Françoise Lebrun: cast.
Er zijn 22 films gevonden.

Le livre des solutions

2023 | Komedie, Drama

Frankrijk 2023. Komedie van Michel Gondry. Met o.a. Pierre Niney, Blanche Gardin, Françoise Lebrun, Frankie Wallach en Camille Rutherford.

Als ontevreden Parijse geldschieters hem de zeggenschap over zijn speelfilm willen ontnemen, vlucht regisseur Marc Becker (Niney) met zijn editor en producer naar zijn tante Denise (Lebrun) in de Cevennen. Daar holt hij zo koortsachtig achter zijn willekeurige invallen aan dat hij zijn crewleden en zichzelf tot waanzin drijft. Hij volgt een mier, maakt een animatie over een vos, koopt een bouwval en dirigeert een orkest met zijn billen. Sommige ideeën pakken beter uit dan andere in deze tragikomische, door eigen ervaringen gevoede lofzang van Gondry (Eternal Sunshine of the Spotless Mind) op de unieke gekte van een creatieve geest.

Vortex

2021 | Drama

Frankrijk​/​​België​/​​Monaco 2021. Drama van Gaspar Noé. Met o.a. Dario Argento, Françoise Lebrun, Alex Lutz en Kylian Dheret.

De dood zit een hoogbejaard stel (hun namen blijven onbekend) op de hielen. Zij is dement en hij heeft een hartprobleem. En toch leven ze nog beiden – zij het vooral langs elkaar heen – in een Parijs appartement. Hun zoon Stéphane komt af en toe langs, maar voor zijn ouders zorgen kan de drugsverslaafde Stéphane niet (‘Ik kan niet eens voor mezelf zorgen’). Somber en ook sober drama van de doorgaans veel flamboyantere regisseur Noé (Irréversible, Climax), die de levens van de twee oudjes de hele film lang in splitscreen volgt, waardoor ze zelfs als ze samen zijn nog van elkaar gescheiden worden. Net als in hun aflopende levens.

Le semeur

2017 | Drama, Romantiek

Frankrijk​/​​België 2017. Drama van Marine Francen. Met o.a. Pauline Burlet, Géraldine Pailhas, Alban Lenoir, Iliana Zabeth en Françoise Lebrun.

Ten tijde van de staatsgreep van Napoleon III in 1851 worden alle mannen weggevoerd uit een afgelegen, republikeinsgezind boerenbergdorp. De overgebleven, huwbare vrouwen sluiten een pact: mocht er ooit nog een man langskomen, dan zullen ze die delen. Een op ware gebeurtenissen gebaseerde oefening in vrijheid, gelijkheid en zusterschap die de nodige spanningen oplevert. Sprookjesachtig vormgegeven in een passend, benauwend vierkant beeldformaat. Maar met die idyllische schoonheid levert de film ook zijn eigen kanttekening: het oogt allemaal net te mooi om waar te zijn.

Porto

2016 | Drama, Romantiek

Portugal​/​​Frankrijk​/​​Verenigde Staten​/​​Polen 2016. Drama van Gabe Klinger. Met o.a. Anton Yelchin, Lucie Lucas, Paulo Calatré en Françoise Lebrun.

In de Portugese stad Porto beleven buitenstaanders Jake en Mati een kortstondige affaire. Op fragmentarische wijze toont Porto de levens van Jake en Mati, zowel hun momenten samen als hun bestaan ervoor en erna.

Je vous souhaite d'être follement aimée

2015 | Drama

Frankrijk 2015. Drama van Ounie Lecomte. Met o.a. Céline Sallette, Anne Benoît, Elyes Aguis, Louis-Do de Lencquesaing en Françoise Lebrun.

Scheidende fysiotherapeute Elisa verhuist naar Duinkerke, waar ze drie decennia eerder werd geadopteerd. Vergeefs heeft ze getracht te achterhalen wie haar biologische moeder is. Introverte, alleenstaande Annette is schoonmaakster en kantinejuffrouw op de school van Elisa's getroebleerde, tienjarige zoon, die gepest wordt. Ziedaar de hoofdfiguren van een semi-autobiografisch scenario dat de sociaal-realistische treurnis torenhoog opstapelt. Alleen Sallette maakt dit doodvermoeiende, als een slak voortkruipende psychodrama kijkbaar. Dardenne-fans voegen een waarderingsster toe.

