Oud-bendelid Isau uit Guatamala besloot zijn leven te beteren nadat hij vrijkwam. Hoewel de spanning van het bendeleven verleidelijk is, houden zijn twee kinderen hem er weg van. Zij betekenen alles voor Isau. ‘Het enige dat een bende je kan brengen, is de dood’, zegt Isau.

De jonge Mexicaanse German staat met lege handen als hij vrijkomt uit de gevangenis, en ook zijn familie weet van niks. Gelukkig is daar Pater Francisco Jansen, die hem de eerste nacht een bed en warme maaltijd aanbiedt. Dat doet de pater voor alle mannen die net zijn vrijgelaten uit de overvolle gevangenis Recluso Norte in Mexico-Stad.

De ouders van Bala geloven dat een huwelijk het enige redmiddel is om hun criminele zoon weer op het rechte pad te krijgen. Zo is het ook met Bala’s broer Lala ooit goed gekomen. Correspondent Chandan in Nepal gaat mee als Bala’s ouders op zoek gaan naar een familie die hun dochter willen uithuwelijken aan een wetsovertreder.

Toen mevrouw Wu Sheng Ming uit China ter dood werd veroordeeld en haar dochter tijdens haar gevangenschap zelfmoord pleegde, zat ze diep in de put. Maar ze kwam vrij en gooide het roer helemaal om: de inmiddels 80-jarige ‘moeder Wu’ richtte een bejaardentehuis op en inspireert jongeren met haar lezingen. En dat alles onder haar levensmotto: ‘Wat je niet dood maakt, maakt je sterker!’

Tete Kavunja zat in Tanzania 18 jaar onschuldig in de gevangenis. Toen hij vrij kwam had hij niets meer: geen geld, geen huis en ook zijn familie was spoorloos. Bij de lokale radiozender Mlimani Radio doet Tete een oproep naar zijn nog steeds niet gevonden vrouw en kinderen.

In Brazilië blijft maar 30% van de ex-gevangenen op het rechte pad na vrijlating. De 36-jarige Gilson is een van hen. In zijn geboorteplaats favela Santa Marta, in Rio de Janeiro, gaf het opkomende favela-toerisme hem een kans om opnieuw te beginnen. Nu runt hij zijn eigen eenmanszaak en geeft hij nieuwsgierige toeristen een rondleiding door zijn steeds veiliger wordende wijk.

Jules Amani uit Goma, Congo heeft er nog al moeite mee om zijn leven weer op de rails te krijgen na zijn gevangenisstraf. Hij heeft eigenlijk helemaal niets, geen baan en ook geen vriendin. Dat hij de kat van de buurman op mag eten, is dan ook een feestmaal. Bovendien kan Jules de drank moeilijk laten staan. Dit brengt niet altijd het beste in Jules naar boven, zoals zijn buren vertellen: ‘We moeten soms heel streng zijn om hem te kalmeren.”