Voorstanders van draconische maatregelen tegenover het-valt-allemaal-wel-mee-profeten. Ik werd natuurlijk weer overweldigd door onbekende feiten en sprankelend optimistische toekomstpanorama’s. Met als hoogtepunt een thorium-kerncentrale zonder straling en kankerverwekkend afval, een schone energiebron die al onze zorgen op dit gebied zou wegnemen. Vertrouwenwekkende woorden als zeewier en aardwarmte hielden de moed erin. Wat bleef, was natuurlijk de overbevolking, de diepste oorzaak van de ondergang van onze soort. Midas Dekkers had er pittige meningen over die hij samenvatte in drie punten: geen auto, geen computer, geen kinderen. Wat dit laatste punt betreft werd hij bijgevallen door de trendwatcher Adjiedj Bakas, die zelf ook geen kinderen bleek te hebben, maar wel erg vaak in vervuilende vliegtuigen over de aarde vloog. Een man van het midden, geen kinderen, wel vliegen. Overigens was zijn keuze voor kinderloosheid aanvankelijk ingegeven door zuinigheid. Pas later kon hij ermee pronken als redder van de aarde. Midas Dekkers zat naast een vrouw met drie kleine kinderen, die haar afvalproductie drastisch had verkleind tot één pedaalemmertje per maand. Geheim? De ouderwetse luier die gewassen wordt in de wasmachine. Om de vergelijkingskritiek het hoofd te bieden, had ze uitgerekend dat de aanschaf van de machine en het elektriciteitsgebruik goedkoper (en milieuvriendelijker!) waren dan de moderne luier. Midas knikte instemmend bij haar verhaal, maar bleef hameren op zijn hoofdargument: geen kinderen. Hij zei, terwijl hij haar schalks van opzij aankeek: ‘Je kan leven als mevrouw, maar zo zuinig als geen mevrouw kan een mevrouw niet leven. Dus als zij geen kleine mevrouwtjes maakt, scheelt dat weer.’ Hij voegde er aan toe dat de soep niet zo heet werd gegeten, kinderloosheid was geen absolute eis. Het was ook al goed als je er drie minder nam dan je je aanvankelijk had voorgenomen.
In het televisieprogramma Arena werd gedebatteerd over de klimaatverandering. Drie tegen drie.