Vorige week heb ik gelogen. Onbewust, maar toch. Ik blijk wel degelijk aan lijstjes te doen. Er is een lijstje in mijn leven, waar ik geen weet van had. Het staat in Facebook en bevat alle opgeslagen links van artikelen die ik nog moest lezen, video’s die ik wilde zien, podcasts die ik nog zou beluisteren, en een bonte verzameling onzin.
Het vreemde is dat ik nu soms geen idee meer heb waar het over gaat, waarom ik het interessant vond, laat staan waarom ik het bewaarde.
Ik heb altijd al onderscheid gemaakt tussen de eekhoorntjes en de haaien. Eekhoorntjes zijn mensen die hun hele boom volstoppen met eikels, meer dan ze nodig hebben, want wie wat bewaart die heeft wat. Het beste voorbeeld daarvan was een pakje soep uit 1936 dat niet alleen de Tweede Wereldoorlog, maar ook alle revoluties op soepgebied daarna had doorstaan en mij bijna, bijna, geserveerd werd onder het motto ‘gedroogde soep bederft niet’. Wel je eetlust. Ik ben zelf meer een haai, die alles wat hij tegenkomt meteen doorslikt.
Maar in mijn haai zit dus toch een eekhoorn verstopt, die allemaal eikels in de boom heeft bewaard, bijvoorbeeld de video’s De lekkerste tosti, Old New York, Seen Through a Cabdriver’s Windshield en Genius Ways to Cut Fruit, maar ook de artikelen ‘Achter de Berlijnse muur bestond een eigen seksuele cultuur’, ‘The Strange Case of the Missing Joyce Scholar’ en ‘The Woman Who Gave the Macintosh a Smile’, en dan nog een lijstje binnen de lijst: ‘We Listened to a Lot of Podcasts in 2018, Here Are 31 (!) We Loved’.
U zult in 2019 geen last van mij hebben, ik zit in mijn boom.