Demain dès l'aube

2009 | Drama

Frankrijk 2009. Drama van Denis Dercourt. Met o.a. Vincent Perez, Jérémie Renier, Aurélien Recoing, Anne Marivin en Gérald Laroche.

Gedeprimeerde pianist Mathieu let tijdens een hospitaalverblijf van hun moeder op jongere en geestelijk instabiele broer Paul. Deze sleept hem mee in de vreemde wereld waar oorlogshistorisch verdwaasden fanatiek Napoleontische veldslagen naspelen. Regisseur en altviolist Dercourt, al op dreef met de subtiele pianothriller La tourneuse de pages, laat opnieuw grenzen tussen drama en psychothriller vervagen. Deze keer versmelten ook spel en realiteit. Kostuumscènes harmoniëren met klassieke klanken, stemmige fotografie vangt perfect het sinistere rollenspel in de nevelochtend. Filmtitel ('Morgen bij dageraad') verwijst naar een beroemd dodengedicht van Victor Hugo.

Inguélézi

2004 | Drama

Frankrijk 2004. Drama van François Dupeyron. Met o.a. Marie Payen, Éric Caravaca, Françoise Lebrun en Mar Sodupe.

Na zijn innemende filmhuishit Monsieur Ibrahim et les fleurs du Coran, waarin Omar Sharif een oude Turk speelt die bevriend raakt met een Franse tiener, verfilmde Dupeyron zijn eigen roman Inguélézi, weer over een multiculturele vriendschap. Jonge weduwe Geneviève (Payen) stuit in haar kofferbak op Kader (Caravaca), een gevluchte Koerd die Engeland probeert te bereiken. Uit medelijden besluit ze hem te brengen. Zo begint een onconventionele roadmovie met twee personages die elkaar niet verstaan, maar zich herkennen in elkaars verdriet. Subtiel gedaan, al maken het trage tempo, bibberige camerawerk en de lange stiltes Inguélézi moeilijker uit te zitten dan Monsieur Ibrahim.

On a très peu d'amis

1998 | Komedie

Frankrijk 1998. Komedie van Sylvain Monod. Met o.a. Michel Vuillermoz, Mathieu Amalric, Yvon Back, Dominique Reymond en Stéphane Butet.

Na zijn innemende filmhuishit Monsieur Ibrahim et les fleurs du Coran, waarin Omar Sharif een oude Turk speelt die bevriend raakt met een Franse tiener, verfilmde Dupeyron zijn eigen roman Inguélézi, weer over een multiculturele vriendschap. Jonge weduwe Geneviève (Payen) stuit in haar kofferbak op Kader (Caravaca), een gevluchte Koerd die Engeland probeert te bereiken. Uit medelijden besluit ze hem te brengen. Zo begint een onconventionele roadmovie met twee personages die elkaar niet verstaan, maar zich herkennen in elkaars verdriet. Subtiel gedaan, al maken het trage tempo, bibberige camerawerk en de lange stiltes Inguélézi moeilijker uit te zitten dan Monsieur Ibrahim.

L'impure

1992 | Romantiek, Drama

Frankrijk 1992. Romantiek van Paul Vecchiali. Met o.a. Marianne Basler, Françoise Lebrun, Ian Stuart Ireland, Agnès Seelinger en Amadeus August.

Parijs 1933. Basler is mannequin bij een bekende mode- ontwerpster. Ze is een onafhankelijke, cynische jonge vrouw zonder illusies. Tijdens een modeshow in Longchamp ontmoet ze de rijke Engelsman Ireland, met wie ze een verhouding begint. Uit hun relatie wordt een zoontje geboren. Een jaar later ontdekt Basler vlekken op haar huid. Een arts stelt melaatsheid vast. Hij raadt haar een behandeling aan in een lepra-kolonie op de Fiji- eilanden. Groots aangepakt romantisch drama over een individualistische vrouw die door haar ziekte de ingetogenheid van het leven leert kennen. Driestuiver-bewerking (met groot budget: opgenomen op Cuba) van de roman van Guy des Cars, door Jacques Espagne en Vecchiali. Het camerawerk van Roger Dorieux is spectaculairder dan het verhaal.

