als het WEF écht zo graag problemen oplost, pleit het voor een eerlijk belastingstelsel

De 55ste economische topbijeenkomst van het World Economic Forum in Davos is een feit, en een wassen neus. Gelukkig is er hoop uit onverwachte hoek.

Tekst Tara Vierbergen

Een vreedzame, welvarende, geglobaliseerde wereld, dat is de grote droom van het World Economic Forum. De vraag is alleen voor wie. Want terwijl er op de website sympathiek staat geschreven: ‘We believe that progress happens by bringing together people from all walks of life,’ is het toch vooral de elite die er aan tafel mag.

Enigszins kwestieus, zo'n clubje superrijken dat elkaar jaarlijks opzoekt in een weelderig Zwitsers dorp om het als elite onder elkaar eens te hebben over hoe wereldproblemen te tackelen waar het zelf onderdeel van is. Zo wordt tijdens de 55ste economische topbijeenkomst van het World Economic Forum in Davos driftig gediscussieerd over duurzaamheid en klimaat, terwijl zo’n drieduizend mensen voor de gelegenheid worden ingevlogen – of met eigen privéjet neerdalen. 

Aan dubbel moraal bij het WEF sowieso geen gebrek. Zo heeft de club het nobele streven een einde te maken aan armoede wereldwijd; ondertussen zijn de butlers, privékoks, champagne en limousines in Davos niet aan te slepen. Oplossingen bedenken… het moet wel leuk blijven. De oplossing zelf ook trouwens; het moet niet zo zijn dat de elite er zelf op achteruit gaat. Stel je voor.

En dat is precies wat een echte oplossing in de weg staat en van deze jaarlijkse topbijeenkomst in Davos een wassen neus maakt. Een echte oplossing zou namelijk zijn: een betere verdeling van welvaart en geld. En dus: een beter, eerlijker belastingsysteem. Dat bepleitte ook historicus Rutger Bregman toen-ie in 2019 in Davos aanschoof en zakenlui en wereldleiders op hun plek zette met: ‘Niemand snijdt het echte probleem van belastingontwijking aan.’

Maar met Donald Trump wederom op het presidentiële pluche hoeft er trouwens nauwelijks nog iets ontweken te worden: onder zijn bewind worden de superrijken in Amerika nog meer ontzien dan ze al werden.

er is hoop

Is er dan nog hoop? Ja. Hoewel nog een druppel op een gloeiende plaat, is het toch hoopvol te noemen dat er steeds meer superrijken opstaan die bovenstaande ook vinden en actief campagne voeren voor belastingrechtvaardigheid. 

We noemen: Millionaires for Humanity, taxmenow en Patriotic Millionaires. Die laatste twee protesteren traditiegetrouw in Davos voor een eerlijker belastingstelsel. 

‘Together with over 350 wealthy individuals from 21 countries, we’re sending a clear message to politicians: Tax us! This is not a radical demand but a necessary one. While the rich accumulate more and more power, millions live in fear of losing their livelihoods. Our media becomes a luxury product for the rich, and our democracies grow weaker by the day.’

Marlene Engelhorn, Oostenrijkse en Duitse activist en erfgenaam, en oprichter van Taxmenow, vertelt over de gevaren van extreme rijkdom: 

let’s talk about taxes

Met Tegenlicht maakten we eerder een video met Franse economen Gabriel Zucman en Thomas Piketty over hoe we kapitaalvlucht kunnen stoppen en onze belastingstelsels opnieuw kunnen inrichten:

waarom niemand het verdient om multimiljonair te zijn

Ingrid Robeyns (1972) is econoom en filosoof, en als hoogleraar Ethiek van Instituties verbonden aan de Universiteit Utrecht. Ze is de grondlegger van het limitarisme.

We moeten volgens Robeyns naar een systeem waarin de sterkste schouders daadwerkelijk de zwaarste lasten dragen en ongelijkheden worden ingeperkt. Het overtollige geld van de superrijken kan mens en samenleving veel goeds opleveren. En daar profiteert uiteindelijk iedereen van, ook de superrijken zelf:

meer verhalen over de economie

© Rijksmuseum