elisabeth Rappeneau. Met o.a. André Dussollier, Marie-France Pisier, Charlotte Kady, Emélie Pick en Jacques Sereys.

Dussollier is een van de meest briljante chirurgen van zijn tijd. Hij slaagt er zelfs in om patiënten die door zijn collega's zo goed als opgegeven zijn toch nog aan de beterhand te krijgen. Zijn privé-leven is echter een chaos. Hij kan het versieren niet laten en op een ochtend wordt hem de deur gewezen door vrouwlief Pisier die het beu is om bedrogen te worden. Dit lijkt een keerpunt in zijn succesvolle loopbaan, want haast gelijktijdig krijgt hij in het hospitaal te horen dat hij naast een verwachte promotie grijpt. Alledaagse doktersromance waarin geen enkele cliché vergeten wordt. De uitstekende acteurs spelen braafjes hun rol zonder veel ambitie. En dat we uiteindelijk in de goedkope sentimentaliteit terechtkomen is nogal wiedes. Hou je zakdoek klaar. De roman van Louis Gardel werd bewerkt door Mireille Lanteri. Fotografie van Jean-Pierre Aliphat. Formaat 16/9. Nicam stereo.

La couleur du mensonge

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Hugues De Laugardière. Met o.a. Marie-France Pisier, Pascale Rocard, François Bernheim, Jean-Pierre Chevallier en Arlette Thomas.

Rocard is een levenslustige jongedame die schilderijen restaureert en er ook af en toe zelf een maakt, hierin aangemoedigd door haar vriend Bernheim, docent aan de kunstacademie. Op een dag brengt ze het zoontje van Bernheim naar het station. Het jongetje komt om bij een ongeval. Rocard, die zichzelf verantwoordelijk acht, vlucht naar het platteland en duikt onder bij haar zus Pisier. Ze is alle levenslust kwijt. Drama over een vrouw die bijna ten onder gaat aan schuldgevoel. Beide hoofdactrices leveren een uitstekende prestatie, maar het scenario van de Laugardiëre en Thierry Leger helt toch wat teveel naar de goedkoop sentimentele kant. Mooie stylistische fotografie.

François Truffaut : Portraits volés

1993 | Documentaire, Biografie

Frankrijk 1993. Documentaire van Serge Toubiana en Michel Pascal. Met o.a. Gérard Depardieu, Eva Truffaut, Claude Chabrol, Jean-Louis Richard en Jean Gruault.

Degelijk portret van de grote regisseur Fran[KA10]cois Truffaut (1932-1984) waarin alle aspecten van zijn talent belicht worden. Vanaf zijn jeugd, waarin hij zich voor het medium film ging interesseren tot en met de eerste stappen als assistent en scenarist. Over zijn grote doorbraak met LES 400 COUPS inclusief de apotheose van de prijsuitreiking op het Festival van Cannes en zijn grote bewondering voor Alfred Hitchcock. De film bevat zeldzame opnamen van Truffaut met de Master of Suspense. Ook het verhaal van zijn alter-ego Antoine Doinel, in de films steeds vertolkt door Jean-Pierre Léaud. Tot slot een resem fragmenten uit zijn bekendste films. Het geheel wordt van commentaar voorzien door een hele reeks bekende namen uit de Franse cinema die allen vrienden waren van - of gewerkt hebben met Truffaut. Pure hulde waardoor de film wellicht kritiekloos lijkt. Toubiana en Pascal schreven het scenario en beeldmateriaal werd bijeengeschoten door Maurice Fellous, Jean-Yves Le Mener en Michel Sourioux.

La note bleue

1991 | Historische film, Romantiek, Muziek

Polen​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1991. Historische film van Andrzej Zulawski. Met o.a. Marie-France Pisier, Janusz Olejniczak, Sophie Marceau, Féodor Atkine en Benoît Le Pecq.

Deze film schiet naast zijn doel. Chopin (Olejniczak) is in grote `Verwirrung der Gef[KA3]uhlen`, want hij kan niet kiezen tussen Georges Sand (Pisier) en haar dochter (Marceau), terwijl hij zelf niet begrijpt dat hij alleen maar houdt van de muziek die hij componeert. Teveel personages, teveel kwasi feministisch blah-blah, veel te veel semi-intellectueel gelul, etc., wat niet bijeen wordt gehouden door het zwakke scenario van regisseur Zulawski. Marceau's geloofwaardige rol als de op hol geslagen verliefde jonge vrouw is te gering om de film te dragen en het zeker niet onverdienstelijke spel van acteur-musicus Olejniczak, is toch beter op een muziek-CD. Fotografie van Andrzej Jaroszewicz. Gesitueerd in de zomer van 1846.

Le retour

1990 | Romantiek

Frankrijk 1990. Romantiek van Michel Boisrond. Met o.a. Michèle Morgan, Marie-France Pisier, Daniel Gélin, Michael Lonsdale en Heinz Bennent.

Een bewerking van de roman van Danièle Thompson, een soort Barbara Cartland. Daarmee is alles wel gezegd over deze suikerzoete feuilleton, waarin de hoofdpersonen zich van Italië via Parijs naar Brazilië spoeden, want daar komt het allemaal zo'n beetje op neer. Het is spijtig om zulke grote filmacteurs in de huid van zulke stereotiepe en al even weinig consequente personages te zien kruipen, maar het is waar dat enkele bijrollen toendertijd debuutrolletjes waren, die voor de acteurs de doorbraak in het televisiewereldje betekende. Vervelend.

