Ik las jaren geleden ooit een krantenartikel over een therapie waarbij je je gevoelens en gedachten om moest zetten in beweging. Degene die die therapie had bedacht was geïnspireerd geraakt door dieren, die stress in beweging omzetten, in plaats van gedachten. Nu kunnen we natuurlijk nooit bewijzen dat dieren niet evengoed piekeren, hun bewegingen zijn inderdaad duidelijk zichtbaar.
Ik raakte het artikel over die therapie kwijt, vond het hele idee ook nooit meer terug. Ik weet allang niet meer of ik het niet zelf heb verzonnen of dat het hele artikel niet eigenlijk ergens anders over ging, maar het heeft mijn leven veranderd. Vooral de nachten.
Als ik stil lig in bed en de gedachten besluipen me, ben ik er nu aan gewend geraakt ze te voelen in mijn lijf en er een beweging van te maken. Dan lig ik al snel te schudden in mijn bed. Door de jaren heen, ben ik de nachtelijke gedachten bijna helemaal kwijtgeraakt en schud ik alleen nog maar. Ik kan een nacht lang liggen schudden zonder nog te snappen waarom. Nu er een hond in mijn leven is, denk ik nog vaker aan die therapie die ik niet meer kan vinden maar die ik ’s nachts al jaren volg.
Mijn hond kan behoorlijk angstig zijn en gespannen. Tijdens een wandeling schudt zij soms wel om de paar meter de stress van zich af; als zij een andere hond heeft ontmoet, als ze een brug heeft getrotseerd, als er een tram langs is geweest, als een ijzeren vuilnisbak met te veel herrie werd dichtgeklapt, of om redenen die noch zij, noch ik ooit kunnen achterhalen. Soms schudt ze wel tien seconden lang, ze valt er bijna zelf van om. Het bovenlijf schudt zo erg dat haar poten uitglijden. Op een dag schudt ze zichzelf omver.
Ik heb vaak gedacht: Was ik maar een hond, in de hoop dat ik dan geen gedachten zou hebben. Maar ik realiseer me nu dat ik er ’s nachts allang een ben geworden. Het is magie, die transformatie, en van een unieke soort. Want iedereen kent de mensen die middernacht veranderen in indrukwekkende weerwolven, en er dan op uit gaat om mensen en dieren te verslinden. Maar ik niet, o nee, ik word middernacht een echte, kleine, bange hond.