Trous de mémoire

1985 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1985. Drama van Paul Vecchiali. Met o.a. Françoise Lebrun en Paul Vecchiali.

Twee ex-geliefden ontmoeten elkaar op een door hen veel bezochte plek. Dialogen en monologen volgen elkaar op in een tijdsbestek van maar liefst zés uur. Fascinerend maar ook irritant vanwege de alledaagse dialogen; net een bewegende beeldroman. De bedoeling van de regisseur, beslag te leggen op de tijd en die te willen stoppen, is duidelijk, maar welke bioscoop gaat er nu zo'n lange film vertonen? En welk publiek gaat er naartoe?

En haut des marches

1983 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1983. Drama van Paul Vecchiali. Met o.a. Danielle Darrieux, Hélène Surgère, Françoise Lebrun, Nicholas Silberg en Giselle Pascal.

Een vrouw wier echtgenoot als Pétain-sympathisant na WOII is gedood, keert na jaren terug in Toulon om zich te wreken op degenen die haar destijds uit haar huis verdreven, maar confrontaties met haar zuster en nicht doen haar aan zichzelf twijfelen. De dwarse en marginale regisseur - een levenslange fan van Darrieux - geeft zijn idool de rol van zijn eigen moeder en wordt daarvoor beloond met opmerkelijk spel. De episodische opbouw van losse ontmoetingen en gesprekken geeft ook aan het spel van de andere actrices meer dramatiek dan de tekst aandraagt en het fantasierijke muzikaal intermezzo door Darrieux past wel in het eerbetoon, maar is inhoudelijk misplaatst. Het politiek revisionisme is in deze film interessant en discutabel.

L' Archipel des amours

1982 | Drama, Komedie, Experimenteel

Frankrijk 1982. Drama van Paul Vecchiali, Jacques Frenais, Gérard Frot-Coutaz, Michel Delahaye en Jean-Claude Guiguet. Met o.a. Jean-Christophe Bouvet, Jean-Claude Drouot, Françoise Fabian, Christine Fersen en Dénise Gence.

Deze episodenfilm, een manifestatie van een collectief rond Vecchiali van in de bioscoopmarge opererende acteurs als een demonstratie van eensgezindheid, schiet zijn doel voorbij omdat de formule juist de verschillen in kwaliteit en talent benadrukt. Lang niet elke filmer heeft de vereiste puntigheid voor dit korte bestek, hoewel de bijdrage van Frot-Coutaz een scenaristisch meesterstukje is met een reeks van parallel-intriges in een beperkt aantal minuten. De geestigste sketch is die van Davila, nota bene over de besmettelijkheid van platjes. Treilhous episode over een keutelig-ruziënd oud echtpaar tegen de absurde achtergrond van winters Lourdes met alle verwijzingen naar bedevaart-toerisme en -commercie viel als afzonderlijke film in diverse prijzen. De belangeloze medewerking van prominente toneel-acteurs zorgt soms voor andere boeiende momenten.

L'homme fragile

1981 | Drama

Frankrijk 1981. Drama van Claire Clouzot. Met o.a. Richard Berry, Françoise Lebrun, Didier Sauvegrain, Catherine Cauwet en Jacques Serres.

Correctoren bij een krant - beiden gescheiden - worden verliefd op elkaar, maar zij heeft problemen met haar moeizaam verworven zelfstandigheid en hij met de oneigenlijke macho-rol die vaak van hem verwacht wordt. De debuterende regisseuse (met supervisie van Bertrand Tavernier) heeft meer sympathie voor mannen die in het rolpatroon verstikken dan voor al te defensieve feministes. Geen pamflet, maar gevoelige en ironische observaties tegen de curieuze achtergrond van een krantenmilieu en computercorrectie. Goed spel.

Ma chérie

1979 | Drama

Frankrijk​/​​België 1979. Drama van Charlotte Dubreuil. Met o.a. Marie-Christine Barrault, Béatrice Bruno, Françoise Lebrun, Herman Gilis en Nathalie van de Walle.