Le bal du gouverneur

1990 | Drama, Komedie, Familiefilm

Frankrijk 1990. Drama van Marie-France Pisier. Met o.a. Kristin Scott Thomas, Vanessa Wagner, Didier Flamand, Jacques Sereys en Edwige Navarro.

Filmactrice Marie-France Pisier koos ervoor zelf haar roman te bewerken en dat bewijst slechts e[KA1]e[KA1]n ding: zij had de regie aan een beroepsfilmer moeten overlaten. Het (voortreffelijke) werk komt er zwakker, minder waardevol en inhoudsloos uit tevoorschijn. Ervoor in de plaats komt een onduidelijke film die zich afspeelt in de stad Nouméa in 1957, toen Nieuw Caledonië van kolonie overzeesgebiedsdeel werd. Scott Thomas, de jonge dochter van de vice-gouverneur en paardengek, moet juist in die tijd haar eigen weg naar de volwassenheid zoeken, terwijl de verhouding tussen ouders verslechtert. Een slappe regie en een halfslachtige begeleiding van totaal onbekende acteurs, waarmee de mislukking compleet is. De fotografie is van Denis Lenoir.

Olympe de nos amours

1989 | Historische film

Frankrijk 1989. Historische film van Serge Moati. Met o.a. Marie-France Pisier, Pascale Rocard, Gérard Klein, Edouard Hastings en Frédéric Pellegeay.

Op het landgoed van de Chapellières worden in 1760 twee jongetjes geboren, beide voorbestemd om priester te worden. Hun leven zal echter heel anders worden, want de Franse Revolutie nadert. Een verfilming van de roman Les Chapellières van Pierre Péan, die de psychologische kwaliteiten van dit gevoelige en indringende werk weet over te brengen. Serge Moati, wiens enige bioscoopfilm het vreemde NUIT D'OR was, beschouwt televisie als een medium met evenveel mogelijkheden op het creative vlak als de film.

L'oevre au noir

1988 | Drama

Frankrijk​/​​België 1988. Drama van André Delvaux. Met o.a. Gian Maria Volonté, Sami Frey, Anna Karina, Philippe Léotard en Marie-France Pisier.

Vlaanderen, zestiende eeuw, Spaanse heerschappij. Na dertig jaar omzwervingen door Europa keert Zénon Ligre, alchemist-chirurgijn en humanist-filosoof, terug naar zijn geboorteplaats Brugge. Onder een schuilnaam, want vanwege zijn ketterse geschriften staat hij op de dodenlijst van de Inquisitie. Wat rest Zénon nog? Delvaux nam de onmogelijke taak op zich om het literaire meesterwerk van Marguerite Yourcenar naar cinema te transporteren. Weliswaar ontbreken de diepzinnigheid en eruditie, de sfeer van de wrede overgangstijd is fascinerend, en Volontè excelleert. Stemmige visuelen van Charles Van Damme.

La rencontre

1987 |

Frankrijk 1987. Edouard Molinaro. Met o.a. Michèle Morgan, Marie-France Pisier, Jeanne Moreau, Daniel Gélin en Michael Lonsdale.

Deze film maakt deel uit van de cyclus LE TIROIR SECRET, een serie films waarin dezelfde hoofdpersonen verschillende avonturen beleven. Deze keer is het plot opgebouwd rond een reis naar Rome en een autentieke Stradivarius. Het fantasieloze scenario, dat van Danièle Thompson zelf is, doet weinig degelijk aan en is over het geheel genomen tamelijk wee. Deze onderneming, waaraan Molinario met zijn vakkennis een duidelijke bijdrage levert door nog maar net te voorkomen dat er te veel toeristische plaatjes in zitten, bevat dan ook weinig belangwekkends. Afgezien van dit alles is deze onbeduidenende familiegeschiedenis ook een film waarin wij weer zes leden van de familie Morgan tegenkomen.

Le tiroir secret

1986 | Drama

Frankrijk 1986. Drama van Edouard Molinaro. Met o.a. Michèle Morgan, Marie-France Pisier, Daniel Gélin, Heinz Bennent en Jeanne Moreau.

Morgan wordt weduwe en vindt in een geheime lade aardig wat zaken over haar man, die ze niet wist. Hij blijkt een dochter te hebben, terwijl zij ook in contact komt met vroegere vrienden van haar zoon, die zich met terroristische activiteiten bezighouden. Zijzelf raakt betrokken in een spionagezaak. Voor elk wat wils in een Franse miniserie, opgesmukt met een sterke rolbezetting.

L' Inconnue de Vienne

1986 | Komedie

Frankrijk 1986. Komedie van Bernard Stora. Met o.a. Marie-France Pisier, Richard Bohringer, Gérard Klein, Catherine Frot en Jean-Claude Adelin.

Een sjieke Parisienne verlaat haar man en komt terecht in de provincie Vienne waar zij als pompbediende werkt, totdat haar man haar terugvindt en komt halen. Een onbeduidende komedie die echter opgetrokken wordt door de talentvolle Pisier en Bohringer; kijk maar eens hoe zij benzine tankt.

Parking

1985 | Drama, Musical

Frankrijk 1985. Drama van Jacques Demy. Met o.a. Francis Huster, Laurent Malet, Keiko Ito, Gérard Klein en Marie-France Pisier.

Een vrije bewerking van Orpheus waarin Orpheus een popster is. Eurydice pleegt zelfmoord met een overdosis heroïne. Het had een meesterwerk kunnen worden, ware het niet dat Michel Legrand ongeïnspireerd was bij het schrijven van de muziek en dat Francis Huster van zingen totaal geen kaas heeft gegeten. Blijven nog de mooie plaatjes, zoals die van de hel.

