Een man zet er een gewichtje bij, de schaal beweegt. Dit betekent dat de man invloed heeft, hij kan het verschil maken, zoals men dat tegenwoordig zegt. Ga stemmen! Dit filmpje is voor mij gemaakt, maar ik heb deze aansporing eigenlijk niet nodig, ik ben een echte democraat, ik stem altijd. Er is wel iets veranderd, ik ben voor het eerst een zwevende kiezer. Ik ben zelfs zo zwevend dat ik voorzie dat ik in het stemhokje pas zal beslissen als het rode potlood het stemformulier nadert. Zover komt het echter niet. Op de ochtend van de stemdag word ik door een golf van verontwaardiging getroffen. De onrechtvaardigheid dat de twee partijen die de kastanjes gezamenlijk uit het vuur hebben gehaald, zo ongelijk gestraft worden, vind ik onverdraaglijk. Hier wil ik niet aan meedoen. Ik stem dus op Asscher in doffe berusting, ik denk niet stiekem dat mijn stem de weegschaal in beweging zal brengen, ik weet dat ik temidden van die miljoenen andere stemmen volstrekt betekenisloos ben en ik ontleen aan deze kennis zelfs geen spoor van slachtofferglorie. Hoewel ik geen christen ben huilde ik vroeger bij films over christelijke martelaren die in een Romeinse arena zingend hun ondergang tegemoet liepen, maar nu ikzelf ten onder ga blijf ik zo koud als een steen. Om mij heen kijken vrienden en kennissen naar winnende partijen, D66, Partij voor de Dieren, GroenLinks, CDA. Dat is ook een categorie, mensen die altijd stemmen op een partij die wint, ze hebben daar een neus voor, ze komen altijd aan hun trekken, ze volgen het succes en veroorzaken daarmee het succes. Ze vinden het niet bezwaarlijk dat ik een verliezer ben, ze zijn zelfs geduldig, ze leggen me uit dat ik de regels niet begrijp.
Hun spel met de democratie is een vorm van hedonisme, Epicurus is hun man, ook als ze nog nooit van hem hebben gehoord. Ik heb een kleinzoon die nooit stemt. Hij interesseert zich wel degelijk voor politiek, hij weet er zelfs veel van, hij kent de partijen en hun programma’s, hij is een vegetariër die de etalage van de slager nauwkeurig bestudeert. Eigenlijk ben ik niet ontevreden met deze gang van zaken.
In het recente democratische propagandageweld werd ik het meest getroffen door het weegschaalfilmpje. Op een roerloze weegsschaal staan vele gewichten – evenwicht.