Kees (49) is autist en woont nog bij zijn ouders. Hoe moet het als zij er straks niet meer zijn?

2Doc: Het beste voor Kees
Nederland 2, 20.25.22.00 uur

Hij had willen studeren, het zakenleven in willen gaan en een gezin beginnen. ‘Maar mijn handicap heeft al die mogelijkheden totaal tenietgedaan. Nog altijd woon ik bij mijn ouders, die mij weliswaar helpen in deze vreselijke penarietoestand, maar ik heb geen vriendin, ik heb nog steeds geen eigen huis. Dat bedroeft mij enorm.’ Kees vertrouwt het via videochat toe aan regisseur Monique Nolte, in de hem kenmerkende barokke volzinnen, met keurige, archaïsche dictie. Nolte maakte met Het beste voor Kees een prachtige documentaire over de 49-jarige autist en zijn toegewijde ouders.
In de jaren zestig was nog weinig bekend over autisme. Zo werden de ouders van Kees min of meer verantwoordelijk gehouden voor zijn ziekte. ‘Je had in die tijd het begrip ijskastmoeder, hè,’ legt Kees’ vader uit. ‘Maar ja, wisten die mensen toen veel.’ Zijn vrouw: ‘Je kreeg wel van alles op je af toen, hoor. Dat was niet prettig.’

Misschien wel in reactie op die nare beschuldigingen besloten zijn ouders om Kees niet te laten opnemen, maar thuis te verzorgen. Hun leven staat sindsdien geheel in het teken van hun zoon. Ze doen er alles aan om te voorkomen dat zijn angsten opspelen. Dat gaat ver: zo knipt moeder uit haar tijdschriften alle berichten die Kees overstuur kunnen maken.
Hoe moet het verder als Kees’ ouders straks ziek worden of doodgaan? Het is een vraag die ze voor zich uit hebben geschoven, maar die, nu ze de tachtig gepasseerd zijn, niet meer te negeren valt. Als kijker hoop je maar dat deze documentaire zal resulteren in een geschikte opvangplek voor Kees. Want een oplossing is er aan het eind van de film nog steeds niet; het plan van zijn ouders – een nieuw soort leefgemeenschap voor autisten – blijkt onbetaalbaar. En de broers van Kees kunnen niet voor hem zorgen, hoe graag hun moeder dat ook zou willen. Als zij tijdens een familievergadering suggereert dat Kees anders wellicht uit het leven zal stappen, is de sfeer om te snijden.