Als één muzikant van invloed is op hedendaagse popmuziek, dan is het Nile Rodgers. Niet als inspiratiebron, maar als direct betrokkene bij vele monsterhits.

Het uur van de wolf
NPO 2, 23.00-23.55 uur
Nile Rodgers begint als gitarist in de Sesamstraat-band, maar groeit eind jaren zeventig met Chic uit tot koning van de dansvloer. Na hits als ‘Le Freak’en ‘I Want Your Love’mag hij het album We Are Family van Sister Sledge produceren. Al snel heeft Rodgers de supersterren voor het uitkiezen: hij werkt in de jaren tachtig met Diana Ross (Upside Down), David Bowie (Let’s Dance) en Madonna (Like A Virgin).
Ondanks het overwaaien van de discohype heeft Rodgers twintig jaar lang succes als hitmaker. Na een cocaïneverslaving in de jaren negentig doet hij het vanaf het nieuwe millennium wat rustiger aan, tot in 2011 bekend wordt dat Rodgers aan een agressieve vorm van teelbalkanker lijdt. De muziek sleept hem door deze zware tijden heen: ‘Liedjes schrijven en concerten geven werkten het meest therapeutisch voor mij.’ Het is de opmaat voor een tweede succesgolf: na zijn genezing maakt Rodgers megahits voor Daft Punk (Get Lucky), Disclosure en Sam Smith. Rodgers werkt bovendien mee aan de soundtrack van blockbuster-games als Halo en Gears of War
In Nile Rodgers – Le Freak probeert documentairemaakster Marjory Dejardin het geheim achter Rodgers’ succes te ontrafelen. Zelf is hij daar tamelijk bescheiden over: ‘Als ik met mensen samenwerk wil ik vooral dat ze doen wat ze zelf wíllen doen.’ Gelukkig krijgt Dejardin hulp van artiesten die dit zelf hebben mogen ervaren, zoals Pharrell Williams, Grace Jones en Daft Punk.
Toen magazine Rolling Stone vorig jaar de producer in hun lijstje ‘meest invloedrijke artiesten in electronic dance music’ plaatste, schreef het terecht: ‘Het is moeilijk om de volledige omvang van Rodgers carrière te doorgronden. Rodgers is niet alleen nog steeds actief, hij draait momenteel overuren.’
Niet vreemd dus dat hij vorig jaar op het North Sea Jazz-programma stond aangeduid als ‘Nile Rodgers & Chic’, en niet andersom. Al blijven zijn lichtvoetige en onweerstaanbaar aanstekelijke gitaarloopjes nog altijd herkenbaarder dan de naam Nile Rodgers zelf.