Drie Dutchbat-veteranen blikken terug aan de hand van voorwerpen die ze uit Srebrenica hebben meegenomen. Beginnend bij een pet, een leeg wasnetje en een flesje zand vertellen ze welke gevolgen de missie in Srebrenica voor hen heeft gehad.

Door Nils Grabinger en Arnout Arens

aflevering 1: Arjen

Een oude, bevuilde pet herinnert Arjen aan zijn tijd in Bosnië: 'het ergste leed wat je kan verzinnen zit hier wel in.' In de eerste aflevering van Spullen uit Srebrenica vertelt Arjen over hoe Srebrenica zijn mensbeeld heeft veranderd en hoe roofvogels hem nu weer rust geven.

aflevering 2: Maarten

'Zo leeg als ik zelf terug kwam, zo leeg was mijn wasnetje.' Het enige wat Maarten Fagh nog heeft van zijn tijd in Srebrenica is een wasnetje waar zijn spullen in zaten. De rest van zijn spullen heeft hij verbrand. Het symboliseert alles wat hij daar heeft achtergelaten: het positieve, het onbezorgde en vrije gevoel dat hij ooit had. In de tweede aflevering van Spullen uit Srebrenica vertelt Maarten over hoe hij werd gegijzeld en hoe hij nog steeds kampt met de stress die daar het gevolg van is.

aflevering 3: Paul

Voor Paul Boomsma gaat er geen dag voorbij dat hij niet aan de missie in Srebrenica terugdenkt. Hij weet nog precies hoe het daar stonk. Toch vertelt hij in de derde aflevering van Spullen uit Srebrenica dat de tijd van pijnlijke herinneringen voorbij is. Aan de hand van een potje met aarde uit Bosnië vertelt Paul over de omstandigheden op de Dutchbat-basis tijdens de val van de enclave, maar ook over de goede herinneringen die hij heeft, over kameraadschap en saamhorigheid.

meer over srebrenica