Dat je mensen alles, maar dan ook alles wijs kan maken bewijst de documentaire Going clear: Scientology and the Prison of Belief. Een documentaire die bijna het stempel comedy verdient als alles wat er in wordt besproken niet zo erg was, en er niet een spoor van verwoeste mensenlevens naar de poorten van de kerk leidde. Wat is dat schrijnend en interessant, dat je de mens alles wijs kan maken. Dat ons brein te kraken is, dat er een cheat is die ons bewustzijn, de adem van de geest kan doen stokken. Zoals een virus een computer over kan nemen, kunnen mensen andere mensen overnemen. Zou mij dat kunnen overkomen vroeg ik me steeds af.
Het succesverhaal van Scientology is een crazy sprookje: science-fiction schrijver met persoonlijkheidsstoornis schrijft op een dag een bestseller, gaat door het succes geloven in zijn eigen goddelijkheid, loopt uit de hand, gaat dood, een ander grijpt de macht en Scientology groeit uit tot een religie die velen in haar greep houdt. Miljarden op de bank, en een internationale vastgoedportefeuille, maar vooral: een mensenportefeuille waar je u tegen zegt. Ze bezitten mensen, nemen mensen over zoals bedrijven andere bedrijven overnemen. De leider van Scientology, David Miscavige, runt de kerk als een kruising tussen Jezus en Donald Trump. De kerk is erg succesvol in het leegtrekken van mensen. De directie van V&D zal gisteren met jaloezie hebben gekeken naar deze getalenteerde manager.
Tegen het einde van de documentaire leek de film niet alleen over Scientology te gaan, maar over alle religies. Ze zijn misschien iets minder extreem, maar het is uiteindelijk van hetzelfde laken een pak. We zien het alleen niet omdat we er aan gewend zijn geraakt, we vinden het OK dat de paus de plaatsvervanger van God op aarde is, een witte jurk draagt, wordt aanbeden door miljoenen, mensen heilig verklaart en soms zelfs de grond kust.
We zien niet meer dat zoveel dingen om ons heen ongelofelijk zijn. Zonder dat we het doorhebben zijn ook wij gehersenspoeld. Dat is wat ik geloof.