Uit onderzoek blijkt dat Nederland tot de meest welvarende, vrije en gelukkige landen behoort. Tegelijkertijd zijn antidepressiva de meest geslikte medicijnen onder Nederlanders en is er een groot aantal therapieën, zelfhulpboeken en internetpagina’s over depressiviteit beschikbaar. Wetenschapshistorica Trudy Dehue beschrijft in haar boek De depressie-epidemie de geschiedenis van neerslachtigheid, de claims van de biopsychiatrie en de commercialisering van het psychiatrisch onderzoek. Ze concludeert dat de gangbare verklaringen voor de toename van depressie niet houdbaar of niet volledig zijn.

In haar boek observeert Dehue dat onderzoeken naar de medicijnen tegen depressie vaak te kort zijn en niet correct worden weergegeven. Ook zouden de uitkomsten vaak verdoezeld of verdraaid worden. Een van de redenen hiervoor zou de hebzuchtige farmaceutische industrie zijn, die niet alleen veel geld steekt in onderzoeken, maar ook de uitkomsten steeds meer bepaalt.

In De depressie-epidemie wordt het proces belicht waarin het ideaal van de maakbare samenleving werd ingeruild voor dat van het maakbare individu. Voorheen werden omstandigheden benadrukt als oorzaak van ellende, maar tegenwoordig gaat de aandacht uit naar het individuele brein. Daarmee werden we zelf verantwoordelijk voor wat ons vroeger gewoonweg overkwam. Dehue kijkt in haar boek kritisch naar de hedendaagse plicht om het lot in eigen handen te nemen.