707.000 volgers

Wereldwijd bleek ze een van de weinige dertienjarigen die een eigen Instagram-account opende. En dan was ze ook nog eens een meisje. Van een paar duizend volgers in het begin ging het razendsnel omhoog. Na twee jaar zat ze op een half miljoen, begin dit jaar had Annegien 672.000 volgers, inmiddels zijn dat er meer dan 700.000.
De meeste foto’s krijgen rond de 50.000 likes. Het drievoudige heeft ze ook al eens gehaald.
Van begin af aan werd ze overstelpt door reacties. Het aantal views en likes oversteeg al gauw dat van professionele fotografen, terwijl ze inmiddels ook de beroemdste popsterren achter zich laat. Ze vermoedt dat die hoge respons met haar leeftijd heeft te maken. Misschien kwam het ook omdat er drie jaar geleden nog niet zo gek veel Instagram-accounts bestonden.
Aanvankelijk wist ze niet goed hoe ze daarmee moest omgaan. Talloze volgers hadden plotseling een mening over haar en wilden die ook nog eens delen op het net. ‘Dat was best lastig. Ook omdat er minder leuke comments tussen zaten. Waar ik eigenlijk mee bezig was en dat ik er maar beter een eind aan kon maken. Letterlijk hè: ik kreeg hatemails met “Kill yourself”.’
In die periode heeft ze geregeld overwogen haar account op te heffen. Maar omdat het overgrote deel van de volgers juist positief reageerde, besloot ze verder te gaan. Die bevestiging geeft haar nieuwe energie voor het volgende concept. Vooral het idee dat haar eigen, strikt persoonlijke observaties herkend en gewaardeerd worden, geeft haar veel voldoening.

Fotografen en cameramensen staan versteld van haar belichting en haar kaders waardoor ze al een paar keer te gast was op seminars en festivals. Zelf reageert ze daar ingetogen, bijna gelaten op. Zolang ze maar op haar manier kan blijven werken: of ze nou een stapel boeken als statief gebruikt of niet.
Waar ze haar inspiratie vandaan haalt? ‘Ik vind het niet chill om mijn foto’s te baseren op het werk van anderen. Eigenlijk zit ik maar weinig op andere accounts. Social media probeer ik zo veel mogelijk te vermijden. Omdat ik bang ben iets tegen te komen dat ik eigenlijk zelf had willen maken. Ik kijk ook weinig naar mijn eigen foto’s. Dan zie ik meteen wat eraan mankeert. Eigenlijk denk ik in foto’s. Aan die cafétafel daar zie ik mezelf al zitten maar dan op een rijtje met z’n achten achter elkaar. Ik weet niet precies waar die manier van kijken vandaan komt. Een kwestie van observeren en analyseren misschien.’
Toekomstplannen? Volgend schooljaar eerst maar eens dat vwo-eindexamen zien te halen. Daarna misschien een design­opleiding: ‘In elk geval geen fotografie; dat zou toch te eenzijdig zijn, denk ik. Ik voel meer voor een bredere, grafische opleiding. Maar een studie psychobiologie zou ook kunnen. Mensen en situaties observeren en dat vervolgens op mijn eigen manier interpreteren. Tegelijkertijd zou ik me willen verdiepen in het analyseren van het gedrag van de volgers. Hoe reageren ze, wanneer en waardoor raken ze gefascineerd? Zit daar een ontwikkeling in?’

Dat is precies het speelveld van het Multi Channel Network Onlane. Het bedrijf heeft medewerkers in dienst die dagelijks het net afstruinen op zoek naar jong talent. Zo kwamen ze vorig jaar Annegien op het spoor. In antwoord op terugkerende vragen naar haar werkwijze had ze een paar handleidingen op YouTube gezet. De filmpjes werden binnen de kortste keren duizenden keren bekeken.
Onlane-directeur Jonatan de Boer (30) noemt haar ‘extreem getalenteerd’. Hij is onder de indruk van haar artistieke aanpak, haar stormachtige ontwikkeling en, niet in de laatste plaats, van haar bereik. De Boer benadrukt dat er in Nederland maar een stuk of tien accounts zijn met meer volgers dan Annegien. Niet dat ze ‘voor de rest van haar leven gebakken zit’, maar geld verdienen is geen enkel punt. Dan zou ze alleen wel van Instagram naar YouTube moeten overstappen, zegt De Boer: ‘Van alle grote digitale platforms is YouTube vooralsnog het enige dat de inkomsten uit advertenties deelt met de creators. Steeds meer jonge makers komen erachter dat het behoorlijk lucratief kan zijn. We bieden ze de mogelijkheid hun talent te ontwikkelen en helpen met de commerciële kant van het verhaal. In goed overleg stellen we een verdienmodel op. Dan hoeven ze op hun vijftiende geen vakken te vullen of in een spoelkeuken te werken om aan geld te komen voor hun hobby.’

De Boer spreekt van een avontuur dat ze zijn aangegaan met Annegien: ‘We hebben haar geholpen met de editing, wisselen ideeën uit en bespreken haar toekomstmogelijkheden. Daarnaast vertellen we hoe ze zichzelf meer zou kunnen profileren. En, laat ik daar niet geheimzinnig over doen: samen kunnen we daar geld aan verdienen. Daarbij krijgt ze alle ruimte om zelf het tempo te bepalen en haar eigen stijl aan te houden.’
Annegien ziet wel wat de samenwerking met Onlane brengt. Al realiseert ze zich terdege dat ze met het continu posten van nieuwe Instagramfoto’s op termijn een grens bereikt: ‘Ik vind het super leuk om te doen maar het kost veel tijd en energie. Soms moet ik overdag even gaan liggen om bij te komen. Heb ik na vijf dagen nog geen nieuwe post, dan begint het aan me te knagen. Deze zomer heb ik een paar weken geen internet. Dan moet ik dus ver vooruit werken. Voor mij is de zomervakantie vooral een stressvolle periode. Soms ben ik bang om het fotograferen als hobby te verliezen.’
Voor Annegien telt alleen de volgende dag. Of beter, de volgende post. Om de drie, vier dagen een nieuwe edit is het streven. Duurt het langer of vallen haar posts minder in de smaak, dan wordt ze onherroepelijk ‘ontvolgd’. Ze heeft geen idee hoe lang ze het volhoudt. ‘Maar wie weet is er over een tijdje wel een heel nieuw medium waarop ik mijn edits kan delen.’