Ik droomde iets over 'tjang', maar werd meteen daarna wakker.

In mijn droom wist ik nog niet wat 'tjang' was en nu zou het antwoord dus nooit meer komen. 'En bedankt,' zei ik kwaad tegen mezelf, of tegen mijn onderbewuste, of tegen mijn lichaam, dat zomaar midden in een droom wakker werd, vermoedelijk omdat het keelpijn had.
 
De nacht na de droom over 'tjang' droomde ik dat in een ellendig land was en daaruit ging ontsnappen. Toen werd ik weer wakker van de keelpijn. Door het wakker worden was ik natuurlijk ook ontsnapt uit dat land, maar ik had me verheugd op een spectaculaire ontsnapping in plaats van deze anticlimax: het was maar een droom. 

Waarom kon ik niet door die keelpijn heen slapen? Wat is dat voor nonsens? Ik heb ooit door een halve bevalling heen geslapen! 
Ik had wel gehoord destijds dat je niet bij de eerste weeën moest gaan slapen, omdat je dan de opbouw mist. Maar er zaten meer dan drie weken voor de uitgerekende datum, dus het waren vast geen weeën en ik sloot mijn ogen weer. 

Toen ik wakker werd, schrok ik inderdaad van de krampen die wel erg overweldigend waren. Mijn dochter deed haar best om geboren te worden, al geloofde ik er nog niets van. 
Haar vader vroeg: ‘Zijn dit weeën?’ 
Ik zei: ‘Hoe moet ik dat nou weten?’ Zover waren we nog niet op de zwangerschapscursus. 
De nacht ervoor had ik ook al buikpijn en had ik de vroedvrouw gebeld, zij zei: ‘Betekent niets, nog veel te vroeg.’

Dus deze nacht herhaalde ik: ‘Zij zegt dat het te vroeg is.’ Zolang ik geloofde dat ik niet aan het bevallen was, was ik niet aan het bevallen. Het was drie uur ’s nachts en ik wilde weer gaan slapen, maar de bevalling hield me wakker. Nog voor het ontbijt had ik een dochter.
 

Meer van Esther Gerritsen