Een korte verhandeling over gewicht.

1. Onlangs hoorde ik op Schiphol een groep Nederlanders klagen over dikke mensen in vliegtuigen. Ze gingen niet zover om dikke mensen te verbieden om te vliegen, maar ze waren wel van mening dat ‘normale’ mensen die naast dikke mensen in een vliegtuig zaten aanzienlijke korting moesten krijgen. Ik vroeg me af hoe dat er in praktijk aan zou toegaan. Zouden ‘normale’ mensen moeten wachten op een dik mens om de felbegeerde korting op het vliegticket binnen te halen? En hoe zou het zijn als er meerdere passagiers korting willen en er maar één passagier met overgewicht is. Zou dat leiden tot een soort van marktwerking? Dat men moet bieden om naast de dikke meneer of mevrouw te zitten en dat de vliegtuigmaatschappij uiteindelijk de stoel verkoopt aan degene die met de minste korting genoegen neemt? Ook zouden er sites kunnen ontstaan waarop dikke mensen zichzelf ‘verkopen’ om naast een dunner persoon plaats te nemen. Het zou er ook toe kunnen leiden dat gierige gezinnen een of meer kinderen vetmesten om zo vliegtickets te kunnen bemachtigen met aanzienlijke korting. Ervan uitgaand dat vliegtuigmaatschappijen ook aan familieleden van mensen overgewicht korting geven als ze naast de dikke mevrouw of meneer gaan zitten. Vanuit het perspectief van de gezondheid moet dit waarschijnlijk een perverse prikkel worden genoemd.

2. Is het menselijk om op vliegvelden niet alleen bagage maar ook de passagier te wegen?

3. Volgens demissionair premier Rutte moeten Nederlanders zoals bekend ‘normaal’ doen? Bestaat er ook een normaal gewicht? Afhankelijk van lengte natuurlijk. Doen bijzonder dunne en bijzonder dikke mensen wel normaal? Kan de vvd hierop een antwoord formuleren?

4. Is er qua overgewicht genoeg diversiteit in de Kamer? Zouden de Kamerleden zich willen laten wegen en hun body mass index bekendmaken? Kan de premier bij zijn wekelijkse praatje bekendmaken of hij is aangekomen?

5. Mogen bedrijven hun werknemers wegen in de hoop dat dit ertoe zal leiden dat zij gezonder gaan leven?