Ongehoord
Zonder GPS
Binnenkort verschijnt een boek waarin de Global Position System-coördinaten van belangrijke archeologische vindplaatsen in Egypte zijn opgenomen. Toeristen met satellietnavigatie en een jeep kunnen aan de hand van deze coördinaten de plaatsen opzoeken, met alle gevolgen van dien. Programmamaakster Arita Baaijens bezocht een opgraving in de oase Dachla, zonder GPS.
Een mooi exemplaar, roept de Amerikaanse patholoog enthousiast vanaf het wankele bankje waarop hij met zijn camera balanceert. Onder hem ligt een mummie op de grond waaruit hij straks stukjes wegneemt voor DNA onderzoek. De Amerikaanse patholoog is een van de vele internationale deskundigen die meewerken aan het omvangrijke Oase Dachla Project dat al twintig jaar onder leiding staat van de Canadese Archeoloog Tony Mills.
Oase Dachla is een langgerekte oase in hartje Egypte met een oppervlakte van tweeduizend vierkante kilometer ten westen van de Nijlvallei. De Oase is lang genegeerd door archeologen, maar ten onrechte. De afgelopen jaren zijn onder meer zandstenen tempels blootgelegd, een Romeins dorp met tempels, kerken, badhuizen, aquaducten en woonhuizen waaruit belangwekkende papyri te voorschijn kwamen. Prehistorici vonden nederzettingen en rotstekeningen, oude vuurplaatsen en duizenden vuurstenen werktuigen. Al met al blijkt de oase meer dan honderdduizend jaar ononderbroken door mensen te zijn bewoond. Het in kaart brengen van deze geschiedenis is wat deskundigen van
uiteenlopende aard samenbrengt in het Oase Dachla Project.
Na het avondeten vloeit de drank rijkelijk in het opgravinghuis in Beshendi, een klein lieflijk dorp met als grootste attractie de jaarlijkse invasie van archeologen. We zitten buiten onder een immense sterrenhemel, het gemurmel van stemmen wordt begeleid door de mechanisch versterkte stem van de Muezzin die oproept tot gebed.