Een schoolklas van vroeger. Ik vind ze nog steeds jong, want mijn vroeger is veel vroeger dan hun vroeger. Deze keer was de hoofdrol voor een meisje dat niet wilde deugen en van school werd gestuurd. Ik vond haar fascinerend, ik zag meteen aan haar ingehouden trots dat ze de schade dubbel en dwars had ingehaald.

Een schoolklas van vroeger. Ik vind ze nog steeds jong, want mijn vroeger is veel vroeger dan hun vroeger. Deze keer was de hoofdrol voor een meisje dat niet wilde deugen en van school werd gestuurd. Ik vond haar fascinerend, ik zag meteen aan haar ingehouden trots dat ze de schade dubbel en dwars had ingehaald. Ze had onbenullige baantjes, maar kwam in aanraking met een Ier of een Schot die in ons land als vakman werkte, maar zich slecht behandeld voelde. Zij ontfermde zich met succes over hem en ontdekte haar talenten. Ze begon een bemiddelingsbureau voor individualistische buitenlanders en werd zeer rijk. Over de meeste rijken is niets te vertellen, zij zijn hun rijkdom, saai en voorspelbaar. Maar er zijn ook rijken die na de eerste euforie begrijpen dat je de Porsche ook weg kunt doen en de villa kunt verkopen. Dat had zij gedaan, ze studeerde nu verpleegkunde, ze zou voor het eerst een diploma halen. Dat vind ik jammer, daarmee bevestigt ze de superioriteit van de diplomamaatschappij. Ik had liever gehad dat ze niet voor de televisie was verschenen, en dat ik haar had kunnen verzinnen zonder ooit over haar te praten.