Na afloop van de Amerikaanse presidentsverkiezingen, die Donald Trump aan de macht brachten, en het referendum over de Brexit, dat Groot-Brittannië uit de Europese Unie liet vertrekken, zei de Duitse sociaaldemocraat Martin Schulz dat het tijd was voor een opstand van fatsoenlijke mensen. Hij suggereerde daarmee dat de mensen die voor Trump en voor de Brexit hadden gestemd onfatsoenlijk waren. Die uitspraak van Schulz inspireerde mij voor de titel van mijn boek: 'De onfatsoenlijken'.
Het is een geuzennaam voor de restjesmensen in Vlaanderen en Europa die al te makkelijk door het establishment van machthebbers en media worden genegeerd. De mensen die zich moeten redden met de restjes op onze eengemaakte arbeidsmarkt, als flexwerkers, gedetacheerde arbeiders, nachtwerkers, zelfstandigen zonder personeel, vrijwilligers, werklozen.
Ik wilde zonder vooroordelen luisteren naar de reden van hun boosheid. Zowel het boek als de reeks is gemaakt vanuit respect. Respect voor mensen die dat zelden krijgen, omdat ze anders denken dan de meeste hoogopgeleide mensen. Het zijn de verliezers van de globalisering en de digitalisering. Deze tijd met zijn ingewikkelde codes gaat te snel voor hen. En daarom zijn ze boos en zeggen ze dingen die ‘onfatsoenlijk’ zijn.
Het doel van de reeks is: luisteren naar wat je zelden of nooit hoort, omdat het afkomstig is van mensen die we gemakkelijkheidshalve wegzetten als onfatsoenlijk. De onfatsoenlijken is een geuzennaam. En wat mij betreft, een eretitel.
