Muziek

Nina Jurna is in Bolivia voor de verkiezingen: wat betekent de toekomst voor de inheemse bevolking na Evo Morales?

Ring of our Time is een ecologisch verhaal, waarin mythen, rituelen en muziek van vijf beschavingen elkaar ontmoeten. Nina Jurna gaat in gesprek met de Mexicaanse artiesten die water als een levend wezen beschouwen.

Nina Jurna gaat in deze aflevering van Latin Impact naar de Kraaiennest in Amsterdam Zuid-Ooost. Theatergezelschappen Untold, Eternity en Black Harmony werken daar samen, in aanloop van Keti Koti, aan een winti-voorstelling. Hoe kijkt deze generatie Afro-Surinamers naar die eeuwenoude tradities?

Dit jaar was een prima concoursenjaar. In Amerika was het Van Cliburn Concours, in Brussel het Elisabeth Concours en afgelopen zondag eindigde in Warschau het Chopin Concours. En dat alles in een tijdsbestek van zo’n vijf maanden.

De muziek van Lumï belichaamt een verlangen naar harmonie. Zachte klanken en fijne stemmen: alsof hun liedjes spontaan uit de hemel neer te dalen.

In deze muzikale zoektocht naar trance en extase omringde Wacław Zimpel zich met top musici uit de Indiase band Saagara. Ze maken “interstellaire folk” – een kosmische samensmelting van traditie en experiment.

De Nationale Opera opende het seizoen met een herneming van Barrie Kosky’s productie van Tosca uit 2022. Wegens groot succes – dat kon bijna niet anders.
Hoe groter het leed, des te groter de liefde. Er ontvouwde zich op het podium een strak geregisseerde opéra noir in afwisselende decors gemaakt door Rufus Didwiszus: een keuken van de Keukenkampioen, een leeg toneel met enkel een schildersezel, en een gevangenis van steigerbuizen.

Amira Medunjanin wordt wel de ‘Bosnische Billie Holiday’ genoemd. Amira werd geboren in Sarajevo, in een tijd waarin traditionele muziek in het voormalige Joegoslavië op het hoogtepunt van haar populariteit was.

Eunsil Noh: “Niet de ruimte vullen met muziek, maar met muziek een ruimte maken, de muziek zelf een ruimte laten zijn.” Dat is de ambitie van de Zuid-Koreaanse Eunsil Noh. Ze studeerde pansori en kunstgeschiedenis aan de Korea National University of Arts.

‘Competities zijn voor paarden, niet voor artiesten’ zei componist Béla Bartók. Een quote die ik graag en vaak aanhaal en volmondig beaam. Maar soms is het wel erg lucratief om toch een gooi naar een prijs te wagen: omwille van de bijkomende naamsbekendheid of, omdat de prijs inhoudelijk ongelooflijk waardevol is. En dat is het geval bij een van de oudste kunstprijzen die we kennen: Prix de Rome.

Noa is groot fan van Downton Abbey en de Schotse componist John Lunn, die voor zowel de serie als de films de muziek schreef. Zó groot fan dat Lunn onderdeel was van haar bevalling. Anne-Maartje heeft alleen de tweede film gezien, die haar terugbracht naar een traumatische poging om stille film pianist te worden. Iets met het Canadese volkslied?

Componist en vrijdenker Hermeto Pascoal is niet meer. Pascoal had de bijnaam de tovenaar, omdat hij muziek wist te maken met bijna letterlijk alles. Niet voor niets noemde jazzlegende Miles Davis hem ooit "the most impressive musician in the world".

De hoop op een wereld vol vrede, met die gedachte in het achterhoofd reisde dit pianotrio met topmusici afgelopen zomer de wereld rond. De Oekraïense pianist Alexey Botvinov, de Russische cellist Anastasia Kobekina en de Turks/Georgische violist Veriko Tchumburidze speelden samen hoopvolle Oekraïense én Russische muziek tijdens een nogal winderige editie van Wonderfeel.

De liefde voor Rock 'n Roll, Europese folk en muziek uit het Midden-Oosten brengt de Italiaanse slagwerker, zanger en violist Mauro Durante samen met de Engelse zanger, gitarist Justin Adams, een gouden combinatie. Rafelig, rauw, hypnotiserend en ook gewoon bloedmooi.

In de eerste aflevering van de podcast ‘SoundTrek’, die de redactie van Vrije Geluiden maakt voor NPO Luister, gaan Anne-Maartje Lemereis en Noa Johannes op zoek naar waar John Williams zijn inspiratie voor de muziek van de film Jaws vandaan moet hebben gehaald. Op de NPO Klassiek-vleugel klinken die angstaanjagende twee noten, die wel héél erg lijken op de opening van Antonín Dvořák’s 9e symfonie. En ook de echo’s van Igor Stravinsky’s Le Sacre du Printemps zijn te horen in de muziek van Jaws.

Anne-Maartje en Noa buigen zich deze keer over de soundtrack van Le Fabuleux Destin d'Amélie Poulain, gecomponeerd door Yann Tiersen. Deze muziek klinkt op menig stationspiano en staat op het repertoire van zo’n beetje iedereen die piano leert spelen. Wat schuilt er achter de muziek? En waarom klinkt het eigenlijk best wel lekker?

Deze zomer reed ik door de Tabernaswoestijn in Spanje. Wat luister je dan? Ik wilde The Desert Music van Steve Reich draaien tijdens de tocht, maar kon het niet zo snel vinden. Omdat ik zou gaan paardrijden en samen met paard Mika langs plekken wilde struinen waar vroeger spaghettiwesterns met Clint Eastwood werden opgenomen, en waar ook Harrison Ford als Indiana Jones in gevecht ging met een tank, kwam ik ineens op het idee om countrymuziek te gaan draaien.

Twee noten. Meer had John Williams niet nodig om iedereen de stuipen op het lijf te jagen. Maar hoe origineel zijn die beruchte Jaws-akkoorden eigenlijk?
Noa Johannes en Anne-Maartje Lemereis duiken in de muziek van Jaws en leren we meer over de muziekvoorkeur van haaien