De ' levens van Jan Six' is het nieuwe boek van Geert Mak. Hij vertelt erover in De wereld draait door.

De familie Six is een machtige Amsterdamse familie, vanaf de zeventiende eeuw tot en met nu. Families die het zo lang uithouden moeten strak gedisciplineerd zijn, zo ongeveer als in Zuid-Europa. De huwelijken waren geweldige contracten – het ging allemaal om behoud van vermogen en prestige. Op de vraag wie hij nu de sympathiekste Six vond, aarzelde de schrijver tussen een zoon die met zijn oog in een schaar was gevallen en als gevolg daarvan een bochel kreeg en zich niet meer kon voortplanten, en een dochter die zich niet aan de strenge codes van de familie hield. Haar naam was Henriëtte, ze leefde in de negentiende eeuw en veroorzaakte een ernstig schandaal. Ze werd verliefd op een substituut-schout, een zeer lage ambtenaar. Haar ouders waren daar natuurlijk tegen en verboden haar met hem om te gaan – ze moest het heft dus in eigen hand nemen. Ze ontsnapte met hulp van een bediende uit het ouderlijk huis, trouwde met de substituut-schout en leefde een gelukkig burgerleven ergens achter Zaltbommel. En het was een gelukkig leven, volgens Geert Mak, omdat ze tien kinderen kreeg. Hij lachte daarbij, maar ik wist niet precies waarom. Zwakte hij zijn opmerking af of was hij juist tevreden over de combinatie geluk/tien kinderen? Ik ken Geert Mak niet, ik heb hem nooit gesproken, hoewel wij wel een paar jaar aan dezelfde burgwal woonden. Ik vertrouw de vooruitgang, ik weet niet of ik het nog zal meemaken, maar het lijkt me geen onuitvoerbare droom: je kijkt naar een live programma op de televisie en wil iets vragen of zeggen, je maakt contact, je doet even mee met het programma, je vraagt: ‘Wat bedoelt u daar eigenlijk mee?’, je krijgt antwoord.
Ik heb zelf trouwens een variant van dit Six-verhaal in de familie. Een nichtje werd in de wilde jaren zestig zwanger van een jongen die ze nauwelijks kende en van wie ze bij nader inzien niet veel moest hebben, het was dus echt een ongelukje. Gelukkig behoorde hij tot een rijke familie van oud-ijzer-handelaren. Ze trouwde met lange tanden en had geen geldzorgen. Ze was erg ongelukkig, maar de jaren zestig waren nog niet afgelopen, er liepen heel wat langharige idealisten in Amsterdam, bij wie ze zich beter thuis voelde. Ze beëindigde haar huwelijk, maar moest haar zoontje achterlaten. Ze vertrok met een nieuwe minnaar naar Amerika, waar ze een dolend leven in een camper leidde. Ik bedoel leidt, ze is nu een oude vrouw, maar ze leeft nog steeds in een camper, ze blijft mobiel. Ik heb onlangs nog een bericht van haar ontvangen uit de Nevada woestijn, het gaat haar goed. Het is iets anders dan achter Zaltbommel, maar ik zie toch overeenkomsten.