Het gebeurt wel vaker dat een boek pas decennia na publicatie populair wordt. Soms heeft dat een heel duidelijke reden: The Great Gatsby (1925), bijvoorbeeld, werd tijdens de Tweede Wereldoorlog gratis verdeeld onder Amerikaanse soldaten door de ‘Council on Books in Wartime’, en werd daarna een belangrijk onderdeel van het onderwijs in de VS.
Andere boeken zijn geschreven door auteurs uit bevolkingsgroepen die in hun tijd niet serieus genomen werden, zoals mensen van kleur en vrouwen. Een voorbeeld daarvan is Their Eyes Were Watching God (1937) van Zora Neale Hurston, een Afrikaans-Amerikaanse vrouw. Dat boek kreeg pas meer aandacht toen in de jaren ‘70 en ‘80 van de vorige eeuw meer aandacht besteed werd aan zwarte literatuur in de wetenschap en op universiteiten.
Maar bij Stoner was geen van beiden het geval. Hoe kan dat toch? Dat heeft alles te maken met de keuze van uitgeverij Lebowski om een Nederlandse vertaling uit te geven. Oscar van Gelderen werkte bij die uitgeverij toen hij Stoner “ontdekte”. Dat gebeurde in New York, waar hij als uitgever was om “truffels te zoeken”; op zoek naar “vergeten boeken” die nieuwe aandacht verdienen. Van Gelderen: “Veel uitgevers vragen dan ‘wat is hot’, maar ik vroeg juist ‘wat is cold’. Wat is er geflopt, wat kreeg niet de aandacht die je had verwacht?”
Eerder was het Van Gelderen opgevallen dat kleine Nederlandse uitgeverijen herontdekkingen waren gaan uitgeven en dat dit heel goed werkte. “Ik dacht: ik moet daar werk van maken.” Volgens hem pakte dit zo goed uit, vooral voor een kleine uitgeverij, omdat die de ruimte heeft om volledig achter zo’n heruitgave te gaan staan. Daarnaast is een herontdekking tijdloos en impliceert het hoge kwaliteit, aldus Van Gelderen. “En het heeft iets sympathieks; je krijgt er een goede reputatie van, omdat je niet achter trends of hypes aan rent, maar gewoon je eigen weg kiest.”