In augustus 2013 vaart een opvallend bootje over de Amsterdamse grachten. Voorop staat een jongetje in uniform te zingen, geflankeerd een soort fanfare en een ijsbeer in een kooi. Ze proberen aan te meren bij Artis, maar de beveiliging houdt ze tegen. Aan de Amstelkade bij de Hermitage hebben ze meer succes. De boot legt aan en een man met zwaar Russisch accent vertelt tegen toegestroomde nieuwsgierigen dat de ijsbeer een cadeau is van het Russische oliebedrijf Gazprom aan Shell. Dit alles om te vieren dat ze samen extra olie kunnen gaan boren in de Noordpool, vanwege het smelten van de ijskappen.
Er zijn paar belangstellenden en korte berichtjes in de media, maar tot een landelijk schandaaltje komt het niet. Een kleine tegenvaller voor The Yes Men, het Amerikaanse duo dat de actie samen met Greenpeace organiseerde. The Yes Men heten officieel Jacques Servin en Igor Vamos, maar opereren ook onder de namen Andy Beichlbaum en Mike Bonnano en nog tientallen andere aliassen. Ze werken al bijna twintig jaar samen als politiek activisten. Hun kritiek richt vooral zich op de hebzucht van grote bedrijven en de gevolgen daarvan voor het klimaat en de minder bedeelden van de wereld.
Servin en Vamos vinden dat de zoveelste petitie of spandoek te weinig teweegbrengt. Daarom pakken zij het anders aan: ze doen zich voor als officials van de bedrijven en instellingen waar ze kritiek op hebben. Ze lanceren een niet van echt te onderscheiden website en sturen een persbericht de wereld in met een absurde, maar niet krankzinnige boodschap. Ze hopen dan uitgenodigd te worden op een congres of in de media om in een net pak en met een stalen gezicht het verhaal te vertellen. Als ze dan uiteindelijk worden ontmaskerd, leggen ze hun ware bedoelingen en daarmee ook de pijnpunten van hun slachtoffers bloot. We kennen de mannen van de documentaires The Yes Men en The Yes Men Fix the World, waarin ze hun werkwijze en motivatie uit de doeken doen en het proces achter hun best gelukte stunts te zien is. Zo verscheen Servin op bbc World als woordvoerder van Dow Chemical om boete te doen voor de chemische ramp in Bhopal in 1984. Ook maakten ze een belachelijke survivaball, een soort grote skippybal waar belangrijke mensen in zouden kunnen overleven in het geval van een natuurramp, die ze presenteerden op allerlei conferenties.