Hugo Blom

Net zoals dj’s nog steeds ‘plaatjes draaien’, terwijl alle muziek uit een grote database komt en digitaal gestreamd wordt, zo zal het nog wel een generatie kosten voor we tegen elkaar zeggen ‘moet je even op NPO Start’ kijken, in plaats van het ingeburgerde ‘staat op Uitzending gemist.’ Alleen al omdat dat laatste ladingdekkend is, en het eerste een marketingterm. 

Zoals u thuis al even doorhad, met uw Netflixabonnement en uw downloadende (klein)kinderen, de wereld bestaat niet langer uit zenders en netten waarbij om twaalf uur het Wilhelmus klinkt.

Sinds vorige week kunnen programma’s van de publieke omroep eindelijk in hogere kwaliteit gezien worden via NPO Start en NPO Start Plus. Dat laatste klinkt dan weer een beetje als een fitnessprogramma voor mensen boven de zestig, maar in dat plusje zit zowel het zuur als het zoet. 

Voor de techneuten: de doorgifte in NPO Start is 576p, in plus is dat Full HD (1080p). Die plus kost ook geld, 2,95 euro per maand. Dat is geen geld, vind ik, en dat heeft niets met die 1080p te maken, want dat zou standaard moeten zijn. Nee, voor die 2,95 euro krijg ik namelijk iets wat ik al heel lang heel graag wil: niets. Beter geformuleerd: geen reclame. Los van ergernis, wachttijden, en verregaande debilisering is ­reclame bij de publieke omroep een contradictio in terminis. Nodig voor de financiering (200 miljoen per jaar), maar na 52 jaar is dat ook een gouden kooi geworden. 

Even rekenen: 7,5 miljoen huishoudens x 2,95 x 12 = 265 miljoen en een beetje per jaar. Hoera, neem allemaal een abonnement. Dit was de reclame.