Vlak bij mijn vrienden is een laantje waar eens per jaar de azalea’s zo mooi bloeien. Omdat ze elk jaar de veelal oudere mensen voorbij zien komen die de bloeiende azalea’s bezoeken, bedachten ze dat ze eigenlijk koffie voor hen moesten serveren.

Uiteindelijk begonnen ze een azalealaantjedag, en nodigden al hun eigen vrienden uit voor koffie, wijn en taart, zodra de azalea’s bloeien. Het was weer zover afgelopen maand.

‘Ga je mee,’ vroeg ik mijn lief, ‘naar azalealaantjedag?’ Ja, hij ging mee. We vonden het heel normaal. Het werd pas vreemd toen we het een 24-jarige vertelden.

‘Eh… waar gaan jullie naartoe?’
‘Azalealaantjedag.’ Ik legde het haar uit en zag hoe ze haar gezicht in de plooi probeerde te houden.

‘Jij vindt dit echt heel bejaard hè?’
Ze barstte in lachen uit en beaamde: ‘Het klinkt vreselijk.’

Nu interesseren azalea’s op zich me ook bar weinig, maar ik vind de bloei van de azalea’s een prachtige reden om mijn vrienden weer eens te zien.
De azalea’s bloeiden overdadig, en het was inderdaad gezellig om mijn vrienden te zien. Ik heb meer naar hen gekeken dan naar de azalea’s. Maar zonder de azalea’s was het toch anders geweest.

Onder het bezoek was ook een nichtje van vijftien, dat met stijgende verbazing achter de idioten aanliep, die hun zoveelste wandeling door het azalealaantje maakten. Steeds als er nieuwe gasten kwamen, moesten ze weer met z’n allen door dat laantje. En dit moest ze dus al jaren doen, iedere lente weer!

Er was een tijd dat ik ging bowlen met mijn vrienden, er was een tijd dat ik met ze ging drinken in het café, er waren tijden dat ik vooral met ze uit eten ging. Bowlen, cafés, uit eten, ik zou het allemaal evenmin onder mijn interesses scharen als azalea’s. Maar blijkbaar zijn er steeds weer andere aanleidingen om elkaar te treffen. Die aanleidingen waren ooit belangrijk. Er was een film die je samen gezien moest hebben. Of een café dat bezocht moest als je een beetje mee wilde tellen.

Nu moeten we de azalea’s zien bloeien. Alhoewel.
Die vrienden schrijven gerust bij hun uitnodiging voor azalealaantjedag dat we wellicht te laat komen, omdat de azalea’s misschien al uitgebloeid zijn, in tegenstelling tot vorig jaar, toen ze de dag te vroeg hadden georganiseerd. Vooralsnog lijkt het het bezoek niets te kunnen deren of die struiken bloeien of niet. Waarschijnlijk zijn we er nog net te jong voor. Ik geef het een jaar of vijf. dan vinden we de azalea’s zelf ook belangrijk.