Les nanas

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Annick Lanöe. Met o.a. Marie-France Pisier, Anémone, Dominique Lavanant, Macha Méril en Juliette Binoche.

Het leven van dag tot dag van een groep jonge sympathieke vrouwen die binnen en buiten hun huwelijk diverse avonturen beleven. Er is geen enkele man te bekennen in de hele film en het is de vraag of de cineaste hiervoor gekozen heeft uit originaliteit of uit eigen overtuiging. De soms grappige dialogen vormen het belangrijkste onderdeel en er is weinig aandacht geschonken aan het eigenlijke filmwerk. Er is weinig diepgang en aandacht voor de werkelijke problemen van de vrouw (rond 1985). Een mindere film dan LES BONNES FEMMES van Claude Chabrol (1960) die toentertijd (ook al) niet doordrong tot het filmpubliek.

L'ami de Vincent

1983 | Drama, Komedie

Frankrijk 1983. Drama van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Philippe Noiret, Jean Rochefort, Jane Birkin, Fanny Cottençon en Marie Dubois.

Een als rokkenjager te boek staande trompettist van een revue-orkest wordt getroffen door een wraakactie vanwege een vroegere geliefde. Hij vraagt de met hem bevriende dirigent uit te vinden welke vrouw uit zijn verleden erachter kan zitten. De wie-is-de-dader-structuur is vooral de aanleiding voor een indirecte nadere verkenning van de relatie tussen de twee mannen, maar deze gaat niet erg diep en biedt weinig verrassingen. De gastrollen die door een aantal top-actrices worden gespeeld, bieden staaltjes van bravoure-acteren, maar nauwelijks meer dan dat. Fabian, als de stabiele dirigentenechtgenote, maakt het meest indruk.

Der Stille Ozean

1983 | Drama

Duitsland​/​​Oostenrijk 1983. Drama van Xaver Schwarzenberger. Met o.a. Hanno Pöschl, Marie France Pisier, Bert Breit, Maria Emo en Marius Cella.

Een falende arts hoopt in een klein dorpje in de anonimiteit te kunnen leven. Na verloop van tijd realiseert hij zich dat dit slechts een vlucht is en dat hij zich daar nooit thuis zal voelen. De film, bekroond met de Deutsche Kamerapreis 1984 valt op door de stemmige beelden, maar het verhaal blijft vrij oppervlakkig.

Le prix du danger

1982 | Sciencefiction, Drama, Actiefilm

Frankrijk​/​​Joegoslavië 1982. Sciencefiction van Yves Boisset. Met o.a. Gérard Lanvin, Michel Piccoli, Marie-France Pisier, Jean-Claude Dreyfus en Bruno Cremer.

Niet erg subtiele kritiek op de televisiewereld in deze zwarte komedie annex sciencefiction film. Wanneer de kijkcijfers dalen brengt een producent een programma op de buis waarin een kandidaat live achterna wordt gezeten door zes tot de tanden toe bewapende jagers. Als hij wint krijgt de deelnemer een miljoen, als hij verliest bekoopt hij het met zijn leven. Piccoli (compleet met slechtzittend toupet) is de presentator van het programma. De film kreeg een Amerikaanse remake - althans hetzelfde gegeven kwam terug - in The Running Man met Arnold Schwarzenegger in de hoofdrol.

Le crime de Pierre Lacaze

1982 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1982. Drama van Jean Delannoy. Met o.a. Roger Hanin, Marie-France Pisier, Corinne Marchand, Patrick Rollin en Jean Franval.

Een voormalige volksvertegenwoordiger (Hanin) neemt het op voor zijn zoon (Rollin), een student die ervan beschuldigd wordt een meisje te hebben verkracht en vermoord. Zowel vader als zoon beweren uiteindelijk de misdaad te hebben gepleegd. Een indrukwekkende rol van Pisier als strafrechter die meer dan sympathie koestert voor Hanin.

L'as des as

1982 | Actiefilm, Komedie, Avonturenfilm

Duitsland​/​​Frankrijk 1982. Actiefilm van Gérard Oury. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Marie-France Pisier, Rachid Ferrache, Franck Hoffmann en Gunter Messner.

De coach van een Frans boksteam op de Olympische Spelen in Berlijn 1936 zet zich in voor een joods jochie wiens familie is vermist. De aanpak als spectaculaire avonturenkomedie van maar al te tragische realiteit is nét-niet-stuitend, ondanks de misse en vooral flauwe grappen rond de figuur van Hitler. Belmondo is minder onuitstaanbaar dan in andere van zijn latere films.

L' As Des As

1982 | Drama, Avonturenfilm, Actiefilm

Frankrijk​/​​Duitsland 1982. Drama van Gérard Oury. Met o.a. Rachid Ferrache, Marie-France Pisier en Jean-Paul Belmondo.

De coach van een Frans boksteam op de Olympische Spelen in Berlijn 1936 zet zich in voor een joods jochie wiens familie is vermist. De aanpak als spectaculaire avonturenkomedie van maar al te tragische realiteit is nét-niet-stuitend, ondanks de misse en vooral flauwe grappen rond de figuur van Hitler. Belmondo is minder onuitstaanbaar dan in andere van zijn latere films.

Hot Touch

1982 | Misdaad

Canada 1982. Misdaad van Roger Vadim. Met o.a. Wayne Rogers, Marie-France Pisier, Lloyd Bochner, Samantha Eggar en Patrick Macnee.

