Toen bekend werd dat de Amerikaanse president Trump besmet is met het coronavirus, ging één vraag door vele hoofden: zou hij het virus nu eindelijk serieus gaan nemen?

Het antwoord volgde vlak nadat hij ontslagen was uit het ziekenhuis. Toen plaatste hij een videoboodschap aan het Amerikaanse volk op Twitter, waarin de nog besmette president trots zijn mondkapje afdeed en zei: ‘Laat het virus je niet overheersen en wees er niet bang voor. We hebben de beste medische apparaten en de beste medicijnen, je gaat het virus verslaan.’ 

Maar Trump werd dan ook 24 uur per dag in de gaten gehouden door dokters, kreeg als enige in het land verschillende medicijnen – waarvan sommige nog niet eens op de markt zijn – en hij ontvangt ook na thuiskomst nog privézorg. Niet echt representatief voor een land waarin 27.5 miljoen inwoners niet eens een zorgverzekering hebben.

horrorverhalen

Google op ‘stories about American healthcare’ en de horrorverhalen vliegen je om de oren. Diabetici die geen insuline kunnen betalen, ambulanceritjes van duizenden euro’s en iemand die na een ernstig ongeluk voor een rekening van 75.000 euro kwam te staan.

Het is niet voor niks dat medische rekeningen de voornaamste reden zijn dat mensen in Amerika failliet gaan, en iemands leven af kan hangen van een GoFundMe-pagina. Zo’n 25 procent van de Amerikanen stelt het bij klachten zelfs uit om medische hulp te zoeken vanwege de kosten, volgens het onderzoek- en adviesbureau Gallup.

Tijdens de coronacrisis zijn nog eens zo’n extra 5.4 miljoen Amerikanen zonder zorgverzekering komen te zitten. De oorzaak is het stijgende aantal werkelozen, veel Amerikanen zijn namelijk verzekerd via hun werk. Ter vergelijking: tijdens de kredietcrisis in 2007 verloren 3.9 miljoen Amerikanen hun zorgverzekering.

Obamacare

Met the Affordable Care Act – in de volksmond ook wel Obamacare – probeerde voormalig president Obama in 2013 een einde te maken aan al die onverzekerde Amerikanen. De wet maakte het hebben van een zorgverzekering verplicht. Wie weigerde zich in te schrijven moest aan het einde van het jaar 95 dollar extra belasting betalen.

Een heel belangrijk deel van Obama’s plan is Medicaid. Via Medicaid hebben arme Amerikanen dankzij hulp van de staat recht op een veel goedkopere zorgverzekering. Helaas belandden ook met Medicaid mensen tussen wal en schip als ze net teveel verdienen om aanspraak te maken, zoals te zien in deze aflevering van Droomland Amerika. 

Tijdens de verkiezingen van 2016 was het terugdraaien van Obamacare een belangrijk campagnepunt van Trump, en dat is het nog steeds. Als het aan hem ligt, is een zorgverzekering straks niet meer verplicht, wordt er bezuinigd op Medicaid en komt er een einde aan de subsidie voor Planned Parenthood, de organisatie die zicht bezighoudt met veilige abortus, anticonceptie en het bestrijden van geslachtsziekten.

Op dit moment is er nog niks terug te zien van Trumpcare, maar volgens de president zelf ligt het plan er nog voor de aankomende verkiezingen. 

We spraken drie Nederlandse New Yorkers over hun ervaring met het zorgsysteem.

Nederlandse New Yorkers vertellen

Melissa Koole (27)

plussize-model en mental health-activist

Ik ben heel ziek geweest door corona, daarom zie ik nog regelmatig dokters en specialisten. Twee weken lang was ik mild ziek, en ineens ging het fout. Het was in maart, toen het nog niet heel wijdverspreid was. Er was nog weinig over bekend en de dokters wisten niet zo goed waar ze mee te maken hadden. Die hele situatie maakte het heel eng. Ik was ook heel bang om aan de beademing te komen, omdat in New York 85 procent van die mensen zijn overleden.

Gelukkig heb ik een goede verzekering en had ik net een huisarts. Met haar heb ik elke dag aan de telefoon gesproken over mijn situatie. Heel fijn, want zij kon me geruststellen toen mijn situatie stabiliseerde. Als ik haar niet had, had ik naar het ziekenhuis gemoeten, maar daar was het eigenlijk alleen maar gevaarlijker.

De man van mijn huisarts werkt in één van de grootste ziekenhuizen in New York en ze raadde me echt aan om daar niet heen te gaan. ‘Als je niet denkt dat je doodgaat, blijf dan thuis,' zei ze. Ze kon me namelijk niet garanderen in wat voor situatie ik terecht zou komen in het ziekenhuis, het was chaos. Dankzij mijn huisarts heb ik het thuis kunnen uitzitten. Het heeft lang geduurd, maar nu voel ik me bijna hersteld. 

Daan Wallis (34)

videojournalist

Ik moest laatst een coronatest doen en kreeg achteraf een rekening van 400 dollar die mijn verzekering niet ging dekken. Dat vond ik nogal veel geld voor een wattenstaafje in m’n neus. Ze konden ook niet van tevoren zeggen hoeveel het zou gaan kosten, dat is ook typisch Amerikaans.

Je kunt trouwens vaak onderhandelen over je medische rekening. Als je ze laat uitschrijven hoe de kosten precies gemaakt zijn en dan in gesprek gaat, halen ze soms zo de helft eraf.

Het zorgsysteem is hier beschamend, echt waanzinnig slecht. De zorg is enorm duur en mensen raken regelmatig bankroet omdat ze na een ziekte of ongeluk rekeningen krijgen die ze nooit kunnen betalen. Het lukt dit land maar niet om het systeem te veranderen, en volgens mij is dat deels een cultureel ding.

Kapitalisme en individualisme zijn hier het belangrijkste, de samenleving minder. Voor veel mensen werkt het zorgsysteem hier perfect, die worden via werk verzekerd. Maar mensen met minder geld vallen buiten de boot. Dat maakt dat het hier een harde samenleving is, waarin mensen hun eigen boontjes moeten doppen.

Valerie Nauta (29)

advocaat

Ik vind het zo schrijnend hoe diep mensen hier in de problemen kunnen raken als ze iets verschrikkelijks overkomt. Mijn vriend en ik zijn goed verzekerd via zijn werk, dus we weten dat wij naar de beste ziekenhuizen kunnen, maar heel veel mensen kunnen dat niet. Er zijn hier hele rijke ziekenhuizen die veel geld krijgen van donateurs, maar er zijn ook hele arme ziekenhuizen die in het rood staan.

Aan het begin van de coronacrisis ging zo’n arm ziekenhuis in Queens viral nadat er enorme rijen met coronapatiënten stonden, die soms al neervielen in de rij. Op dat moment waren er nog genoeg lege bedden in andere delen van de stad, meldde The New York Times.

Amerika is natuurlijk een enorm kapitalistisch land. Met een goed idee en hard werken kan iedereen rijk worden, dat is the American dream. Het mooie daaraan is dat mensen echt groot durven te dromen, maar het zorgt er ook voor dat rijke mensen ineens overal recht op hebben.

Zo bleek weer aan het begin van de coronacrisis. Terwijl er veel te weinig tests waren om echt zieke of oude mensen te testen, werden voetbalteams en de Kardashians elke dag getest. Gezonde en fitte mensen. Ik vond het bizar, maar ook typisch Amerikaans.

bronnen