La controverse de Valladolid

Frankrijk 1991. Drama van Jean-Daniel Verhaeghe. Met o.a. Jean Carmet, Jean-Pierre Marielle, Jean-Louis Trintignant, Claude Laugier en Jean-Michel Dupuis.

Valladolid was in 1550 de hoofdstad van Spanje, dat onder de heerschappij van Karel de Vijfde een wereldrijk geworden was: niet alleen behoorden de Noordelijke- en Zuidelijke Nederlanden erbij, maar dankzij de veroveringen kon een groot deel van Zuid- en Midden- en Noord-Amerika tot de uitgestrekte natie gerekend worden. Spanje had zich verrijkt door zijn nieuwe kolonie[KA3]en leeg te plunderen. In deze film die grenst aan gefilmd toneel, debateren de gezant van de paus (Carmet), de filosoof en kannunik Sepulveda (Trintignant), de dominicaan Las Casas (Marielle), een koloniaal (Dupuis), broeder Ambrosiano (Laugier) en broeder Emiliano (Elso) over de vraag of de Indianen een ziel hebben, of zij als slaven geboren zijn en of zij via het christendom absolutie kunnen verkrijgen. In feite was het een discussie over de kerkelijke of wereldlijke macht, waarbij de betrokken Indianen niet telden en tot in lengte van dagen als minderen gezien werden. Na meer dan vierhonderd jaar van blanke overheersing en onderdrukking beginnen zij eindelijk hun chaotische weg naar de vrijheid te banen, voor zo ver zij niet door de Spaanse overheersers en de westerse beschaving resp. uitgemoord en uitgedund zijn of hun identiteit verloren hebben. De film, die eigenlijk een tv-film is, werd op het festival van Berlijn bekroond en op andere festivals overladen met prijzen, w.o. de Quatre 7 als beste acteur voor Marielle. Voor ware liefhebbers een festijn dat bestaat uit een steekspel met woorden.