Rogers en Macnee hebben een winstgevend handeltje opgezet: de één koopt op veilingen waardevolle schilderijen die door de ander worden nagemaakt. Deze uitstekende reprodukties worden verkocht aan diverse kunstverzamelaars, terwijl het origineel in Macnee's bezit blijft. Alles loopt gesmeerd, totdat ze benaderd worden door de geheimzinnige Bochner, die hen dwingt om voor zijn opdrachtgever een schilderij na te schilderen dat tijdens WO II verdwenen is. Interessant gegeven dat echter zeer oppervlakkig uitgewerkt werd. Goede cast weet weinig raad met het scenario van Peter Dion, naar een verhaal van hemzelf en Jean- Yves Pitoun. Melvyn Douglas in zijn laatste rol als een gangsterbaas die zijn einde bewust meemaakt. Wazige fotografie van François Protat.

Der Zauberberg

1982 | Drama, Historische film, Romantiek

Oostenrijk​/​​Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1982. Drama van Hans W. Geissendörfer. Met o.a. Christoph Eichhorn, Marie-France Pisier, Flavio Bucci, Charles Aznavour en Rod Steiger.

De literaire Thomas Mann-klassieker uit 1924 werd voor het indertijd kolossale bedrag van twintig miljoen D-Mark elegant verfilmd. Wanneer de jonge bourgeois Hans Castorp in 1907 zijn longzieke neef in het Berghof-sanatorium te Davos bezoekt, is hij gefascineerd door het magisch-morbide oord 'buiten de tijd' en blijft er in plaats van drie weken zeven jaar. Geissendörfer distilleerde uit de 1000 bladzijden dikke, complexe ideeënroman een boeiende, dromerige film die ondanks de indikking iets van het denken en de sfeer van vóór WO I overbrengt. Toverfotografie van Michael Ballhaus. Naast de bioscoopfilm bestaat een significant langere, driedelige tv-versie (329m).

Boulevard des assassins

1982 | Thriller

Frankrijk 1982. Thriller van Bouramy Tioulong en Boramy Tiouling. Met o.a. Victor Lanoux, Jean-Louis Trintignant, Marie-France Pisier, Stéphane Audran en Serge Marquand.

Een schrijver ontvlucht een creatieve impasse en een mislukt huwelijk door zich aan de Côte d'Azur te vestigen in een appartement waar kort tevoren een misdaad is gepleegd. Een telefoontje, bestemd voor de vorige bewoner, maakt de journalist in hem wakker en brengt hem op het spoor van een plaatselijk politiek schandaal. Het opmerkelijke spel van Trintignant en Pisier is verspild aan een thriller die duidelijke referenties aan de ondernemerscorruptie in Nice omzichtig vermijdt, maar evenmin spanning of suspense weet te wekken. De debuterende tv-regisseur heeft zo weinig vat op zijn film dat veel commentaartekst nodig was om de gebeurtenissen te verklaren.

Chanel Solitaire

1981 | Biografie, Romantiek

Frankrijk​/​​Verenigde Staten 1981. Biografie van George Kaczender. Met o.a. Marie-France Pisier, Timothy Dalton, Rutger Hauer, Karen Black en Brigitte Fossey.

Achtergelaten in een weeshuis, wordt Gabrielle Chanel (Pisier) op achttien-jarige leeftijd door haar tante opgenomen. In een boutiek ontmoet ze Hauer, die haar introduceert in de wereld, maar het is haar ontmoeting met Dalton die haar leven zal veranderen. Ze stort zich op de modewereld en binnen de kortste keren is de naam Coco Chanel een begrip. Het scenario van Julian More, gebaseerd op de roman van Claude Delay, beperkt zich tot het begin van de carrière van Chanel. Het geeft een goed beeld van de modewereld rond de jaren 1920, maar werd teveel opgebouwd met oubollige clichées. Vertolking is theatraal, de camera van Ricardo Aronovich veel te statisch. Het modehuis Chanel distantiëerde zich van de film.

Scruples

1980 | Drama

Verenigde Staten 1980. Drama van Alan J. Levi. Met o.a. Lindsay Wagner, Barry Botswick, Marie-France Pisier, Efrem Zimbalist jr en Connie Stevens.

Mini-serie in drie delen. Verfilming van de roman van Judith Krantz. De titel is de naam van een exclusieve boetiek in Beverly Hills waar uitsluitend de rijken kunnen kopen. Eigenaresse Wagner stort zich volledig op haar werk daar het leven met haar ziekelijke man, Zimbalist, geen pretje is. Ze haalt een paar beroemdheden (modeontwerpster en modefotograaf) naar binnen en het verhaal concentreert zich vooral op hen drieën. Een vervolg zou een jaar later gemaakt worden in de vorm van een tv-film van normale lengte maar met andere acteurs.

Miss Right

1980 | Romantiek

Italië 1980. Romantiek van Paul Williams. Met o.a. Karen Black, Margot Kidder, William Tepper, Virna Lisi en Marie-France Pisier.

Een Amerikaanse journalist in Italië wil stoppen met zijn carrière als rokkenjager. Hij besluit op één avond al zijn romances te beëindigen en op zoek te gaan naar de Ware Jacoba. De abominabele dialogen bestaan voornamelijk uit prietpraat. In het Engels opgenomen. Geschreven door Tepper.

La banquière

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van Francis Girod. Met o.a. Romy Schneider, Jean-Louis Trintignant, Jean-Claude Brialy, Marie-France Pisier en Claude Brasseur.

Romy Schneider is weer eens soeverein in La banquière, een van haar laatste films voordat ze op 43-jarige leeftijd overleed. Ze speelt Emma Eckhert, een biseksuele dame die scenarist-regisseur Girod modelleerde naar de historische Française Marthe Hanau. Emma doet in speculaties en is in 1929 een rijke bankierster. Met een hoge populariteit, maar ook met veel vijanden uit de hoek van de nouveau riche. La banquière is in luxueuze settings en sepia-teinten opgenomen en extra verrijkt met een Ennio Morricone-soundtrack. Naast Schneider staat de Franse ster Trintignant (Il conformista) pal als haatdragende rijkaard Horace Vannister.

