Met hoofdinspecteur Colette Cunningham in Liverpool valt niet te sollen. In de eerste scène van Redemption rekent ze moeiteloos een drugsdealer in, neemt ondertussen de telefoon op en sommeert hem al bellend om zijn verzet op te geven. Een voor-de-duvel-niet-bang type is ze, dat door haar team geliefd en bewonderd wordt. Geen vuiltje aan de lucht eigenlijk – tot dat ene telefoontje.
Het blijkt een collega-rechercheur uit Dublin te zijn, die haar dringend en het liefst in persoon wil spreken. Terwijl de dealer de pleiterik probeert te maken zegt Colette onaangedaan dat ze geen enkele intentie heeft om naar Dublin te komen (‘Ik had daar ooit een vrijgezellenfeest en ben niet van plan ooit nog eens terug te komen. Of u zegt nu wat er aan de hand is, of ik zie u wel als u de volgende keer in Liverpool bent.’)
Er blijkt een jonge vrouw dood gevonden te zijn en Colette is haar enige contactpersoon. Wederom wimpelt ze hem af; de naam Stacey Lockley zegt haar niets, ze ként helemaal geen jonge vrouwen in Ierland. Het ongenaakbare voorkomen van Colette krijgt pas een deuk als de detective haar een beschrijving van de vrouw geeft en de grote moedervlek op haar heup noemt. Stacey Lockley heet eigenlijk Kate en is Colettes dochter, met wie ze al twintig jaar geen contact heeft. De eerste aflevering van de zesdelige serie is op dit moment nog maar een paar minuten bezig.