Roy Dames volgde een jaar lang kinderen die crimineel gedrag vertonen en hun wanhopige ouders. Jeugdzorg maakt het soms erger.
Het vinden van hoofdpersonen was – wrang genoeg – een koud kunstje. ‘Mijn researcher Silvana Appels heeft in haar vriendinnenkring héél veel gevallen van kinderen die in contact komen met jeugdzorg. Bijna iedereen loopt daar tegen dezelfde problemen aan: begeleiders spreken de taal van jongeren niet en hebben een compleet gebrek aan inlevingsvermogen. In 1993 maakte ik een soortgelijke documentaire over zwervers en sindsdien is het alleen maar achteruit gegaan in de hulpverlening. Het is bureaucratischer geworden en draait allemaal om begrotingstekorten en geld – vooral om geld.’
Nancy. Boven: Michel en Tiffany
Dames noemt het ‘een megaprobleem in de samenleving’. ‘Mijn andere documentaires waren individuele verhalen met veel gekkigheid. Dit is een intiemere reeks zonder veel sensatie. Dat past hier niet bij.’ Hij verwacht dat hij, net als bij eerdere documentaires, na de opnames zijn hoofdpersonen niet los zal kunnen laten. ‘Ik heb een vriendin, een eigen leven, maar afstand nemen van mijn onderwerpen blijft mijn probleem.’