The French Atlantic Affair

1979 | Thriller

Verenigde Staten 1979. Thriller van Douglas Heyes. Met o.a. Jean-Pierre Aumont, Horst Buchholz, James Coco, Chad Everett en José Ferrer.

Mini-serie in drie delen. Met sterren beladen serie over een grote oceaanstomer waar gemene secteleider Savalas en zijn bende toeslaan en de passagiers en bemanning gijzelen teneinde 70 miljoen dollar in goud te kunnen afpersen. Het thema mag niet nieuw zijn (de luxe-stomer op zee gekidnapped of in gevaar door chantage), maar het plot is het wel (een 'vijfde colonne' onder de passagiers, zodat je niet weet wie vriend of vijand is) en het wordt hier goed uitgewerkt zodat de spanning erin zit en de aandacht wordt vastgehouden. Wordt ook in twee delen uitgezonden. Scenario van de regisseur naar de roman van Ernest Lehman. Het camerawerk is van Ralph Woolsey.

Les soeurs Brontë

1979 | Drama, Historische film, Biografie

Frankrijk 1979. Drama van André Téchiné. Met o.a. Isabelle Huppert, Isabelle Adjani, Marie-France Pisier, Patrick Magee en Pascal Greggory.

In 1834 wonen de Brontë-zussen in Haworth, een dorp op de woeste Yorkshire-moors. Emily (Adjani), Charlotte (Pisier) en Anne (Huppert) schrijven stiekem, broer Branwell (Greggory) schildert. Téchinés film chroniqueert hun harde levens getekend door ziekte, eenzaamheid, onbeantwoorde liefde, rigide mores en stands- en sekseverschillen. Zelden dringt er door het sombere palet van meestercameraman Bruno Nuytten een lichtstreepje. Het typeert deze onbarmhartig authentieke productie, die met zijn cineliteraire zwaarmoedigheid evenzeer kan hypnotiseren als afstoten. De drie topactrices ademen hun personages.

L'amour en fuite

1979 | Drama, Komedie, Romantiek

Frankrijk 1979. Drama van François Truffaut. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Marie-France Pisier, Claude Jade, Dani en Dorothée.

Laatste film van de vijfdelige reeks die Truffaut met Léaud maakte rond Antoine Doinel, een autobiografische ‘fusie’ van hemzelf en zijn hoofdrolspeler. De serie begon met de prachtige Les 400 Coups (1959), waarin Doinel (én Léaud) een opgroeiende jongen was. Later zagen we hem als jongvolwassene zijn Parijse leven leiden, met vluchtige en serieuzere liefdes. Nu gaan Doinel en zijn vrouw Christine uit elkaar. Truffaut maakt gebruik van flashbacks uit de eerdere delen voor dit slot, dat volgens velen weinig toevoegde, maar hem evengoed een Gouden Beer-nominatie in Berlijn opleverde.

French Postcards

1979 | Komedie, Drama

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1979. Komedie van Willard Huyck. Met o.a. Miles Chapin, Blanche Baker, David Marshall Grant, Valérie Quennessen en Marie-France Pisier.

Amerikaanse studenten brengen hun eerste jaar in het buitenland door. Een in mootjes gehakte komedie van het scenarioteam (Huyck en Gloria Katz) dat AMERICAN GRAFFITI schreef. Pisier is heerlijk als vrouw op vrije voet, maar andere spelers zijn minder aantrekkelijk.

The Prize Of Peril

1978 | Thriller

Frankrijk 1978. Thriller van Yves Boisset. Met o.a. Gabrielle Lazure, Catherine Lachens, Andréa Ferréol, Michel Piccoli en Marie-France Pisier.

Amerikaanse studenten brengen hun eerste jaar in het buitenland door. Een in mootjes gehakte komedie van het scenarioteam (Huyck en Gloria Katz) dat AMERICAN GRAFFITI schreef. Pisier is heerlijk als vrouw op vrije voet, maar andere spelers zijn minder aantrekkelijk.

The Other Side of Midnight

1977 | Komedie, Drama

Verenigde Staten 1977. Komedie van Charles Jarrott. Met o.a. Marie-France Pisier, John Beck, Susan Sarandon, Raf Vallone en Clu Gulager.

Op 15-jarige leeftijd wordt een meisje verkocht aan een Parijse modekoning. Ze leert mannen te gebruiken door hen bevrediging te schenken. Ze heeft een korte, maar hevige relatie met een knappe vent, die haar algauw in de steek laat. Ze wordt een der felst begeerde vrouwen van de Lichtstad, maar haar hart blijft bij haar eerste grote liefde.

Sérail

1976 | Mysterie, Komedie

Frankrijk 1976. Mysterie van Eduardo de Gregorio. Met o.a. Leslie Caron, Bulle Ogier, Marie-France Pisier en Corin Redgrave.

Een Britse schrijver koopt een onttakeld landhuis in Frankrijk dat behalve door een kordate huishoudster bewoond blijkt door twee contrasterende jonge vrouwen die aanvankelijk ieder voor zich volhouden dat ze de enige bewoonster zijn. Ge[KA3]intrigeerd en op zoek naar romanstof laat hij zich door middel van erotische kat-en-muis spelletjes steeds verder inspinnen totdat ze hem offeren aan het huis dat zich definitief afsluit. De Ironische [KL]Spielerei[KLE] geeft de actrices alle gelegenheid tot ironisch en prikkelend spel dat het labyrintachtig scenariostramien (De Argentijnse regisseur is Borgès-specialist) invult met dwarse komediescènes.

