Hoewel op vele plekken van Nicky’s onderbroek het DNA van Jos B. is ontdekt, hebben de officieren van justitie te snel de conclusie getrokken dat B. schuldig is, menen de deskundigen. Ten eerste omdat er ook DNA van andere personen op Nicky’s kleding zat, wat niet adequaat is uitgezocht. Ten tweede zijn DNA-sporen op zichzelf niet bewijs van schuld.
‘De vraag is: hóe is het DNA van Jos B. op de kleding van Nicky gekomen?’, zegt Van Koppen. ‘Is dat erop gekomen doordat hij hem heeft misbruikt? Of is het er opgekomen op een andere manier?
‘B. heeft voor die andere manier een verhaal. Daar kun je van alles over denken, maar hij zegt: toen ik daar over de hei fietste en even stopte om te plassen, heb ik een jongetje zien liggen, ik heb hem aangeraakt, ik heb ook aan z'n kleding gezeten, en ben toen weer gegaan, hij bleek overleden. In dat geval is dus iemand anders de dader.
‘En dan is de volgende vraag: maakt het DNA op die kleding onderscheid tussen het verhaal van de verdachte en het verhaal van het openbaar ministerie? En het antwoord is: dat maakt dat onderscheid niet.’
Volgens Van Koppen, Ebbekink en Horselenberg is het zeer wel mogelijk dat het DNA van Jos B. aanvankelijk slechts op één plek van Nicky’s ondergoed zat. Daarna zouden die sporen door ‘interne contaminatie’ zich over het kledingstuk hebben verspreid, vanwege de manier waarop bewijsstukken eind jaren negentig werden behandeld.
‘Die onderbroek is veiliggesteld in 1998’, aldus Van Koppen. ‘Naar de normen van die tijd kunnen we ervan uitgaan dat de onderbroek in een papieren zak is gedaan. En die is er vervolgens een aantal malen uitgehaald. Die is een aantal malen door mensen betast, die is weer ingepakt.
‘Als we ervan uitgaan dat het naar de normen van die tijd gebeurde, dan laat het onderzoek zien dat door de manier waarop die onderbroek behandeld is, DNA-sporen over de gehele onderbroek zich verspreiden. En dat schept de mogelijkheid dat als Jos B. die onderbroek bij de broekrand heeft vastgepakt - daar zat ook het meest heldere DNA-spoor - dat zich dat op allerlei plekken op die onderbroek verspreid heeft.’
De rechters hadden dit kunnen laten onderzoeken door een zogeheten activiteitenanalyse van het DNA te laten maken. Maar rechtbank noch gerechtshof vond dat nodig, zeggen de deskundigen. Zij noemen de 3D-presentatie die het OM tijdens de zitting over de DNA-sporen gaf daarom ‘misleidend’.