Het podium Muziekpublique in Brussel had afgelopen weekend een feestje te vieren. Muziekpublique bestaat 15 jaar, of eigenlijk 16 jaar zoals artistiek directeur Peter van Rompeay verontschuldigend zei. Tijd is een rekbaar begrip, want zo vervolgde hij, 'het zou best kunnen dat we er 22 jaar over doen om het volgende jubileum te vieren'. Het feest had de vorm van twee dagen, vijf optredens en 30 artiesten die gelieerd zijn aan Muziekpublique en het gelijknamige label. De artiesten representeren precies dat waar Muziekpublique voor staat. Geen exotisme maar respect voor de verschillende culturen en elkaars tradities. Vijf jaar geleden heeft Vrije Geluiden een special gemaakt rond het 10-jarige bestaan van het Belgische podium (zie helemaal onderaan) en dit jaar was ondergetekende uitgenodigd om er eens te gaan kijken. Van de vijf groepen die optraden hebben we er reeds drie in de uitzending gehad, dus die staan mooi bij elkaar op deze pagina.
Muziekpublique 15 jaar
interculturele ontmoetingsplek midden in Brussel
Het festival vond plaats in het volle theatertje, gevestigd in een enigszins sjofel warenhuis dat een grens trekt tussen een sjieke wijk bij Port de Namur en de drukke, gezellige 'Afrikaanse' wijk Matonge. Het theater heeft geen eigen ingang en doet denken aan een oude bioscoop, maar dat is het nooit geweest. Op de eerste avond speelden Blind Note, Adana en Tamala. Bij Blind Note gingen de zaallichten uit voor een sterke auditieve beleving. De muzikanten uit de verschillende culturen zijn ook actief in de andere projecten van Muziekpublique. Adana staat symbool voor de Armeense en Turkse verzoening met Emre Gültekin op saz en Vardan Hovanissian op duduk (dubbelriet). Tamala is een trio reizigers met een eigentijds geluid van de zanger Mola Sylla die in vier verschillende Afrikaanse talen zingt, koraspeler Bao Sissoko en violist Wouter Vandenabeele.
De naam Muziekpublique is heel bewust gekozen omdat het podium zowel een Frans- als een Nederlandstalig publiek verwelkomt. Om de mensen aan zich te binden worden er onder meer workshops georganiseerd. De tweede avond was gereserveerd voor Voxtra en Refugees for Refugees. In Voxtra komen verschillende zangtradities uit Sardinië, Finland, Madagascar, België en Albanië op een wonderlijke manier samen. Bij Refugees for Refugees zijn er nog meer culturen samengevoegd. Prachtig initiatief maar ook een beetje te veel van het goede. Volgend jaar presenteert de groep hun tweede album en gaan ze touren door Europa. Muziekpublique is van plan om nog veel meer mooie dingen te doen in de toekomst. Van Rompaey denkt daarbij aan een on line muziekschool. De aandacht en respect voor muziek uit andere culturen vind ik prijzenswaardig. Daar kunnen we wel wat van leren hier in Nederland.
©
Charlie Crooijmans / VPRO Vrije Geluiden