Le corps de mon ennemi

1976 | Drama, Misdaad, Thriller

Frankrijk 1976. Drama van Henri Verneuil. Met o.a. Jean-Paul Belmondo, Marie-France Pisier, Bernard Blier, Charles Gérard en Daniel Ivernel.

Na zeven jaar onschuldig in de gevangenis te hebben gezeten, komt een man weer in zijn woonplaats terug om wraak te nemen op zijn omgeving. Hij weet hij als nachtclubeigenaar carrière te maken, waardoor men hem wel als gelijke moet accepteren als een drugssmokkel aan het daglicht komt. Hierdoor krijgt hij de kans de oude rekening te vereffenen. A priori een welkome afwisseling van Verneuil op het gebruikelijke avontuurlijke stuntwerk van Belmondo. De film krijgt bar weinig overtuigingskracht door de onbestemdheid van de misdaadintrige en de ongerichte sociale kritiek, waardoor de held geen spat beter lijkt dan zijn opponenten. Scenario van de regisseur, Michel Audiard en Felicien Marceau naar een roman van Marceau. Camerawerk van Jean Penzer.

Barocco

1976 | Mysterie, Romantiek, Thriller, Drama

Frankrijk 1976. Mysterie van André Téchiné. Met o.a. Isabelle Adjani, Gérard Depardieu, Marie-France Pisier, Jean-Claude Brialy en Julien Guiomar.

Intriges en corruptie tijdens een verkiezingscampagne vormen de achtergrond voor een bezeten liefde van Laure (Adjani) die haar dode geliefde Samson doet herleven in de persoon van zijn moordenaar (dubbelrol van Depardieu). De ondoorzichtige plot is bijzaak. De film is grotendeels opgenomen in Amsterdam dat door de camera werd getransformeerd in een expressionistisch decor. De toespelingen op andere films zijn in de briljante vormgeving perfect geïntegreerd. Het scenario is van Marilyn Goldin en regisseur Téchiné. Het camerawerk is van Bruno Nuytten. Eastmancolor, Mono.

Souvenirs d'en France

1975 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1975. Oorlogsfilm van André Téchiné. Met o.a. Jeanne Moreau, Michel Auclair, Marie-France Pisier, Claude Mann en Orane Demazis.

Hector (Auclair), de oudste zoon van een familie-onderneming in het Z.W. van Frankrijk (dat bekend staat als de Grand Sud Ouest of denigrerend behoort bij het `basse France`) trouwt tegen de wil van zijn verwanten in met Berthe (Moreau), die een eenvoudige wasvrouw is. Deze buitenstaanster zal tijdens de oorlog en de economische veranderingen erna het bedrijf draaiende weten te houden totdat ook zij niet meer tegen de moderne tijd is opgewassen. Deze familiekroniek gedurende veertig jaar wordt gebracht in een reeks ironisch gestileerde tableaux die Téchiné als opmerkelijk talent deden kennen. Veel aandacht voor de vrouwelijke personages, naast de kordate Moreau is Pisier verrukkelijk als de frivole schoonzuster Régina die zich op háár manier subversief in de familie werkt. Het scenario is van Marylin Goldin en regisseur Téchiné. Het camerawerk is van Bruno Nuytten. Eastmancolor, Mono.

Cousin, cousine

1975 | Romantische komedie

Frankrijk 1975. Romantische komedie van Jean-Charles Tacchella. Met o.a. Marie-Christine Barrault, Victor Lanoux, Marie-France Pisier, Guy Marchand en Ginette Garcin.

Twee aangetrouwde familieleden worden tijdens regelmatig terugkerende bruiloften, verjaardagen en begrafenissen verliefd op elkaar, maar stellen uit om daar iets mee te doen. De achtergrond van het familiegebeuren en de ironie waarmee de gelieven tegen hun situatie aankijken, maken deze overspelkomedie bijzonder. Het scenario is van Danièle Thompson en regisseur Tacchella. Het camerawerk is van Georges Lendi, die geassisteerd werd door Eric Faucherre en Michel Thiriet. In de USA opnieuw gemaakt als COUSINS in 1989 door Joel Schumacher.

Le fantôme de la liberté

1974 | Fantasy, Komedie, Drama, Experimenteel

Frankrijk​/​​Italië 1974. Fantasy van Luis Buñuel. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Monica Vitti, Michel Piccoli, Adriana Asti en Julien Bertheau.

'Het was een ambitieuze film,' becommentarieert Buñuel in zijn autobiografie 'Mon dernier soupir' eufemistisch zijn één-na-laatste werk Le fantôme de la liberté. Ondanks de frustrerende productie zou het niettemin een persoonlijke favoriet blijven. Geen wonder: in een niet na te vertellen slinger van onderling nauwelijks verbonden episodes drijft de filmmagiër op 74-jarige leeftijd nogmaals zijn satirische vorm van surrealistencinema op de spits. Sardonisch, scabreus, droomlogisch, oogstrelend, bizar - adjectieven te over voor deze vrije val door de oorspronkelijke kunstenaarsgeest die Buñuel eigen was. Memorabel is oa de dinerscène op toiletpotten. Co-scenarist was Jean-Claude Carrière.

Céline et Julie vont en bateau

1974 | Experimenteel, Mysterie, Komedie

Frankrijk 1974. Experimenteel van Jacques Rivette. Met o.a. Juliet Berto, Dominique Labourier, Bulle Ogier, Marie-France Pisier en Barbet Schroeder.

