Het sjabloon wekt ergernis en schept rust. De eerste keer dat ik op de televisie een cameraman een oplichter zag achtervolgen, was ik opgewonden, ik zag het echte leven. Na honderd keer was het echte leven saai geworden, de oplichter deed altijd hetzelfde en Antoinette Hertsenberg ook.
Soms treedt het leven even buiten het format en slaat de opwinding weer toe.
De burgemeester van Bloemendaal blijkt een oplichter. Hij treitert twee succesvolle ondernemers die een verwaarloosd landgoed opknappen. Het zijn volksjongens, nieuw geld. Het oude geld is machtig in Bloemendaal.
Er komen getuigen voor de camera die iets vertellen over het vorige leven van de burgemeester. Hij was accountant die hun belastingzaken behartigde. Hij haalde de papieren op, maar deed er niets mee. Ze moesten boetes betalen. De oplichter-accountant verdween, nam de telefoon niet meer op en zocht nieuwe klanten. Plotseling was hij burgemeester.
Een professor legt uit dat de lokale pers niet meer bestaat, de controle is weg.
Een oplichter als burgemeester, ik moet wennen aan het nieuwe format.