Een gescheiden vrouw heeft zich geheel gewijd aan de opvoeding van haar dochter. Op haar zeventiende verwijt het meisje haar dat ze te weinig is voorbereid op het leven en gaat op kamers wonen. Twee generaties ontdekken elk hun zelfstandigheid en daardoor elkaar. Deze boeiende vrouwenfilm heeft twee goede hoofdrollen, maar - ook door de situering in een welgesteld milieu - worden alle problemen wel erg gemakkelijk opgelost.

Une Sale histoire

1977 | Experimenteel, Documentaire

Frankrijk 1977. Experimenteel van Jean Eustache. Met o.a. Michael Lonsdale, Jean Noël Picq, Jean Douchet, Jacques Burloux en Douschka.

Een man vertelt een schijnbaar waar gebeurd verhaal over hoe hij een gat in de muur van een damestoilet boorde, zodat hij op de grond liggend de bezoeksters kon begluren, nadat in de eerste helft van de film acteur Lonsdale hetzelfde verhaal vertelt aan collega's en een regisseur. Een bizarre film die de 'schunnige anekdote' tot discussie-onderwerp maakt over perversie, de vrouw- als-lustobject, seksuele prikkeling en door de tweevoudige presentatie óók interpretatie en registratie tegenover elkaar plaatst. Hoewel de film volledig steunt op de dialoog is het een provocerend en zinnig werk geworden van de op tragische wijze gestorven dwarsligger van de Franse cinema.

Ben et Bénédict

1977 |

Frankrijk 1977. Paule Delsol. Met o.a. Françoise Lebrun, André Dussollier, Daniel Duval, Jacqueline Staup en José Varéla.

Werkstudente medicijnen Ben is getrouwd met dominerende, niet begrijpende man. Ze droomt zich een alter ego Bénédict dat wel zelfvertrouwen en doorzettingsvermogen heeft, maar noch dat ideaal noch stimulerende vriendschap met medestudent doet haar beslissen voor beëindiging zwangerschap die zelfstandige carrière definitief onmogelijk maakt. Feministische film zet droom en werkelijkheid ironisch tegenover elkaar, maar blijft in beide steken in clichés. Spel van Lebrun in titelrollen heeft te weinig contrast. Er is wel mooi camerawerk van Claude Beausoleil.

Mon coeur est rouge

1976 | Drama

Frankrijk 1976. Drama van Michèle Rosier. Met o.a. Françoise Lebrun, Jean Opousteguy, Geneviève Mnich, Françoise Vatel en Hermine Karagheuz.

Een enqu[KA4]etrice voor een reclamebureau heeft tijdens een werkdag een reeks ontmoetingen met vrouwen (en mannen) uit uiteenlopende maatschappijlagen, ieder met een verschillende problematiek. `s Avonds gaat zij naar een feestelijke demonstratiebijeenkomst van een feministengroep. Door de episodische opbouw laat deze film in kleine onnadrukkelijke details treffende portretten zien. Die worden tot een groter geheel verbonden door de opgewekte vanzelfsprekendheid van Lebrun als `autonome vrouw` die ook aardig met (aardige) mannen omgaat, in een losse, spontane vormgeving. Alles gaat echter totaal de mist in door het slot over het feministencollectief dat als groep elke overtuigingskracht mist die alle individuen daarvoor wel hadden. Die scène is opeens ook belabberd amateuristisch gefilmd, ondanks het feit dat Bruno Nuytten achter de camera stond.

Souvenirs d'en France

1975 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1975. Oorlogsfilm van André Téchiné. Met o.a. Jeanne Moreau, Michel Auclair, Marie-France Pisier, Claude Mann en Orane Demazis.

Hector (Auclair), de oudste zoon van een familie-onderneming in het Z.W. van Frankrijk (dat bekend staat als de Grand Sud Ouest of denigrerend behoort bij het `basse France`) trouwt tegen de wil van zijn verwanten in met Berthe (Moreau), die een eenvoudige wasvrouw is. Deze buitenstaanster zal tijdens de oorlog en de economische veranderingen erna het bedrijf draaiende weten te houden totdat ook zij niet meer tegen de moderne tijd is opgewassen. Deze familiekroniek gedurende veertig jaar wordt gebracht in een reeks ironisch gestileerde tableaux die Téchiné als opmerkelijk talent deden kennen. Veel aandacht voor de vrouwelijke personages, naast de kordate Moreau is Pisier verrukkelijk als de frivole schoonzuster Régina die zich op háár manier subversief in de familie werkt. Het scenario is van Marylin Goldin en regisseur Téchiné. Het camerawerk is van Bruno Nuytten. Eastmancolor, Mono.

