Het negende Club Lees-boek: Een speciale Lowlands-editie met artiest Ray Fuego

Het keuzeboek van Ray is De morgen loeit weer aan van Tip Marugg uit 1988. Het boek speelt zich af in Curaçao en is ondanks zijn publicatiedatum nog steeds relevant. “Dit is eigenlijk mijn introductie met de Nederlandse literatuur. Normaal lees ik Engelse boeken, omdat ik ook in het Engels denk”, aldus Ray. ‘’Mijn roots liggen up Curacao, dus dat vond ik een goede reden om dit boek te kiezen.’’ 

In De morgen loeit weer aan lees je over een man die leeft als een kluizenaar buiten de stad. In het gezelschap van vier honden, een grote drankvoorraad en een pistool op zijn nachtkastje overpeinst hij tijdens een lange nacht zijn leven, tot de ochtend weer aanbreekt: ‘Buiten hoor ik het gekraai van hanen. De morgen loeit weer aan en is niet te vertrouwen.’ “Normaal vind ik boeken snel een beetje dull, maar dat heb ik op geen enkel moment gehad in dit boek. Het is net poëzie.", vindt Ray. Als punkartiest en frontman van het hiphopcollectief Smib herkent hij veel in de schrijfstijl van Tip Marugg. 

In de digitale kantlijn van de app lees je de annotaties van Ray: ‘’Ik deel daar verhalen over Curaçao, over mijn eigen ervaringen, er staan pokoes (liedjes) in, er staat echt van alles in. Je zou gek zijn om de app niet te downloaden’’.

Op zondag 18 augustus om 13.30u komen de clubleden en Ray samen in de Adonis op Lowlands om het boek af te sluiten. Een speciale editie van de meet-up dus, maar als je geen Lowlands-ticket hebt kun je gewoon intunen via Zoom en meedoen.

We bespreken de thema’s uit het boek, Curaçao als plek, en de schrijfstijl die Ray zo doet denken aan muziek maken. Daarnaast is er ruimte voor vragen aan Noah, Hanneke, Lemuel, Naaz en Ray: ‘’Je mag me alles vragen’’

Tip Marugg (1923-2006), schrijver en dichter die zijn levenlang woonde op Curaçao, maakte zijn prozadebuut in 1958 met de roman Weekendpelgrimage, het verhaal van een jongeman die 's nachts in zijn auto zijn leven overdenkt en overweegt zelfmoord te plegen. Bijna tien jaar later verscheen In de straten van Tepalka (1967), een roman waarin de hoofdfiguur verlamd op bed ligt en zijn verbeelding gebruikt om de pijn te bestrijden. Na opnieuw een lange stilte verraste Marugg in 1986 met De morgen loeit weer aan (1986). Dit aangrijpende boek werd lovend ontvangen en genomineerd voor de AKO Literatuurprijs. De verteller uit deze roman leeft als een kluizenaar in het gezelschap van vier honden, een grote drankvoorraad en een pistool op het nachtkastje. In een lange nacht overpeinst hij zijn leven, de geschiedenis van zijn eiland en van zijn ongelukkige continent, dat hij op bijna tragische wijze liefheeft. In het najaar van 2008 verschijnt bij De Bezige Bij zijn verzameld werk, dat bestaat uit de genoemde drie romans aangevuld met verspreide gedichten en verhalen.