Enrico Pieranunzi, Nos Otrobanda, Dewa Budjana, Shishani, Melingo, Naked Wolf

opmerkelijke nieuwe releases

CD Ménage à trois (Bonsaï) - Enrico Pieranunzi, André Ceccarelli, Diego Imbert
Klassieke stukken van een potje groove en een luchtig-makende interpretatie voorzien - het heeft, alle goede bedoelingen ten spijt, al vele tamelijk laffe en smakeloze resultaten opgeleverd, hoewel sommigen wellicht warme herinneringen koesteren aan het orkest van Waldo de los Rios. Sorry dan. Maar het wordt toch nèt effe anders als je Pieranunzi aan het werk zet. Die heeft die lichtheid van toets sowieso altijd. Onberispelijke timing. Het enige wat dan nog hoeft is de melodie (van Debussy, Satie, Schumann, Fauré of Liszt) mee te nemen in een volkomen jazzwaardige improvisatie. Precies wat Pieranunzi doet met de Franse drummer André Ceccarelli (die zijn sporen verdiende bij onder meer Aretha Franklin) en de eveneens Franse bassist Diego Imbert. Niks mis mee. Lekker luie en smakelijke zondagmiddagmuziek van niveau. AvN

CD The Curaçao Experience (eigen beheer) - Nos Otrobanda
Pianist Michiel Braam verdiepte zich met bassist Aty de Windt en slagwerker André Groen in de muzikale erfenis van de Antilliaanse componistenfamilie Palm uit Otrobanda, een wijk in Willemstad, de hoofdstad van Curaçao. Een dynastie die begon met Jan Gerard Palm in de 19e eeuw, en waarvan de jongste telg Edgar Palm heette (1905-1998). Michiel Braam maakte van alle stukken op twee van de (vele) LP’s die Edgar Palm uitbracht nieuwe versies en dat leverde een fraaie CD op met levendige, zonnige muziek die een heerlijke Caribische sfeer ademt. Fijn plaatje hoor! Erg de moeite waard, en een schitterende ontdekking voor wie nog niet eerder gehoord had van dit stuk van de muziekcultuur van Curaçao. AvN

CD Ahum (Clean Feed Records) - Naked Wolf
Voor de liefhebbers van vrije jazz: een album vol improvisaties, open structuren en experimentele liedjes. Vijf muzikanten uit het Amsterdamse improvisatiecircuit, onder wie bassist Luc Ex, bundelen hun krachten op deze plaat met 11 nummers met invloeden uit rock en punk. School der poëzie is een soort dadaïstisch punklied, gebaseerd op een gedicht van Lucebert. Trust don’t Rye voelt aan als grunge, met duistere vocalen van Mikael Szafirowksi. De nummers zitten vol onvoorspelbare riffjes, toch best aanstekelijke grooves en een partij geluiden die sommigen als herrie zullen bestempelen (vandaar de titel Ahum?) maar barsten daarbij ook van avontuur, lef en originaliteit.  MvH

CD Anda (World Village) - Melingo
Met zwaar opgemaakte ogen en een grijze kuif verstopt onder een zwarte pij kijkt Daniel Melingo ons vanaf de voorkant van zijn nieuwe album Anda aan. Er wordt direct een onheilspellende sfeer opgeroepen die op plaat gewoon wordt voortgezet. Anda is een soort tango-opera: een verhaal in twee aktes over de verspreiding van de tango over de hele wereld. De Argentijn Melingo (1957) praatzingt, en speelt klarinet begeleid door een orkest met veel strijkers en allerhande instrumenten van bandoneon tot vibrafoon. Het verhaal doet er eigenlijk niet toe, want veel belangrijker is het om te begrijpen wat er allemaal precies in de muziek gebeurt. Hoewel toegankelijk zijn de nummers onvoorspelbaar, grillig, stemmig en fascinerend. Paar keer luisteren dus. De single En un Bosque de la China is vrolijk en luchtig. MvH

CD Itaala (eigen beheer) - Shishani & the Namibian Tales
Op de achterkant van het album kun je zien dat de vier musici van Shishani & the Namibian Tales verschillende nationaliteiten hebben. Te beginnen met de hoofdrolspeelster Shishani die uit Belgisch en Namibisch hout is gesneden. Musicologe Debbie Kormacher is Duits en Nederlands, zij speelt de mbira (duimpiano) en de kora en zingt engelachtig de tweede stem. Bence Huszar is een Hongaarse cellist en Afro-Latin percussionist Sjahin During heeft een Turks/Nederlandse achtergrond. Prachtig is dat en tegelijkertijd maakt het helemaal niets uit, want bij het beluisteren van de cd kom je in een organische flow terecht die heel intuïtief allerlei invloeden aanraakt en ervan wegdrijft. Soms word je zelfs op het verkeerde been gezet  het nummer Ndapandula bijvoorbeeld begint met een gitaarloopje dat thuishoort in het krontjong-repertoire, je weet wel die ouderwetse smartlappen uit Indonesië. Het zijn geen blije liedjes, maar heel soulful en stemmig, mooi ingekleurd door de percussie van During. CC

CD Zentuary (Moonjune Records) - Dewa Budjana
Progrock is groot in Indonesië. Misschien zou je het niet verwachten, maar er is daar een behoorlijk sterke scene met allemaal retegoeie muzikanten die niet terugdeinzen voor exuberante staaltjes virtuositeit. Het New Yorkse label Moonjune brengt met enige regelmaat albums uit van de beste voorbeelden op dit gebied, en gitarist Dewa Budjana was op die uitgaven al een paar keer eerder te horen. Nu verschijnt er een dubbel-CD met onder meer stick- en basvirtuoos Tony Levin (King Crimson), drummer en toetsenist Gary Husband, drummer Jack DeJohnette en gitarist Guthrie Govan. Pittige muziek die zonder probleem alle aandacht opeist, de ruimte vult en je zelfs zonder concertzaalvolume compleet wegblaast. Voor de stevige muzikale trek. AvN