Highlights met onder meer Simangavola, Unni Løvlid, Songhoy Blues en Tarek Abdallah & Adel Shams El Din

De havenstad Marseille is de plek bij uitstek om een wereldmuziekbeurs als Babel Med te hosten. In het district waar steeds meer luxe gebouwen verrijzen, staat het opstandige Dock des Suds, een alternatief cultureel centrum. Een voormalig suikerpakhuis dat nog niet vervangen is door alweer een wolkenkrabber...

Maart 2015. Het is de elfde editie van Babel Med met conferenties, prijsuitreikingen, showcases en een beurs die vooral op de Franse markt gericht is. Zoals gebruikelijk trekken de showcases een groot en divers publiek, wat ten goede komt aan het festivalgevoel. Vooral de lokale bands worden enthousiast ontvangen.

Een van de bands die er wat mij betreft uitspringt is Radio Babel Marseille. Dit a capella kwintet, inderdaad: uit Marseille, is wat je noemt een vlotte bende. De muziek is lekker speels door de groovende beat-box. Ze zingen teksten van de illustere zeeman en dichter Louis Brauguier en voeren eigen nummers uit waarin ze de diversiteit van de haven in Marseille bejubelen. Erg leuk.

Onder de internationale acts zijn er opvallend veel fantastische vrouwelijke artiesten. Zoals de Noorse Unni Løvlid. Eigenlijk vormt ze een duo met de contrabassist, improvisator Håkon Thelin, maar diens vlucht is vanwege de heftige wind gecanceld. De zaal, de enige zaal waar stoeltjes staan, is minder vol dan anders. Waar je op de meeste acts gaat dansen, of door het visuele wordt afgeleid, kun je hier alleen luisteren. Unni put uit het vocale repertoire van Noorse tradities. Geen vrolijke, toegankelijke liedjes, maar een beetje duister met een precieze toonzetting. Wanneer ze zingt op een patroon uitgevoerd door het Eva Quartet op tape, word ik plots gegrepen. Het is werkelijk prachtig!

Aanstaande zondag laten we in Vrije Geluiden op NPO Radio 4 (23.00-24.00) een track van haar cd Lux horen.

Francoise Atlan is een andere zangeres waar ik van onder de indruk ben. Met haar nieuwe project refereert ze aan Sefardische en Joods-Arabische liederen in combinatie met Joods-Spaanse liederen uit het Ottomaanse rijk van de 15e eeuw. Samen met het Griekse akoestische ensemble Chordais. Het is bij vlagen wel wat academisch, maar oh, wat een prachtliederen.

Erg bijzonder en intens is de vrouwengroep Simangavole uit La Réunion. Vooral als ze een traditionele maloya inzetten. Deze stijl stamt af uit de slaventijd en is lange tijd verboden geweest. Danyél Waro, die dit jaar op de Music Meeting staat, heeft maloya op de kaart gezet. De muziek in de video hieronder is een hommage aan hem. Het swingt werkelijk de pan uit en die prachtige afrokapsels zwiepen alle kanten op.

Ook geweldig is het Egyptische duo Tarek Abdallah & Adel Shams El Din met alleen ud (luit) en riqq (tamboerijn). Soms begrijp ik niet goed waar de muziek naar toe gaat, maar dat kan komen door de ingewikkelde wasla uit de klassieke Arabische traditie. Wasla is een suite waarin verschillende maqam (modi) worden gespeeld. Binnen zo'n modus wordt ook nog eens geïmproviseerd. Het lied hieronder is een stuk eenvoudiger te volgen.

Wat me het meest verraste is de respons op het trio van Madjid Bekkas. Toevallig bevind ik mij tussen de jongeren die uitgelaten reageren op zijn muziek. Ze klappen mee en zingen. Dat is wel even andere koek dan de sfeer bij zijn concerten in Nederland (Concertgebouw, Rasa) waar iedereen geboeid maar eerbiedig zit te luisteren. Madjid zelf vindt het geweldig en geeft een toegift met nóg meer publieksparticipatie.

Over enthousiast publiek gesproken... De tent schudt op zijn grondvesten tijdens het optreden van de jonge Malinese groep Songhoy Blues. Het is een super-energieke groep met een frontman die - als hij niet op zijn gitaar speelt - danst als een vogel. Ze zijn dit jaar te zien op Mundial. Ga er naar toe als je denkt de Malinese muziek nu wel te kennen.

De volledige programmering van Babel Med kun je hier vinden.