Bibliothecaresse wordt uit een al te kalm bestaan gelokt door een goochelaarster - zoals Alice door het konijn in ALICE IN WONDERLAND - en meegesleept in reeks van denkbeeldige avonturen, waarbij ze met name ingrijpen in intriges van twee vrouwen om de gunst van een weduwnaar die diens kleine dochtertje naar het leven staan, waarbij ze zelf voor de anderen onzichtbaar blijven en het kind redden door het mee te nemen in hun wereld. Volstrekt unieke komedie gebruikt fantastisch uitgangspunt als aanleiding om verschillende soorten fictie te parodiëren en te relativeren en actrices die zelf aan het scenario meewerkten, kans tot aanstekelijk spontaan spel te geven. Daardoor wordt herkenbaar Parijs verrassende wonderwereld, waarin illusies even snel worden opgebouwd als afgebroken.

Feminin, feminin

1972 | Drama

Frankrijk 1972. Drama van Henri Calef. Met o.a. Marie-France Pisier, Anne Franck, Pierre Brice en F.Leccia Carlos.

Een zwoel psychologisch drama dat zich afspeelt in een sjiek kasteel waar een pas getrouwd koppel zijn dagen doorbrengt met niets doen en leven op de kosten van de moeder van de jongen. Er ontstaat, uiteraard, een zekere spanning tussen de twee vrouwen en als het koppel een paar vrienden uitnodigt komt het tot een uitbarsting. Passieloos geregisseerd en verder ondermijnd door lachwekkende dialogen komt dit, potentieel niet oninteressant bourgeois-melodrama nooit echt van de grond.

Nous n'irons plus au bois

1970 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1970. Drama van Georges Dumoulin. Met o.a. Marie-France Pisier, Siegfried Rauch, Richard Leduc, Jacques Higelin en Sylvain Joubert.

Een verzetsgroep van Franse jongeren neemt vier Duitse soldaten gevangen die uit het leger gedeserteerd blijken. In hun schuilplaats in de bossen groeit de verbroedering tussen de leeftijdsgenoten totdat een meisje uit groep en een Duitser verliefd op elkaar worden. Jaloezie leidt tot een beschuldiging van verraad. Deze debuutfilm over de invloed van de oorlog op vriendschap overtuigt niet volledig qua strekking, maar de inzet en frisheid van de jonge acteurs (die sindsdien aanzienlijk bekender werden) houden de interesse voor de personages vast.

L' Ecume des jours

1968 | Komedie

Frankrijk 1968. Komedie van Charles Belmont. Met o.a. Jacques Perrin, Marie-France Pisier, Sami Frey, Alexandra Stewart en Annie Buron.

Een jonge uitvinder wordt verliefd op de vriendin van zijn beste vriend, maar houdt zich helemaal op de achtergrond. Hij begint zijn ongecompliceerde leventje uitermate vervelend te vinden tot hij de verantwoordelijkheid voor een weesmeisje op zich neemt. Surrealistische cultus-roman van Boris Vian uit de tijd van het existentialisme - de personages zijn volgelingen van filosoof 'Jean-Sol Partre' - kreeg een liefdevolle verfilming van de als regisseur debuterende acteur Belmont, die er helaas niet in slaagt de gevoeligheid van de hoofdpersonen effectief te laten contrasteren met de hardheid van de buitenwereld, zodat de poëzie nogal wezenloos wordt en de frisheid van de acteurs in vacuüm blijft hangen.

Les Apprentis sorciers

1966 | Thriller

Frankrijk 1966. Thriller van Edgardo Cozarinsky. Met o.a. Zouzou, Peter Chatel, Niels Arestrup, Pierre Clémenti en Jean-Pierre Kalfon.

Politieke vluchtelingen uit Latijns-Amerika worden door de Parijse jet set gefêteerd als prestige-gasten en -kennissen ; ze vergeten de praktijk van de revolutie voor de artistieke neerslag daarvan, zoals een verfilming van Dantons Dood. Terwijl ze zich laven aan de Europese cultuur, gaan de terroristenacties en een komplot rond de handel in paspoorten van vermoorde gevangenen door. De op Bakoenin geïnspireerde film laat de 'romantische ballingen' van de jaren zestig zien in een intelligente, ironische en spannende film, waarvoor de uitgeweken Argentijnse regisseur tot in de kleinste rollen de steun kreeg van een sterbezetting.

Les Yeux cernés

1964 | Drama, Thriller

Frankrijk 1964. Drama van Robert Hossein. Met o.a. Michèle Morgan, Robert Hossein, Marie-France Pisier, François Patrice en Yvette Etiévant.

Een Oostenrijks industrieel wordt vermoord en hoewel er motieven te over zijn, ontbreken er duidelijke verdachten. Anonieme brieven en stiekeme afspraken tussen de weduwe, een ontslagen ingenieur en een jaloers jong meisje maken voor de politie het mysterie steeds onduidelijker. Zoals in meer films van Hossein, worden de suggestieve sfeer en het broeierige acteren nauwelijks gesteund door het scenario dat in de ontknoping volledig door de mand valt.

Les Amoureux du 'France'

1964 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1964. Komedie van Pierre Grimblat. Met o.a. Marie-France Pisier, Olivier Despax, Catherine Rouvel, Henri Garcin en Maria Grazia Buccella.