La Ville bidon

1975 | Drama, Documentaire

Frankrijk 1975. Drama van Jacques Baratier. Met o.a. Bernadette Lafont, Daniel Duval, Jean-Pierre Darras, Roland Dubillard en Robert Castel.

Een drietal woonwagenbewoners leeft op de grens van een vuilnisbelt en sloppenwijk en behoudt marginale zelfstandigheid door middel van sloopwerk en activiteiten op de rand van de legaliteit, die hen in conflict brengen met de proletarische buurtgenoten die zich willen organiseren met als doel verbetering van hun leefomstandigheden. Urbaniseringsplannen van de gemeente - gebracht als de utopie van de 'klasseloze maatschappij' - drijven de explosieve situatie op de spits. Deze - oorspronkelijk korte en voor tv gemaakte - film werd in 1970 door een vertoningsverbod getroffen en later op lengte gebracht met aanvullende documentaire en politiek-satirische scènes. De romantisering van de principieel onaangepaste helden is al te gemakkelijk, maar de ironie en losse-pols-aanpak van de verschillende elementen werken toch verkwikkend.

La Femme du Gange

1974 | Experimenteel

Frankrijk 1974. Experimenteel van Marguerite Duras. Met o.a. Catherine Sellers, Gérard Depardieu, Christian Baltauss, Dionys Mascolo en Robert Bonneau.

Een man keert terug naar S. Thala waar hij met zijn verdwenen maitresse heeft geleefd. Hij deelt zijn leven met haar alsof ze er nog is. Evenals in haar romans behandelt Duras in deze film de moeilijkheden in de communicatie tussen mensen. Buitenaardse stemmen vloeien samen en scheppen zo een fascinerende en benauwende werkelijkheid in het verminkte geheugen. Een poëtische wereld met grote kundigheid gefilmd.

La maman et la putain

1973 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1973. Drama van Jean Eustache. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Bernadette Lafont, Françoise Lebrun, Isabelle Weingarten en Jacques Renard.

Alexandre wordt onderhouden door Marie en brengt zijn dagen door in cafés, met gesprekken met vrienden en met losse scharrels. Als hij Veronika zonder bijbedoelingen versiert, neemt zij het initiatief op cynische wijze over en blijkt behoefte aan vastigheid te hebben, zodat zij zich in zijn relatie met Marie opdringt om zich daar aan te koesteren. Hij kan de verantwoordelijkheid voor emoties bij anderen en zichzelf niet aan. Deze autobiografische film groeide uit tot een portret van een generatie die de meeste illusies kwijt is maar het restant romantiseert, ondanks hun façade. De compromisloze vormgeving met minutenlange monologen voor de statische camera maakt de film tot een van de belangrijkste na de oorlog, met zoveel herkenning dat hij ook nog een commercieel succes bleek. Het camerawerk is van Pierre Lhomme.

En haut des marches

1083 |

Frankrijk​/​​Zwitserland 1083. Paul Vecchiali. Met o.a. Françoise Lebrun, Hélène Surgère en Danielle Darrieux.

Alexandre wordt onderhouden door Marie en brengt zijn dagen door in cafés, met gesprekken met vrienden en met losse scharrels. Als hij Veronika zonder bijbedoelingen versiert, neemt zij het initiatief op cynische wijze over en blijkt behoefte aan vastigheid te hebben, zodat zij zich in zijn relatie met Marie opdringt om zich daar aan te koesteren. Hij kan de verantwoordelijkheid voor emoties bij anderen en zichzelf niet aan. Deze autobiografische film groeide uit tot een portret van een generatie die de meeste illusies kwijt is maar het restant romantiseert, ondanks hun façade. De compromisloze vormgeving met minutenlange monologen voor de statische camera maakt de film tot een van de belangrijkste na de oorlog, met zoveel herkenning dat hij ook nog een commercieel succes bleek. Het camerawerk is van Pierre Lhomme.