Op 11 september 2013 landde het ruimteschip van Netflix in Nederland en omdat ik niet lang daarvoor eindelijk eens een echte nieuwe televisie had gekocht, waarop het Netflix- tegeltje me al bezwerend aanstaarde, stapte ik op 14 september 2013 aan boord. Dat weet ik niet uit mijn hoofd, maar alles wat ik sinds die dag heb gezien, staat geregistreerd. Daar werd ik overigens niet vrolijk van, mijn eigen kijkgedrag zo in een onafzienbare lijst uitgerold.
Het was wel voor het eerst in mijn hele leven dat ik een early adopter was, een term uit de innovatietheorie die aangeeft hoe snel mensen reageren op vernieuwingen. De early adopter wordt voorgegaan door de innovator, en gevolgd door de early majority, late majority en ten slotte de laggards (achterblijvers). Bent u marketeer, dan zit u nu te gapen, want dit wist u allemaal al. Voor wie dat niet is, even een voorbeeldje uit de praktijk: keek u op zondag 14 januari om 20.25 uur op npo 3 naar aflevering 1 van De luizenmoeder, dan was u weliswaar niet alleen (750.000 kijkers), maar toch een early adopter. Inmiddels is het kijkcijfer gestegen tot een duizelingwekkende 2,4 miljoen en als u niet weet waar dit over gaat, dan bent u een achterblijver.
Als ik op mijn daadkrachtig optreden op 14 september 2013 afga, is het een raadsel waarom ik pas vier weken geleden mijn eerste podcast beluisterde. Ja, echt. Ik voel me een laggard, al zal dat ook wel overdreven zijn. Inmiddels ben ik gegrepen door Bob, door Serial en vooral door S-Town. Misschien doe ik mijn Netflix-account wel weg. Ben ik dan een innovator?
Hugo Blom