De zoon van een geru[KA3]ineerde aristocraat wordt verplicht tot belangen-huwelijk met de dochter van een ijsco-magnaat, maar wisselt tijdens een boottocht naar New York (waar hij zijn aanstaande zal ontmoeten) van identiteit met zijn butler. De erfgename heeft echter hetzelfde gedaan met haar secretaresse, zodat een dubbel happy end de ouders precies in de kaart speelt. Een op Marivaux geïnspireerd liefdesstratego, waarin met ironische luchtigheid wordt geacteerd, echter zonder de melancholie en het cynisme van het orgineel. François Reichenbach filmde voor een boottocht 'reisimpressies' die bezienswaardig zijn, maar die tevens de handeling nodeloos ophouden en stijlbreuken tot stand brengen.

Le Vampire de Düsseldorf

1964 | Historische film, Horror

Spanje​/​​Frankrijk​/​​Italië 1964. Historische film van Robert Hossein. Met o.a. Robert Hossein, Marie-France Pisier, Roger Dutoit, Paloma Valdez en Denick Pattison.

Een poging om in de Duitse filmstijl van rond 1930 een portret te maken van de vrouwenmoordenaar Peter Kürten die Fritz Lang inspireerde tot M. Als regisseur grijpt Hossein te hoog, als acteur geeft hij zijn personage tragische dimensies.

Les Saintes nitouches

1963 | Komedie, Misdaad

Frankrijk 1963. Komedie van Pierre Montazel. Met o.a. Marie-France Pisier, Perrette Pradier, Bernard Blier, Fred Clark en Darry Cowl.

Een kleptomane dochter van een vooraanstaand antiquair blijkt aan de Côte d'Azur een uiterst behendige en niet te betrappen juwelendievegge, zodat een verzekeringsmaatschappij uit wanhoop een beroep doet op haar diensten. Verliefdheid blijkt de enige effectieve genezing van haar kwaal. Het aardige gegeven wordt door een flauw scenario en een houterige regie de mist in geholpen. Het geeft meer aandacht aan boulevardkluchterige pikanterieën dan aan de vingervlugheid van Pisier. Ook de verdere, goede rolbezetting blijft kansloos.

La Mort d'un tueur

1963 | Misdaad

Frankrijk 1963. Misdaad van Robert Hossein. Met o.a. Robert Hossein, Marie-France Pisier, Simon Andreu, Robert Dalban en Jean Lefebvre.

Massa (Hossein) komt uit de gevangenis, waar hij enkele jaren heeft doorgebracht in verband met een overval met een bende. Terug in Nice komt hij erachter dat zijn zus samenwoont met de medeplichtige die hij ervan verdenkt hem te hebben verraden. Tijdens een gevecht doodt hij hem. Hij moet vluchten, maar zijn zuster Maria zal zich wreken en zijn dood veroorzaken. Een ongeloofwaardig scenario en stompzinnige dialogen. De voortdurend aanwezige Hossein gaat op de zenuwen werken, en voor Pisier, in de dubbelrol van blondine en brunette, geldt hetzelfde. Een ronduit slechte film, maar enkele karakteristieke bijrollen in de bende van Hossein (Dalban, Lefebvre) verdienen een klein vleugje welwillendheid.

L'amour à vingt ans

1962 | Drama

Italië​/​​Frankrijk​/​​Japan​/​​Polen​/​​Duitsland 1962. Drama van Marcel Ophüls, Shintaro Ishihara, Andrzej Wajda, Sh en François Truffaut. Met o.a. Patrick Auffay, Rosy Varte, François Darbon, Geronimo Meynier en Jérôme Meynier.

Internationale vijfluik over prille liefde heeft een middelmatige Duitse bijdrage en Italiaanse en Japanse episoden die daar nog verder beneden blijven. Wajda`s deel waarin een oorlogsveteraan de romantische aanbidding van een jong meisje krijgt, tot haar vrienden hem met zijn verleden in de maling nemen is het echter heel treffend, terwijl Truffaut Antoine Doinel uit LES 400 COUPS zijn eerste zelfstandigheid en onbeantwoorde verliefdheid laat beleven in een ironisch- melancholiek miniatuur (ANTOINE ET COLETTE, 28m) dat de hele film bestaansrecht geeft. Camerawerk van Raoul Coutard.

Une maman dans la ville

-1 |

. Miguel Courtois. Met o.a. Evelyne Buyle, Alexandre Kazan en Marie-France Pisier.

Internationale vijfluik over prille liefde heeft een middelmatige Duitse bijdrage en Italiaanse en Japanse episoden die daar nog verder beneden blijven. Wajda`s deel waarin een oorlogsveteraan de romantische aanbidding van een jong meisje krijgt, tot haar vrienden hem met zijn verleden in de maling nemen is het echter heel treffend, terwijl Truffaut Antoine Doinel uit LES 400 COUPS zijn eerste zelfstandigheid en onbeantwoorde verliefdheid laat beleven in een ironisch- melancholiek miniatuur (ANTOINE ET COLETTE, 28m) dat de hele film bestaansrecht geeft. Camerawerk van Raoul Coutard.

La gazelle

-1 |

. Françoise Dorner. Met o.a. Marie-France Pisier, Gérard Klein en Marianne Sägebrecht.

Internationale vijfluik over prille liefde heeft een middelmatige Duitse bijdrage en Italiaanse en Japanse episoden die daar nog verder beneden blijven. Wajda`s deel waarin een oorlogsveteraan de romantische aanbidding van een jong meisje krijgt, tot haar vrienden hem met zijn verleden in de maling nemen is het echter heel treffend, terwijl Truffaut Antoine Doinel uit LES 400 COUPS zijn eerste zelfstandigheid en onbeantwoorde verliefdheid laat beleven in een ironisch- melancholiek miniatuur (ANTOINE ET COLETTE, 28m) dat de hele film bestaansrecht geeft. Camerawerk van Raoul Coutard.