Naar welke lezingen op Poetry International kijken de Nederlandse dichters uit? Menno Wigman zag Ilya Kaminsky eerder voordragen tijdens de International Poetry Nights in Maastricht, in 2010. Die voordracht greep hem flink bij de keel.

Toen Ilya Kaminsky in 2010 tijdens de International Poetry Nights in Maastricht had voorgedragen, was de presentatrice van de avond na afloop in tranen. Zijn voordracht had ook mij flink bij de keel gegrepen. Was zijn poëzie zo ontroerend? Dat zeker. Maar er was meer. Op het podium stond een boomlange dichter van amper 33 jaar die zich met handen en voeten aan zijn dichtregels leek vast te klampen. Hij reciteerde op de bezwerende manier van Joseph Brodsky, met steeds hogere uithalen. Maar anders dan Brodsky reciteerde hij niet “als een cirkelzaag” maar met horten en stoten, soms amper uit zijn woorden komend.

Het lange gedicht dat Kaminsky voordroeg heette 'De dovenrepubliek', en gaandeweg werd mij duidelijk dat de dichter hardhorend was. ’s Nachts op mijn hotelkamer las ik 'De doven-republiek' opnieuw en toen drong pas goed tot me door dat ik die avond naar een uitzonderlijk begaafde dichter had mogen luisteren. Hoewel de in Rusland geboren Kaminsky al twintig jaar in de Verenigde Staten woont, figureren in zijn poëzie vaak dichters als Anna Achmatova, Marina Tvetajeva en Joseph Brodsky.

'Musica Humana', het gedicht dat Kaminsky tijdens Poetry International zal voordragen, is een lange, licht hallucinatorische treurzang voor Osip Mandelstam en diens beroemde weduwe Nadjezjda. Het is een wonderlijk en buitengewoon intelligent gedicht, waarin Kaminsky luchthartig met de levensfeiten van de Mandelstams omgaat en soms in regelrechte lyriek losbarst: Ik heb liefgehad, ja. Waste mijn handen. Sprak / van trouw aan de aarde. Nu telt de dood, / een gewiekste minnaar, mijn vingers. Het lijkt me sterk dat deze volbloed dichter de zaal in Rotterdam niet opnieuw tot tranen zal roeren.

Poëzielezing met o.a. Ilya Kaminsky
Woensdag 12 juni, 18.30-19.30 uur
Zaterdag 15 juni, 20.00-21.00 uur